Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курнӑ (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хайхискер майӗпен те тайкаланса утакан ҫын чӑн-чӑн Петро Богатырев — пӗлтӗр курнӑ пекех чакӑр куҫлӑ, анчах чылайранпа хырӑнман пирки сухалӗ шӑрт пек ӳссе кайнӑ Петро Богатырев пулнине ӗненсе ҫитрӗ те ура ҫине ҫӗкленчӗ, урисем ҫинче тытӑнса тӑма пултарнине тӗрӗслерӗ.

Окончательно убедившись, что медленно, вразвалку идет доподлинный Петро Богатырев, такой же голубоглазый, каким видели его в прошлом году, лишь немного обросший щетинкой давно не бритой бороды, — старик поднялся на ноги, попробовал, могут ли они его держать.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Манӑн хӗрлӗармеецсем хушшинче вӗсен ашшӗсем продразверсткӑна пула хӗн курнӑ пирки пӑтрашу пырать.

Среди моих красноармейцев идет брожение на почве тягот, которые несут их отцы от продразверстки.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна-кӑна пайтах астивсе курнӑ сотня хвершӑлӗ пуля е снаряд ванчӑкӗ шӑтарса кӗнӗ вырӑна ҫуса тасатӗ, кула-кула, пӗчӗк ачана йӑпатнӑ пек: «Мяукӑн та пи-пи пултӑр, чакакӑн та ап-ап пултӑр, Ванюкӑн ҫеҫ сывалтӑр», — тесе йӑпатӗ.

Будет бывалый сотенный фельдшер промывать пулевой или осколочный надрез и, посмеиваясь, утешать, как дитятю: «У кошки боли, у сороки боли, а у Ванюшки заживи».

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Окоп алтма, пеме, хӑйсен япалисене походра чух типтерлӗ илсе ҫӳреме, унтан тата лайӑхрах хӳтлӗх суйлама вӗрентнӗ чух фронт тути-масине астивсе курнӑ казаксем вӗсене тиркесе те илеҫҫӗ: «Симӗс манка!» — тесе ятлаҫҫӗ; тавҫӑрусӑр ҫамрӑк-кӗрӗме вут ҫинче пыйтӑ-шӑркана питӗ ӑста вӗтелеме, ура ывӑннине ан туйччӑр, атӑ ӑшӗнче «лӑкӑш-лакӑш ан ҫуретчӗр» тесе, тӑлавар сырма та вӗрентеҫҫӗ.

«Куга зеленая!» — пренебрежительно зовут их фронтовые казаки, обучая на практике, как рыть окопы, как стрелять, как носить на походе служивское имущество, как выбрать прикрытие получше, и даже мастерству выпаривать на огне вшей и обворачивать ноги портянками так, чтобы нога устали не слышала и «гуляла» в обутке, учат несмысленный молодняк.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫне карта ҫинчен вӗҫертрӗ те вӑл темле питӗ сасартӑк, бинокльпе курнӑ пек уҫҫӑн, ҫывӑхрах лашасене хыпаланса тӑваракан матроссене, вӗсен пылчӑкпа лапӑртанса пӗтнӗ хура бушлачӗсене, сӑмахсӑр карттусӗсене янах айӗнчен хытӑ туртӑнтарса тӑхӑннипе тӗлӗнмелле ҫавракан туйӑнакан пит-куҫӗсене курчӗ.

Он оторвал взгляд от плетня и как-то внезапно и четко, будто притянутых биноклем, увидел уже вблизи матросов, суетливо выпрягавших лошадей, их черные, изляпанные грязью бушлаты, бескозырки, туго натянутые, делавшие лица странно круглыми.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумайӑшсем, тӑнӑҫ пурнӑҫа астивсе курнӑ хыҫҫӑн, чаҫсене ӳсӗр таврӑнчӗҫ, урӑлса ҫитрӗҫ те, «пурнӑҫ-пӑрнӑҫа» тарӑхнипеле, ҫуран стройпа атакӑна, пулеметсем ҫине, тӳрӗ кӗрсе кайрӗҫ; теприсем, ниҫта шӑнӑҫтарайми капланса тулнӑ ҫилле шӑнарайманнипе, хӑйсен айӗнчи утсене туймасӑр, хӗрлисем ҫине ҫӗрле асар-писеррӗн пырса тапӑнчӗҫ, тыткӑна илнисене патронӗсене шелленӗ пирки хӗҫсемпе турарӗҫ, ӳчӗсене этемле мар тискеррӗн мӑшкӑлласа ирсӗрлерӗҫ.

И многие, откушав мирной живухи, пьяными возвращались в часть и, протрезвившись, со зла на «жизню-жестянку» шли в пешем строю в атаку, в лоб, на пулеметы, а не то, опаляемые бешенством, люто неслись, не чуя под собой коней, в ночной набег и, захватив пленных, жестоко, с первобытной дикостью глумились над ними, жалея патроны, приканчивая шашками.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑс-тӑн асаилӳсен таткаланчӑк ҫиппине ӗлӗк курнӑ, ӗнтӗ тахҫанах манӑҫнӑ пейзаж ҫине туртса кӗрсе кайрӗ те, Григорий умне ҫеҫенхир анлӑшӗ, ҫуллахи ҫул, урапа, малта ларса пыракан ашшӗ, вӑкӑрсем, ҫулса пӑрахнӑ тыррӑн ылтӑн хӑмӑллӑ уйӗ, ҫул ҫинчи хура курак кӗтӗвӗ куҫа шартармалла уҫҫӑн тухса тӑчӗҫ…

Память направляла луч воспоминаний на давно забытый, когда-то виденный пейзаж, и вдруг ослепительно возникали перед Григорием — степной простор, летний шлях, арба, отец на передке, быки, пашня в золотистой щетине скошенных хлебов, черная россыпь грачей на дороге…

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ вӗсене ертсе пыратӑн, эпӗ ак вӗсене, ывӑлсене, ҫуратрӑм, кӑкӑр парса, ҫитерсе-ӗҫтерсе ӳстертӗм, аркӑ ҫинче пахчин-мӗнӗн йӑтса ҫӳрерӗм, сахал-и асап курнӑ вӗсемпе.

Ты ими командуешь, а я их, сынов-то, родила, вспоила, вскормила, в подоле носила на бахчи и огороды, что муки с ними приняла.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан каллех вара малтан курнӑ майлӑ, Вешенскине кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ ҫак офицерпа пӗрремӗш хут тӗл пулнӑ чухнехи пек, Григорий чунӗпе темле пӑлханса ӳкрӗ, сӑлтав ҫук ҫӗртенех тарӑхса кайрӗ.

И снова, как вначале, при встрече с этим неожиданно появившимся в Вешенской офицером, Григорий почувствовал какую-то тревогу и беспричинное озлобление.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун шучӗпе, ҫынсем яланах татӑк ҫӑкӑршӑн, ҫӗр лаптӑкӗшӗн, пурӑнӑҫшӑн кӗрешнӗ, хӑйсем хӗвел ҫути курнӑ чух, ӳт-пӗвӗсем тӑрӑх ӑшӑ юн чупнӑ чух, — кӗрешеҫҫӗ те.

За кусок хлеба, за делянку земли, за право на жизнь всегда боролись люди и будут бороться, пока светит им солнце, пока теплая сочится по жилам кровь.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Саккӑрмӗш ҫар политпайӗ мана, тахҫан кунта пурӑнса курнӑ, калас пулать, условисене пӗлкелет тесе, сирӗн Округа ӗҫлеме ячӗ.

Политотдел Восьмой армии направил меня для работы в ваш округ, как некогда жившего здесь, так сказать, знакомого с условиями.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӑн Кӑмрӑк ҫынни курнӑ, ырӑ мар килеҫҫӗ, тет.

Человек видал с Большого Громка, рассказывал, будто нехорошо идут.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Атьӑр апла пӗтӗм киле-ҫурта пӑрахатпӑр та каяр ӑҫта куҫ курнӑ ҫавӑнта!

Ну давайте бросим все и пойдем куда глаза глядят!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Эсӗ пулса курнӑ вӗсем патӗнче, Пантелев, пӗлетӗн-тӗр ку юрра мӗншӗн ӗнерленине?

— Ты, Пантелев, был у них, небось, знаешь, к чему песню зараз играют?

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тар шӑрши шӑршласа курнӑ, иртсе кайнӑ ӗҫсем курми-илтми тунӑ ҫынсем талпӑнса та ҫӑтӑхса пӗртен-пӗр паянхи кунпа пурӑнчӗҫ.

Люди, нюхавшие запах пороха, ослепленные и оглушенные происходившим, жили стремительно и жадно, одним нынешним днем.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Краснов, сӑмахне вӗҫленӗ май, хӑй халь Деникин ӑна Австри фронтӗнче курнӑ чухнехи бригада генералӗ маррине ытахальтен тенӗ пекрех , асӑрханса, анчах татӑклӑн систерсе калать.

Краснов, кончая речь, вскользь, осторожно, но решительно дал понять Деникину, что он не прежний бригадный генерал, каким тот видел его на австро-германском фронте.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, вар ҫийӗпе сӑрхӑнса юхакан ӑшӑ ӑрша хыҫӗнче, Мишка тимӗр витнӗ казарма тӑррине, вӗрлӗк картапа ут витин сӑлпӑран ҫанталӑка пула тӗссӗрленсе кӑвакарнӑ хӑма ҫивиттине курнӑ.

В полдень за парным маревом, струившимся поверх ложбины, увидел Мишка железную крышу казармы, изгородь, серую от непогоды тесовую крышу конюшни.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫпа аран вӑл хутора лӑкӑштатса ҫитрӗ, тепӗр кунне вара, амӑшӗ макӑра-макӑра ачашланӑскер, унӑн ватӑлса кайнӑ сӑн-питне тата пуҫӗнче пуҫласа курнӑ шурӑ ҫӳҫ пайӑркине асӗнче тытса, касӑма тухса кайрӗ.

Он едва дотянул к ночи до хутора, а на другой день, оплаканный и обласканный матерью, уехал на отвод, увозя в памяти постаревшее лицо матери и впервые замеченную им пряжу седин на ее голове.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑкӑр ачи чухне ӑна паллӑ Робиндранат Тагор алӑра йӑтса курнӑ, ку вӑл 1925 ҫулта пирӗн патра хӑнара чухне пулнӑ.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Асапланса пӗтнӗ разведчиксем электростанцине сирпӗтес шутпа, йӗри-тавра самолетсем вӗҫнине курнӑ, анчах та тӗппипех сирпӗтеймен.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней