Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Прохор лаши патнелле утса кайрӗ, анчах Григорий, тем аса илсе, ӑна каялла тавӑрчӗ.

Прохор пошел к коню, но Григорий, спохватившись, вернул его.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сайра куҫсем пӑхса ӑсатакан Дарья хӑвӑрт та ҫӑмӑл утӑпа кӗлет патӗнчен иртрӗ, площадь еннелле утса кайрӗ.

Быстро и легко пошла она мимо амбара, направляясь на площадь, провожаемая редкими взглядами.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сывлать-ха вӑл… — сӑмах хушрӗ казаксенчен пӗри, хӑй патӗнчен утса иртекен Дарья умӗнчен ытла та тараватлӑн аяккалла пӑрӑнса.

— А он еще двошит… — оказал один из казаков, с чрезмерной услужливостью сторонясь от проходившей мимо Дарьи.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче-ха вӗсем Тюкановски хуторне пырса кӗчӗҫ те, тем тӗрлӗ ылханса кӑшкӑрнӑ сӑмахсемпе тапкӑ-ҫупкӑ айӗнче, урам тӑрӑх строй варрипе утса кайрӗҫ.

В полдень вошли они в хутор Тюковновский, пошли по улице сквозь строй, осыпаемые проклятиями и ударами.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйсене хирӗҫ чупса килекен казаксемпе хӗрарӑмсене курсан, вӑл, хӑй ҫывӑхӗнче утса пыракан юлташӗсенчен пӗринпе сывпуллашрӗ те ҫурма сасӑпа каларӗ:

Завидя бежавших навстречу им казаков и баб, наспех попрощался с ближним из товарищей, вполголоса сказал:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утасса та вӑл ӳсӗр ҫын пек тайкаланса, пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе, шертепе ҫапса мӑкӑлтанӑ урине аран сӗтӗркелесе, утса пычӗ.

Он и шел-то будто по горячему, приплясывая, дергаясь всем телом, волоча перебитую жердью ногу…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавна май вӗсем ҫӑтӑ ушкӑнпа утса пычӗҫ.

От этого они двигались плотно сбитой толпой.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Суд тӑваҫҫӗ пулӗ, мӗнле шутлатӑн? — шӑппӑн ыйтрӗ Иван Алексеевичпа юнашар утса пыракан Елански коммунисчӗсенчен пӗри.

— Судить нас будут, как думаешь? — шепнул шагавший рядом с Иваном Алексеевичем один из еланских коммунистов.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тыткӑнрисен ушкӑнӗ варринче уксахласа утса пыракан Иван Алексеевич конвоир-казаксен хаяр ҫилӗпе чулланнӑ пичӗсем ҫине салхуллӑн та кураймасӑр пӑхрӗ.

Иван Алексеевич, хромая в середине толпы пленных, с тоскою и ненавистью оглядывал окаменевшие в злобе лица казаков-конвоиров.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл тӑнсӑр выртакан карчӑкӗ патне пымарӗ, инҫетренех кукша пуҫӗнчи тӗсӗ кайнӑ казак карттусне хывса тытса, Петропа унӑн юлташне хирӗҫ тӳп-тӳрӗ утса кайрӗ.

Он не подошел к поверженной в прах старухе, а прямиком направился к Петру и его спутнику, издали снял с лысой головы свою выцветшую казачью фуражку.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вара старик, ҫӑрхалакан лаша пек, тӗмсем хушшинчен вӗттӗн йӑпӑртатса утса тухрӗ.

И старик иноходью засеменил из левады.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лӑпах вӑл уйӑрса илчӗ те хӑйсен килӗ еннелле утса килекен ҫынсенчен пӗри службӑра пӗрле пулнӑ казак ывӑлӗ Петр Богатырев офицер иккенне.

Он-то и узнал в одном из подходивших к его двору людей офицера Богатырева Петра, сына своего полчанина.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Карчӑк, паллах ҫав ӗнтӗ, таҫта лере анса ларнӑ хӑрушла кайӑк ӑшӗнчен хура сӑран тумлӑ икӗ ҫын тухнине, вӗсем, ним тума иккӗленсе пӗр вырӑнта пӑхкаласа тӑнӑ хыҫҫӑн, картиш еннелле утса килнине курма пултарайман.

Понятно, что она не могла видеть, как наиздальке из страшной приземлившейся птицы вышли два человека в черной кожаной одежде и, нерешительно потоптавшись на месте, озираясь, тронулись ко двору.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий казаксемпе сывпуллашрӗ те, вилнисемпе ҫулти патшалӑх сунса уйрӑлма тесе, лав патне утса пычӗ, ҫавӑн чух тин вӗсем, виҫҫӗшӗ те урапа ҫинче ҫарран выртнине асӑрхарӗ, аттисене кунчисемпе урисем айне хунӑ.

Григорий попрощался с казаками, подошел к повозке прощаться с мертвыми хуторянами и только тут заметил, что они все трое разуты до боса, а три пары сапог подостланы голенищами им под ноги.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем тӗттӗм тӑкӑрлӑкра сӑмах чӗнмесӗр тӑчӗҫ, унтан хускалми шӑплӑхпа, ҫӗрлехи тӗттӗмпе, ҫамрӑк курӑкӑн ӳсӗртсе яракан шӑршипе илӗртекен ҫеҫенхирелле ним шарламасӑрах утса кайрӗҫ.

Они молча постояли в темном проулке и так же молча пошли в степь, манившую безмолвием, темнотой, пьяными запахами молодой травы.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл сӗтел хушшинчен тухса чӗлӗм чӗртрӗ, унтан васкамасӑр алӑк еннелле утса кайрӗ.

Но, вылезши из-за стола и закурив, он не спеша пошел к выходу.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья, сӑмах мӗн пирки пулассине тӗтреллӗн тавҫӑрса, ним шарламасӑр ун хыҫҫӑн утса кайрӗ.

Дарья, смутно догадываясь о цели разговора, молча пошла за ней.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья Мелехова тин кӑна-ха ӗне суса пӗтерчӗ, сӗт сӗрмелли алапа витре йӑтса, пӳрт еннелле утса кайрӗ.

Дарья Мелехова только что подоила корову и с цедилкой и ведром в руке направилась в курень.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья киле ҫитсенех витрисене пушатрӗ те кӑмака ҫумне тӑмпа сӗрсе ҫыпӑҫтарнӑ тӗкӗр патне утса пычӗ, хӑйӗн ватӑларах панӑ, ҫапах та пурпӗр чипер сӑн-пичӗ ҫинелле вӑрахчен пӑлханса пӑхса тӑчӗ.

А Аксинья, как только пришла домой, опорожнила ведра, подошла к зеркальцу, вмазанному в камень печи, и долго взволнованно рассматривала свое постаревшее, но все еще прекрасное лицо.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, ҫул ҫине тухас умӗн, утне Дон хӗррине шӑварма ҫавӑтса анчӗ, пахча картисем таранах тулса хӑпарнӑ шыв еннелле утса пынӑ чух Аксиньйӑна курчӗ.

В полдень повел к Дону напоить перед отъездом коня и, спускаясь к воде, подступившей под самые прясла огородов, увидел Аксинью.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней