Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайран сăмах пирĕн базăра пур.
кайран (тĕпĕ: кайран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн ҫинчен вӑл мана кайран, каретӑра, тӗттӗмре каласа пачӗ, эпӗ унӑн сӑн-питне пӑхса илесшӗн пулса, хӑраса ларнӑ чухне каларӗ.

Он мне это сказал потом в карете, в темноте, когда я старалась его разглядеть и боялась его.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран, пурте кулса ярсан, хам та кулсан, мӗн тери чӗре ыратрӗ уншӑн!

И потом, когда все смеялись, когда я смеялась, как мне было больно за него!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран вара унӑн пит-куҫӗ хаярланнӑ пекех тискерленчӗ!

И потом — какое лицо зловещее, почти жестокое!

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл пӑртак айвантарах уҫӑ пит-куҫлӑччӗ, кайран ӗҫке ерсе кайрӗ.

И у него было простое, даже глупое лицо, и он потом сделался пьяницей.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена малтанхи минутсенчех ҫав тери хӑраса ӳкнӗччӗ; унтан ӑна Инсаровӑн пит-куҫӗнче темӗн пурри тӗлӗнтерчӗ; кайран вӑл шухӑша путрӗ…

Она очень испугалась в первую минуту; потом ее поразило выражение его лица; потом она всё размышляла.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Юлашкинчен Шубин унӑн пӳрнинчен ярса тытрӗ те, вӑл хытӑ чӑмӑртанипе Зоя нӑйкӑшса илчӗ, кайран та чылайччен аллине вӗрчӗ, ҫиленнӗ пек пулчӗ, Шубин ӑна хӑлхинчен тем пӑшӑлтатса пычӗ.

Наконец он поймал ее пальцы и так их тиснул, что она пискнула и долго потом дула на руку, притворно сердилась, а он ей напевал что-то на ухо.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кил-хушшинче шӑв-шав пуҫланчӗ: Николай Артемьевича илме тесе ятарласах Мускава ҫын ячӗҫ; унпа пӗрлех дворецкий эрехсем, паштетсем тата ытти апат-ҫимӗҫсем туянма чуптарчӗ; Шубина кӳме тара тытма тата лашасем хатӗрлеме приказ тухрӗ (пӗр кӳме вӗсене ҫителӗксӗр пулнӑ); казачок, икӗ хутчен Берсеневпа Инсаров патне кайса, вӗсене малтан вырӑсла, кайран Зоя французла ҫырнӑ чӗнӳ хучӗсем парса килчӗ.

Поднялась тревога в доме: нарочный поскакал в Москву за Николаем Артемьевичем; с ним же поскакал и дворецкий закупать вина, паштетов и всяких съестных припасов; Шубину вышел приказ нанять ямскую коляску (одной кареты было мало) и приготовить подставных лошадей; казачок два раза сбегал к Берсеневу и Инсарову и снес им две пригласительные записки, написанные сперва по-русски, потом по-французски, Зоей.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эсир кайран хӑвӑр тӑван ҫӗршывӑра кайса килни ҫинчен пӗлетӗп…

Я знаю, что вы ездили потом к себе на родину…

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ, вӑл каларӗшле, яланах кулӑп, ухмахланӑп, кайран вара тытӑп та ҫакӑнса вилӗп…

Кончится тем, что я буду всё смеяться, дурачиться, ломаться, как она говорит, а там возьму да удавлюсь.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Унтан чей лартрӗҫ; кайран ушкӑнӗпех садра ҫӳрерӗҫ…

Потом подали чай, потом прошлись всем обществом по саду…

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран Берсенев унӑн ӗҫӗ ҫинчен сӑмах тапратса: мӗн те пулин кӑтартмӑн-и? тесе ыйтрӗ.

Берсенев навел потом речь на его занятия и спросил: не покажет ли он ему что-нибудь?

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

50-мӗш ҫулта, ҫителӗклӗ таран пӗлӳ илес шутпа тата вырӑссемпе ҫывӑх паллашма, вӑл каллех Российӑна, Мускава килчӗ… кайран, университетран вӗренсе тухсан…

В 50-м году он опять приехал в Россию, в Москву, с намерением образоваться вполне, сблизиться с русскими, а потом, когда он выйдет из университета…

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Старик (вӑл аллӑ ҫулсенче пулнӑ ӗнтӗ, авланасса та пит кая юлса авланнӑ) ӗҫ майсӑр пулнине кайран туйса илнӗ те Андрюшӑна пансиона вырнаҫтарнӑ.

Старик (ему было под пятьдесят лет, он женился очень поздно) догадался наконец, что дело не идет на лад, и поместил своего Андрюшу в пансион.

X // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Манӑн пӗр юлташ пурччӗ, ҫав юлташӑн тата тепӗр юлташӗ пулнӑ, вӑл малтанах хӑйне йӗркеллӗ тытнӑ, кайран вара ӗҫме тытӑннӑ.

У меня был приятель, а у этого приятеля был тоже приятель, который сперва вел себя, как следует порядочному человеку, а потом запил.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран кӳреннӗ пек пулчӗ, эрехне ӗҫсе ячӗ, ҫырткаларӗ те кесйинчен сӑмса тутӑрӗ кӑларма пуҫларӗ.

Потом он принял огорченный вид, выпил водки, закусил и полез доставать носовой платок из кармана.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран вӑл лӑпланнӑ, хӑйӗнчен хӑй кулса та илнӗ, кун хыҫҫӑн кун ӗҫсӗр ирттернӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен темле вӑйлӑскер, ятсӑрскер, хӑй парӑнтарайман япала унӑн ӑшчиккинче, тула тапса тухасшӑн пулса, вӗреме пуҫланӑ.

Потом она утихала, даже смеялась над собой, беспечно проводила день за днем, но внезапно что-то сильное, безымянное, с чем она совладеть не умела, так и закипало в ней, так и просилось вырваться наружу.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫын ун умӗнче хисепрен тухсан, — хӑй судне вӑл часах тата тӑтӑшах ытла та час тӑвать, — кайран ун ҫинчен нихҫан та аса илмест.

Стоило человеку потерять ее уважение, — а суд произносила она скоро, часто слишком скоро, — и уж он переставал существовать для нее.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл питӗ тӗлӗнмелле ӳссе ҫитӗннӗ; малтан ашшӗне юратнӑ, унтан амӑшне чунтан савнӑ та унран уйрӑлма та пӗлмен, кайран иккӗшӗнчен те, уйрӑммӑнах ашшӗнчен ытларах сивӗннӗ.

Она росла очень странно; сперва обожала отца, потом страстно привязалась к матери и охладела к обоим, особенно к отцу.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пансионра вӑл музыкӑна вӗреннӗ, романсем вуланӑ, кайран ҫаксене пурне те пӑрахнӑ та — тумланма тытӑннӑ, ӑна та пӑрахнӑ; хӗрне пӑхса ҫитӗнтерес ӗҫе тытӑнса пӑхнӑ, ҫак ӗҫре те халсӑрланса, ӑна гувернантка аллине панӑ; юлашкинчен вара хуйхӑрма та шӑппӑн пӑшӑрханма тытӑннӑ.

В пансионе она занималась музыкой и читала романы, потом всё это бросила; стала рядиться, и это оставила; занялась было воспитанием дочери, и тут ослабела и передала ее на руки к гувернантке; кончилось тем, что она только и делала что грустила и тихо волновалась.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Кайран мана татах каласа кӑтартатӑн-и вара?

— А потом ты мне еще расскажешь?

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней