Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл имшеркке Горигасова кӗлеткипе хупласа, кӗске те вӑйлӑ аллисене ҫурӑмӗ хыҫне тытса, куҫӗсене вылятса, Штокман ҫинелле хирӗнсе утса пычӗ.

Он заслонил собою щупленького Горигасова, напирал на Штокмана, заложив куцые сильные руки за спину, играя глазами.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

2-мӗш батальон командирӗ — тӳрккес латыш — тарӑн лачакана кӗрсе ларнӑ учӗсене аран кӑларнӑ рота командирӗн сӑмахӗсене итлесе те тӑмарӗ, команда пачӗ: «Малалла!» — унтан вӑл ура айӗнче чӗтренсе-силленсе тӑракан юшкӑн тӑрӑх чи малтан утса кайрӗ.

Командир 2-го батальона — упрямый латыш — не слушал доводов ротного, еле выручившего из глубокого просова свою застрявшую лошадь, скомандовал: «Вперед!» — и первый смело побрел по зыбкой покачивающейся почве.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Майӗпен утса пыраттӑм, Пӗр хӗрпе сӑмах шӑлаттӑм.

Помаленечку я шел, Да потихонечку ступал.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий сарлака утӑмсемпе утса кайрӗ.

Григорий крупно зашагал.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем, пӗр-пӗринчен нихҫанхинчен те ютскерсем, пушӑ урампа сӑмах чӗнмесӗр утса пычӗҫ.

Они шли молча по безлюдной улице, чужие друг другу больше, чем когда бы то ни было.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Акӑ ӗнтӗ ҫулсӑр-мӗнсӗрех Татарски пехотин фронтран тарнӑ ҫурма сотни утса пырать.

Шла полусотня дезертировавшей с фронта татарской пехоты.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк, тин кӑна повстанецсен ретне илнӗ вунултӑ-вунҫичӗ ҫулхи йӗкӗтсем, аттисемпе пушмакӗсене хывса, ӑшӑ хӑйӑр тӑрӑх ҫара уран ҫатлаттарса утса пычӗҫ.

Молодые, лет по шестнадцати-семнадцати парнишки, только что призванные в повстанческие ряды, шагают по теплому песку, скинув сапоги и чиричонки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ик еннелле сирӗлсе тӑнӑ халӑх ушкӑнӗ хушшипе иртнӗ чух, пурне те пӗлесшӗн ҫунакан, пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатса калаҫакан хӗрарӑмсене намӑс сӑмахсемпе ятласа тӑкрӗ, ҫурӑмне мӑкӑртса, васкамасӑр Кудинова хирӗҫ утса кайрӗ.

Проходя через раздавшуюся толпу, матерно обругал жадных до новостей, шушукающихся баб и, сутулясь, медленно пошел навстречу Кудинову.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штабран, хӗҫӗсене ҫапкаланасран ҫума хӗстерсе тытса, хурал взводӗнчи казаксем тӗрме еннелле чупрӗҫ; такӑнкаласа утса, Кудинов хӑй унта кайрӗ.

Из штаба, придерживая шашки, бежали к тюрьме казаки караульного взвода; спотыкаясь, шел сам Кудинов.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑмӑлӗ пӑсӑлнӑ Григорий сывлӑша вӗҫсе хӑпарнӑ хуркайӑк карти ҫине татах тепӗр икӗ хутчен персе ячӗ, хӑшӗ те пулин ӳкмест-и тесе куҫӗпе йӗрлесе пӑхрӗ, Прохор патнелле утса кайрӗ.

Огорченный Григорий прямо по взвившейся станице ударил еще два раза, проследил взглядом, не падает ли какой, и пошел к Прохору.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑй лаши патне утса кайнӑччӗ, сотьнӑна команда пачӗ:

А сам, было, пошел к коню, скомандовал сотне:

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Граната ӳкнӗ вӑхӑтра урапа пуҫелӗкӗ ҫумӗнче утса пынӑ хӗрлӗармееца снаряд лаши-мӗнӗпе тата тепӗр карлӑкӗпе пӗрле ҫӳлелле ывтӑнтарса ячӗ, пӑр ҫине ҫавӑрса ҫапрӗ.

Конного красноармейца, бывшего в момент падения гранаты около передка, вместе с лошадью и перилами моста вынесло и ударило о лед.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑпӑрт чӗнмесӗр утса пыракан Иван Алексеевич ҫине юр чӑмаккисем ывтӑнтарса, пулеметсем тиенӗ виҫӗ ҫуна сикӗпе иртсе кайрӗ.

Обдав молчаливо шагавшего Ивана Алексеевича ошметьями снега, галопом промчались трое саней с пулеметами.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вилӗм ҫине пырса тӑранчӗ! — тӗлӗнсе каларӗ Штокман хыҫӗнче утса пыракан хӗрлӗармеец.

— Налетел на смерть! — в восторге сказал шагавший позади Штокмана красноармеец.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юн тӗслӗрех ҫутӑ хӗрлӗ, лайӑх хырӑнӑ кӗре сӑн-пит, ҫӑт чӑмӑртанӑ ҫирӗп те ҫӳхе тута; хӑй — ҫӳллӗ, анчах кӑвакарчӑн пек йӑрӑс та тӑпӑл-тӑпӑл; пушӑ аллине ним сулламан пек утса пырать, питне-куҫне темӗн ыратнӑ пек пӗркелентернӗ, куҫ хӗррисенче — ватӑ ҫын пӗркеленчӗкӗсен каркаланчӑкӗ.

Смуглое бритое лицо с плитами кровяно-красного румянца, тонкий мужественный рот, сам — высокий, но складный, как голубь; идет, почти не махая свободной рукой, и все как-то болезненно морщится, а в углах глаз — паутина старческих морщин.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман хӑй умӗнче утса пыракан хӗрлӗармеецӑн патвар, йӑрӑс тӳрӗ те тӑлпан хул-ҫурӑмӗ ҫине, шинель ҫухипе ҫӗлӗкӗ хушшинче курӑнакан хӗрлӗ те таса, кӗреш каччӑнни пек ҫаврака майӗ ҫине тӑван ашшӗ пек киленсе пӑхрӗ, унтан куҫне юнашар утакан кӳрши ҫине куҫарчӗ.

Штокман с удовольствием, похожим на отцовское чувство, смотрел на могучую, крутую крупную спину идущего впереди него красноармейца, на видневшийся между воротником и шапкой красный и чистый отрезок юношески круглой шеи, перевел глаза на своего соседа.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кудинов шкул умӗпе хваттерӗ еннелле утса кайрӗ.

Кудинов зашагал мимо школы, на квартиру.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Грачев хуторӗнчен тухрӑмӑр та, пӑхатӑп: каллех ҫула сухаласа кайнӑ, ҫавӑнтах тӑрпалттайӗ хӑй те акапуҫ хыҫӗнчен утса пырать.

Выехали за Грачев — опять дорога перепахана, и тут же гаврик ходит с плугом.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем калаҫнине тимлӗн итлесе тӑнӑ Григорий алӑк тӗлӗнчен пӑрӑнчӗ те, коридортан кӗрӗк пиншак тӑхӑннӑ хура мӑйӑхлӑ лутака ҫын пӳлӗме шаккамасӑрах утса кӗчӗ.

Григорий, внимательно слушавший разговор, посторонился, — из коридора в комнату без стука шагнул одетый в дубленый полушубок невысокий черноусый человек.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малти лавпа юнашар Алешка Шамиль ҫара пуҫӑн утса пырать.

Рядом с передней подводой шагал без шапки Алешка Шамиль.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней