Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ав сăмах пирĕн базăра пур.
Ав (тĕпĕ: ав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дымов вара, пуян мужик ывӑлӗ, хуйхӑ-суйхӑ мӗнне пӗлмесӗр, ӗҫлемесӗр киленсе ҫеҫ пурӑннӑ, анчах ҫирӗм ҫул тултарнӑ кӑна, кара ҫилӗллӗ ашшӗ ӑна, ӗҫ ҫумне ҫыпӑҫтарас, килте иртӗхтерсе ярас мар тесе, пӗр-пӗр тарҫӑ евӗрлех, лава ҫӳретме тытӑнтарнӑ ав.

Дымов, сын зажиточного мужика, жил в свое удовольствие, гулял и не знал горя, но едва ему минуло двадцать лет, как строгий, крутой отец, желая приучить его к делу и боясь, чтобы он дома не избаловался, стал посылать его в извоз как бобыля-работника.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫавна пула янах шыҫать ав.

От этого самого у меня и челюсть пухнет.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ав пит-куҫу еплерех пулса ларнӑ, тӗкӗлтура сӑхса илнӗ тейӗн!

— Ишь, рожу-то раскорячило, словно шмель укусил!

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ав епле, тӑванӑм.

Так-то, брат.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ломоносов та ав пулӑҫсемпе ҫаплах кайнӑ, кайран пӗтӗм Европипе чаплӑ ҫын пулса тӑнӑ.

Ломоносов так же вот с рыбарями ехал, однако из него вышел человек на всю Европу.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Курнӑ сире кунта, ав, тӗрӗксем килеҫҫӗ те ӗнтӗ!

Вас здесь видели, и турки уже идут!

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӑлхав вырӑнне ав арӑш-пирӗш кӑна пулса тӑчӗ, — ҫилленсе пӳлчӗ ӑна тухтӑр.

— А вместо восстания получилась какая-то каша, — ожесточенно прервал его доктор.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав ӑҫта паттӑрлӑх упранса тӑма пултарнӑ иккен!

Так вот где только и могла найти убежище доблесть!

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, вӑл тухтӑра та, Бӑрзобегунека та тупаймасӑр аптраса ӳкрӗ пуль, лешсен ав пытанса пурӑнмалла тесе, Огнянов темле те шухӑшласа пӑхрӗ.

Но худшее, что приходило ему в голову, было, что Марийка просто не нашла ни доктора, ни Бырзобегунека, быть может, вынужденных скрываться.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑшмансемшӗнех ав йӗркеллӗ, ҫак ҫырӑва ответ парасса вӑл ӑҫта кӗтсе тӑнине пӗлеҫҫӗ вӗсем, ӑна шыраса та хӑшкӑлас ҫук.

К несчастью, у врагов большое преимущество, им не придется тратить много времени на поиски, они точно знают, где он ждет ответа на свое письмо…

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хулана вӑл та каясшӑн иккен, ав ӑна Стефчов кӗтсе тӑрать.

Стефчов поджидал его, чтобы вместе идти в город.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Инке, сире улма пахчине куҫсан лайӑхрах пулмӗ-ши, пахчасенче тӗрӗксем курӑнаҫҫӗ ав, — терӗ хӑй пӑшалне илме тесе хӗрарӑмсем патнелле пыракан жандарм.

— Хозяйка, перейдите-ка лучше в сад, а то наши турки уже показались на бахчах, — сказал полицейский, подходя к женщинам и забирая свое ружье.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сан шутупа, эппин, — ҫилленчӗклӗн сӑмах хушрӗ Стефчов та, — сан ҫав ҫыннусем, ҫав патриотсем, пире ҫитсе курма кӑмӑл хывсан, вӗсене кӗтсе илме шкул ачисене кӑлармалла пуль, вӗсене юрӑ юрласа йышӑнма алӑк-хапхасене уҫмалла пуль, кукӑль пӗҫермелле мар-и тата, хӑш-пӗрисем ав ҫӑкӑр типӗтсе хунӑ-ҫке?

— Значит, по-твоему, — злобно отозвался Стефчов, — если эти твои люди, эти патриоты, соблаговолят нас посетить, надо вывести им навстречу детей из училища, надо встретить их с песнями, распахнуть перед ними двери наших домов, может быть, пирогов им напечь, как некоторые готовили для них сухари?

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав леш Хамбаров арманӗн леш енчи кивӗ шыв арманӗнче пурӑнать, тесе пӗлтер.

Скажи, что я вон в той заброшенной водяной мельнице, что стоит за Хамбаревой мельницей.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Ах тупата, — кӳренсе шухӑшларӗ вӑл, — грек ҫынниех мана хӗрхенчӗ, пӑлхарсем ав ӗнер ятласах кӑларса ячӗҫ, ҫинчен тата йытӑпа та вӑслатрӗҫ-ха».

«Боже, — с горечью подумал он, — грек, этот полудикарь, сжалился надо мною, а болгары вчера прогнали меня с ругательствами, чуть не затравили собаками».

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку ҫурта вут хыпса илеймен-ха, анчах вут часах ун патне те ҫитет, юнашарти ҫуртсем ҫунаҫҫӗ ав.

Этот дом еще не был объят пламенем, но огонь быстро добирался до него — соседние здания уже горели.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ав хула ҫывӑхӗнчех курӑна пуҫларӗҫ; пӑртаклӑха та чарӑнса тӑма юрамасть.

Турки уже показались на обрывах у города; каждая минута была дорога.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав курӑнаҫҫӗ вӗсем!

— Уже видать их!

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ыйтӑр ав графранах, суятӑп пулсан.

Да спросите хоть Графа.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав вӑл халь шапасем патӗнче, — Дичопа Стамен ӑна кӳлле пӑрахрӗҫ-ҫке.

— Он теперь у лягушек, — ведь Дичо и Стамен-Ворона бросили его в болото.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней