Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

усӑсӑр (тĕпĕ: усӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсен тавра салтаксем кӗперленсе тӑраҫҫӗ, хӑйсем кунта усӑсӑр пулнине туйса, салхуллӑн пӗр вырӑнта тӑпӑртатаҫҫӗ.

Солдаты, в отчаянии от собственной бесполезности, теснились вокруг них.

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӑшмана шыраса тупма шухӑшлани усӑсӑр пуласси куҫкӗретех паллӑ: тарнӑранпа нумай вӑхӑт иртрӗ, таркӑнсем халӗ аякра ӗнтӗ.

Преследовать беглецов было бессмысленно, — они убежали уже давно и скрылись надежно.

XIV. Иманус та тухса каять // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Алӑка ҫӑрапа питӗрни те ним усӑсӑр: пусма ҫине мӗн те пулин купаласан авантарах пулнӑ.

Просто запереть двери было бы бесполезно, куда разумнее представлялось преградить лестницу.

XI. Вилме пӳрнисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗншӗн усӑсӑр ҫавӑн чухлӗ юн тӑкмалла-ха?

К чему проливать втуне столько крови?

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӗсем шала кӗриччен пени усӑсӑр: кунта ҫеҫ, башньӑра, пирӗн вӑйсем танлашаҫҫӗ.

Убивать их на подступах к башне бесполезно, убивайте их только здесь, здесь мы добьемся равенства сил.

VI. Ӗҫсем мӗнле пыраҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Усӑсӑр ирттернӗ кашни минутах вӗсене пӗтерме пултарать.

Каждая упущенная минута могла грозить им гибелью.

V. Ҫул вӗҫленчӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Стенари шӑтӑка питӗресси йывӑр ӗҫ мар, анчах усӑсӑр: ӑна пурпӗрех етресем тепӗр хут шӑтарма пултараҫҫӗ.

Заложить пролом не составило бы труда, но и не принесло бы пользы, его могли бы продырявить снова.

XIII. Маркиз мӗн тӑвать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ваҫҫук, ашшӗ ӗҫрен таврӑниччен, час-часах хула тӑрӑх вӑхӑта усӑсӑр ирттерсе ҫӳренӗ, хӑйӗн тусӗсене — Коля Одинцовпа Саша Булгакова: — Атьӑр, ачасем, ӑҫта та пулин кайса ҫӳрер… — тесе чӗннӗ.

Часто до возвращения отца с работы он бесцельно бродил по городу один или предлагал своим друзьям Коле Одинцову и Саше Булгакову: — Пойдемте, ребята, куда-нибудь, пошатаемся…

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫак самантран вара пирӗн ӑс-тӑн та, эпир шухӑшлани те, эпир тӗрлӗ меслет тупас тесе шутлани те нимӗн усӑсӑр пулчӗ; эпир хамӑр та ҫутҫанталӑкӑн ҫӗр айӗнчи вӑйӗсен аллинчи ача вӑййи анчах пулса тӑтӑмӑр.

С этого дня наш разум, наши суждения, наша изобретательность не играют уже никакой роли, — мы стали игрушкой явлений природы.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир ҫӗр айӗнчи тӗнчере пурӑнакансем пулса тӑнипе ҫав хамӑршӑн усӑсӑр япаласене нимӗн вырӑнне те хумастпӑр.

Которые были для жителей подлунного мира необходимостью; в качестве ископаемых мы пренебрегали этими дарами.

XXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Усӑсӑр та илемсӗр машина — пӑра ҫӗр ҫине кӑларайман япаласене эпир кунта, хамӑр куҫӑмӑрпа пӑхса, аллӑмӑрсемпе хыпаласа сӑнама пултартӑмӑр.

Мы могли осмотреть собственными глазами и осязать своими руками то, что бур, грубый и бессмысленный инструмент, не в состоянии извлечь из недр Земли.

XXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл телейлӗ пулма тивӗҫ, анчах ҫав телее эпӗ ӑна параймӑп, ҫавӑнпа та, унӑн кӑмӑлне усӑсӑр хуҫас мар тесе, эпӗ ун патне ҫырма та пӑрахрӑм.

Она заслуживает счастья, которого я не могу ей дать, так что я даже и не пишу ей, чтобы не расстраивать понапрасну.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тулашӗнчен пӑхсан, Васютин чӑн-чӑн парти работникӗ пулнӑ, вӑл ҫивчӗ те чӗрӗ, анчах усӑсӑр хыпаланчӑк мар, калаҫнӑ чух аллисене татӑклӑн та хӑюллӑн сулкалать.

По внешности Васютин был типичным партийным работником, подвижным, но не суетливым, с решительной категоричностью в жестах.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Карчӑк вара, Воропаева итлемесӗр тата ӑна тӑтӑшах пӳле-пӳле, хӑйне Воропаев усӑсӑр ӗҫе хутшӑнтарни ҫинчен, лаптӑка унпа ҫурмалла илсе, хӑйӗн хуҫалӑхӗпе тӑранса пурӑнма шутлани ҫинчен каласа, ӳкӗте кӗртме тӑрӑшрӗ.

Старуха же, не слушая и все время перебивая Воропаева, пыталась убедить его, что он вовлек ее в невыгодную сделку, что, взяв с ним пополам участок, она рассчитывала жить своим хозяйством, твердо зная, что дом — ее кормилец.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ӑна пӗри те килӗшмест, хӑй бригадине сӗннӗ ҫынсене пурне те вӑл усӑсӑр ҫӑкӑр ҫӗртекенсем тесе шутлать.

Ему все не нравилось, он всех, кого ему ни давали в бригаду, считал дармоедами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Мӗнпур инкекӗ те — ҫак тупнӑ лаптӑк тӗлӗнмелле лайӑх та, ҫав хушӑрах ниме тӑман усӑсӑр япала пулнинче кӑна.

Беда лишь в том, что это была чудесная и вместе с тем совершенно бесполезная находка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пичче ытла та васканӑ пирки тата поезд пырса ҫитмелли сехетпе ҫав кун пӑрахут каймалли сехетсене тӗплӗн асӑрхаса шутламан пирки, пирӗн пӗр кун кунӗпех усӑсӑр ирттермелле пулчӗ.

Второпях дядюшка так хорошо рассчитал часы прибытия поезда и отплытия парохода, что нам пришлось потерять целый день.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кам хӑйӗн вӑйне усӑсӑр пӗтерет, эпир ӑна хытӑ ятлатпӑр, ҫапла!

И очень ругаем того, кто бесполезно тратит силу свою, да-с!

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн кӑкри сӑмахсем усӑсӑр ҫухалас ҫуккине ӗненнӗ шанӑҫпа тулчӗ.

В грудь ей спокойно легла уверенность, что ее слова не пропадут бесполезно.

XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хуласенче турра кирлӗ мар ылтӑнпа, кӗмӗлпе тултарнӑ чиркӳсем лараҫҫӗ, анчах чиркӳ умӗсенче, хӑйсен аллине пӗчӗкҫеҫ пӑхӑр укҫа хурса парасса усӑсӑр кӗтсе, ыйткалакансем чӗтресе тӑраҫҫӗ.

В городах стоят храмы, наполненные золотом и серебром, не нужным богу, а на папертях храмов дрожат нищие, тщетно ожидая, когда им сунут в руку маленькую медную монету.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней