Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Йӗплӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Йӗплӗ (тĕпĕ: йӗплӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫулӑн хӗрринчех ем-ешӗл ҫамрӑк чӑрӑшсем ӳсеҫҫӗ; вӗсен хыҫӗнче, пӗчӗк чӑрӑшсене сыхласа ларнӑ пек, пысӑк та ҫӳллӗ чӑрӑшсем ӳсеҫҫӗ, вӗсен лӑссисем йӗплӗ.

У самого края росли молодые светло-зеленые елочки; за ними, словно охраняя малышей, стояли взрослые ели с тяжелой синеватой хвоей на опущенных ветках.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Вӑранса кайрӑм та — ҫамка ҫинче ман сивӗ тар, пуҫра вара ҫав ыйтӑвах: ну, йӗплӗ те иккен эсӗ, пурнӑҫ, пур енчен те чиккелетӗн…

Проснулся, на лбу холодный пот, а в голове все тот же вопрос: ну и колюча же ты, жизнь, со всех сторон колешься…

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хытхурийӗ питӗ те йӗплӗ пулчӗ, Сережка Петров шкул ачи вара, хӑйне урӑх ӗмӗрте ҫуралнӑ пек шутласа, Парнас тӳпине хӑпарма ӗмӗтленнӗ шухӑшне ним хӗрхенӳсӗрех таткаларӗ те пӑрахрӗ.

Тернии оказались очень колкими, и школьник Сережка Петров, решив, что он родился не в тот век, прервал свой путь к вершинам Парнаса.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кӑвакарса шуралса йӗплӗ ҫӑмхасем ҫаплах шӑртланаҫҫӗ.

Седые колючки топорщатся.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Анчах пурпӗр вӗсен фронт патне снарядсем, патронсем, йӗплӗ пралук ҫыххисемпе апат-ҫимӗҫ турттарса тӑмах лекрӗ.

Но снаряды, патроны, мотки колючей проволоки, продовольствие надо было подвозить к фронту.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Талпиҫен пекех йӗплӗ, ниҫтан пырса ан тӗкӗн.

Весь на кочках, и ни одну нельзя тронуть.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мажаров хӑех йӗплӗ сӑмах илтесшӗн пулас та, Ксени ҫак сӗмсӗре кирлӗ пек хуравлама хатӗрленчӗ, анчах Роман унран маларах ӗлкӗрчӗ.

Он сам напрашивался на колкость, и Ксения уже собралась с духом, чтобы достойно ответить наглецу, но Роман опередил ее.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫулла Алешка катинчи нӳрӗ ҫӗре йӗплӗ хулӑллӑ кӑвак ҫырла тӗмӗсем иртсе ҫӳремелле мар сырса илеҫҫӗ, ватӑ караичсен тӑрринче элес-мелес капӑр ҫунатлӑ кӑвак кайӑксемпе чакаксем йӑва ҫавӑраҫҫӗ; кӗркунне, йӗкелсемпе ҫӗре тӑкӑннӑ юман ҫулҫисен чуна уҫӑлтаракан йӳҫӗрех шӑрши сарӑлнӑ вӑхӑтра, катара кӑнтӑр енне вӗҫсе каякан кӑрӑпчаксем кӑштах канса илеҫҫӗ, хӗлле вара вӗҫӗ-хӗррисӗр кӗҫҫеленсе выртакан юр ҫинче тилӗсен ҫаврака пичет евӗрлӗ йӗрӗсем кӑна ахах-мерчен ҫипсем пек кукӑр-макӑррӑн тӑсӑлаҫҫӗ.

Летом в Алешкином перелеске колючий ежевичник густо оплетает влажную землю, на вершинах старых караичей вьют гнезда нарядно оперенные сизоворонки и сороки, осенью, когда бодряще и горько пахнет желудями и дубовым листом-падалицей, в перелеске коротко гостят пролетные вальдшнепы, а зимою лишь круглый печатный след лисы протянется жемчужной нитью по раскинутой белой кошме снега.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп сыснанни майлӑ пӗчӗк питне ҫӗрелле пӗшкӗртнӗ те, мӑшлата-мӑшлата, йӗплӗ ҫурӑмӗпе типӗ хытхура тунисене чӑштӑртаттарса, шӑши йӗрӗпе хӑвӑрт шуса пырать.

Еж торопко подвигается вперед по мышиному следу, опустив крохотную свиную мордочку, сопя и черкая иглистой спиной по сухим бурьянным былкам.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвел пайӑркисен йӗплӗ шӑрчӗсем, ҫӑралнӑҫем ҫӑралса пырса, ӗнтӗ хӑйсен тараватлӑ ӑшшипе тирме те тытӑнчӗҫ.

Ости солнечных лучей стали ворсистей и уже покалывали теплом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрлесенче, казаксем окопсене пӑрахса килсем тӑрӑх ӑшӑнма саланса пӗтсен, окопсем патне хӗрлӗармеецсен разведчикӗсем пычӗҫ, укрепленисене пӑсрӗҫ, тутӑхса кайнӑ йӗплӗ пралуксем ҫине казаксене чӗнсе ҫырнӑ листовкӑсем тире-тире хӑварчӗҫ.

А по ночам, когда казаки бросали окопы и шли к жилью обогреваться, к окопам подходили разведчики-красноармейцы, валяли укрепы и цепляли на ржавые шипы проволоки воззвания к казакам.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мобилизаци йӗркипе хӑваласа тухнӑ халӑх пешнесемпе шӑннӑ ҫӗре чаврӗ, окопсем алтса, йӗплӗ пралук каркалантарчӗ.

Мобилизованное население долбило пешнями мерзлую землю, рыло окопы, опутывало их колючей проволокой.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашни кун обозсем йӗплӗ пӑралук тӗркемӗсене турттара-турттара пычӗҫ.

Ежедневно обозы подвозили мотки колючей проволоки.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Астрицки фронтра вӑл пирӗн полка йӗплӗ пралук ҫине кӗртсе ячӗ.

Он на астрицком фронте наш полк на колючие заграждения посадил!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вичкӗн ҫил салтаксен сюртукӗсемпе накиткисене тӑлпанӑ, йӗплӗ юр пӗрчисене ҫухасем, кӗпесем айне вӗҫтерсе кӗртнӗ, алӑсене, питсене шӑнтнӑ.

Треплет упругий ветер солдатские сюртуки и накидки, задувает снежные иглы под воротники и рубахи, морозит руки и лица.

«Куратӑп!» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Унпа пӗрле пулнӑ казаксем каласа панӑ тӑрӑх, ӗҫӗ ҫапларах пулнӑ иккен: нимӗҫ часовойӗ, такамсем йӗплӗ картана татнине илтнӗ те, тӳрех граната ывӑтнӑ, имӗш.

Рассказывали казаки, ходившие с ним, будто услыхал немецкий часовой, что режут они проволочные заграждения, кинул гранату.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр талак малалла куҫнӑ хыҫҫӑн, ир еннелле, ҫав полка вӑрман варринчи пушӑ ҫӗр пӳртсене вырнаҫтараҫҫӗ те тӑватӑ кун французсен меслечӗпе наступлени тума вӗрентеҫҫӗ: батальонсене ҫурма ротӑсем ҫине пайласа сапалаҫҫӗ, бомбометчиксене йӗплӗ пралуксене хӑвӑрт татас ӗҫе хӑнахтараҫҫӗ, ҫӗнӗрен гранатӑсем ывӑтма вӗрентеҫҫӗ.

Наутро, после первого же перехода, полк разместили в лесу, в брошенных землянках, и четыре дня обучали французскому способу наступления; вместо батальонов в цепи шли полуроты, бомбометчики учились с наивозможнейшей быстротой резать проволочные заграждения, вновь проходили курс метания ручных гранат.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Наступлени тӑвакансен вун ултӑ хӳмӗнчен виҫҫӗшӗ ҫеҫ ҫывӑхарах йӑванса ҫитеҫҫӗ; анчах таткаланса нӗрсӗрленнӗ пралук картасен ҫӳлелле чармакланнӑ ӗнӗк юписем патне ҫывхарсанах виҫӗ хумӗ те, ҫав хӑрушла лутӑрканса пӗтнӗ йӗплӗ пралуклӑ юпасене ҫапӑнса саланнӑ пек, пӗчӗкҫӗ юхан шывсем, шыв тумламӗсем пек вӗтелсе, каялла юхса каяҫҫӗ…

Из шестнадцати волн докатились три последних, а от изуродованных проволочных заграждений, поднявших к небу опаленные укрепы на скрученной проволоке, словно разбившись о них, стекали обратно ручейками, каплями…

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вырӑс салтакӗсене йӗплӗ пралук картасем патне ҫывхартас мар тесе, нимӗҫсем куҫ уҫма памасӑр персе тӑраҫҫӗ.

Били, не подпуская русских солдат к проволочным заграждениям.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗплӗ пралуксен ним латтисӗр лутӑрканса таткаланнӑ чӑмаккисем патӗнче кӑвак кӑпӑклӑн чашкӑрса вӗресе, чӳхенсе, сайралса пырса, салтаксен сӑрӑ хумӗсем йӑванаҫҫӗ.

Колыхаясь, редея, закипая у безобразных комьев смявшейся колючей проволоки, накатывались серые волны людского прибоя.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней