Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫинелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушӑ та хытӑ ятлаҫса, хитре аттисемпе кашни минутра курӑкпа тӑм ҫинче шӑва-шӑва пырса, вӑл хӑй те чӑнкӑ сӑрт ҫинелле хӑпарнӑ, хӑйӗн «тӑмсайӗсене» вӑл текех шанасшӑн пулман.

Страшно ругаясь, поминутно скользя лакированными сапогами по траве и глине, он сам полез на обрыв, больше не доверяя «этим болванам».

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Вӗсем чӑнкӑ ҫыран ҫинелле хӑпарчӗҫ, — тесе хӑвӑрт та шӑппӑн каларӗ ача.

— Они на обрыв полезли, — быстро и тихо сказал мальчик.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах эпӗ куҫа уҫнӑ чух вӑл савӑт-сапа ҫума тытӑннӑччӗ ӗнтӗ, халатпаччӗ, йӗпе турилккесене камин ҫинелле таянтарчӗ.

Но когда я открыл глаза, она уже мыла посуду, в халатике, и прислоняла мокрые тарелки к камину.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пыратчӗ те пӑрахут, бортран канат вӗҫетчӗ, ӑста матрос ӑна хӑяккӑн тӑракан стойка ҫинелле питӗ меллӗн ҫавӑрса ывӑтатчӗ, пристаньре часах халӑх тулатчӗ те пристанӗ вара хӑй те куҫа палӑрмаллах шывалла анатчӗ — ҫав чипер тумланнӑ та савӑнӑҫлӑ шавлакан ҫынсен никамӑн та ман ҫумра нимӗнле ӗҫ те пулман.

Подходил пароход, канат летел с борта, матрос ловко, кругами закидывал его на косую торчащую стойку, сразу много людей появлялось на пристани, так что она даже заметно погружалась в воду, — и никому из этих шумных, весёлых, отлично одетых людей не было до меня никакого дела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗнне пӗлместӗп ӗнтӗ, анчах саккӑрмӗшне ҫур сехет кайни хама ҫӑмӑллӑх кӳрсе питӗ лайӑх туйнӑ пек пултӑм та, каллех тухса циркульнӑй ҫуртӑн хапхи патӗнчен бухта ҫинелле пӑхма тытӑнтӑм.

Не знаю отчего, но с облегчением, точно это было хорошо, что ещё половина восьмого, я вышел и снова стал смотреть на бухту из-под арки циркульного дома.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашшӗ пӗр хускалмасӑр, сиввӗн чӳрече ҫинелле пӑхса ларать.

Отец смотрел очень серьезно и очень неподвижно в окно.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ҫӑра шакӑртатсанах вӑл, койка ҫинчен сиксе тӑрса, хӑраса йӑлтӑртатакан куҫӗсемпе алӑк ҫинелле пӑхса ларнӑ.

Но едва щелкнул замок, как вскочил и сел на койке, повернув к двери лицо с блестящими, испуганными глазами.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

а) машина ӑҫта тӑрать, ӑна ҫавӑнтах хӑварӑпӑр, вӑл хӑйӑр ӑшне шӑтарса кӗнӗ, ӑна эпир пурпӗрех ҫӳлӗ ҫыран ҫинелле хӑпартайман пулӑттӑмӑр;

а) закрепить машину там, где она стояла, глубоко врезавшись в песчаную «кошку», — всё равно мы не могли поднять её на высокий берег;

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вара вӗсем ҫӗр ҫинелле кайнӑ, анчах ҫул ҫинче «ытла хӑвӑрт ӳке-ӳке вилнӗ».

Потом пошли на землю, но дорогой «очень шибко помирать стали».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Ҫӗр хута эпӗ хам каллех аманнӑ пек тӗлӗксем тӗлленнӗ, Иван Иваныч доктор ман ҫинелле пӗшкӗнет те эпӗ ӑна: «Абрам, вьюга, пьют» тесе каласшӑн, — калаймарӑм, чӗлхесӗр пулса лартӑм пек.

Всю ночь мне снилось, что я снова ранен. Доктор Иван Иваныч склоняется надо мной, я хочу сказать ему: «Абрам, вьюга, пьют» — и не могу, онемел.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Июль уйӑхӗнче эпӗ Киркенес ҫинелле бомбӑсем турттарса ҫӳреттӗм-ха, ӳкерчӗксем кӑтартнӑ тӑрӑх пит ӑнӑҫлӑ ҫӳренӗ вара.

В июле я ходил ещё с бомбами на Киркинес — и довольно удачно, как показали снимки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Дилижанс тапранса кайса ту ҫинелле хӑпарма пуҫласанах, Петя, чӳрече умне ларса, ӑҫтан та пулсан леш вӑрӑ-хурах килсе тухмӗ-ши тесе тинкерсе пӑхса пыма тытӑнчӗ.

Едва дилижанс тронулся и стал подыматься в гору, мальчик прильнул к окну и принялся не отрываясь смотреть по сторонам, не покажется ли где-нибудь из-за поворота разбойник.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ромашов ман ҫинелле ӳпӗнчӗ, аллӑмран ярса тытрӗ.

Ромашов бросился на меня, схватил за руки.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫул уҫӑлсан, хайхи дрезинӑпах — ӗнтӗ мӗн тесен те Станислав хӗрӗсем ҫав дрезина патне ҫитеймен — ҫав дрезинӑрах мана ҫак виҫӗ мӑшӑр кӑвак куҫлӑ кил-йыш, манпа вӑтана-вӑтана сывпуллашса, Заозерье станцине ӑсатсан, каллех эпӗ санитарнӑй поезда ларсан, (хальхинче ӗнтӗ ку поезд лайӑх йышшиехчӗ, — ваннӑ та пурччӗ кунта, радио та, кӗнеке-хаҫат вуламалли вагон та пурччӗ), ҫӑвӑнса та тасалса, сурансене ҫӗнӗрен ҫыхтарса, суранлӑ урана медицина науки хушнӑ пек мачча ҫинелле тӑратса пынӑ чух, пӗтӗм Вӑтам Россия урлӑ иртсе, таҫта Киров хулин леш енне, каҫсенче ҫутӑ сӳнтермен лӑпкӑ тӗнчене ҫитсен, Ромашовпа ман хушӑра мӗн пулса иртнине тин аса илтӗм.

Но когда движение было восстановлено, когда семейство на дрезине — без сомнения, той самой, до которой не добрались девушки из Станислава, — доставило меня в Заозёрье и, сияя тремя парами голубых глаз, застенчиво простилось со мной, когда я вновь оказался в ВСП, и на этот раз в настоящем: с ванной, радио и вагоном-читальней, — когда, вымытый, перебинтованный, сытый, с ногой, задранной к потолку по всем правилам медицинской науки, я проспал всю Среднюю Россию и уже где-то за Кировом, в другом, тыловом мире показались незатемнённые, что было очень странно, окна, — вот когда я вспомнил и повторил в уме всё, что произошло между мною и Ромашовым.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан ман ҫинелле куҫхаршине усӑнтарарах пӑхрӗ те, шӑпланчӗ.

Потом он замолчал, уставясь на меня исподлобья,

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Танкистсем, люкӗсене уҫса, пирӗн ҫинелле пӑхрӗҫ.

Открыв люки, танкисты смотрели на нас.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуҫне кайӑк пек пӑрса, хайхискер, куҫлӑхне ҫӗклетнӗ арҫын тухса тӑчӗ те сивлек куҫӗпе ман ҫинелле пӑхрӗ.

Повернув голову, как птица, подняв очки, вышел он и уставился на меня с холодным вниманием.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр-пӗринпе ыталашса хӑмла ҫырли тӗми ҫумӗнче сӑмах чӗнмесӗр ларатпӑр, кӑшт катарах, пирӗн ҫинелле куҫ хӗссе, нимӗн пулман пек Саньӑн сивлек вилӗмӗ тӑрать.

Обнявшись, мы молча сидим в кустах дикой малины, а поодаль сидит, косясь, равнодушная, постылая Санина смерть.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗчӗкҫӗ ҫеҫ питлӗ ватӑ сӑнлӑ хӗрача, пире ирттерсе ярас тесе, юр ҫинелле пӑрӑнса кӗчӗ — Пушкарски урамӗ тӑрӑх хывӑннӑ тӑвӑр сукмак ҫинче пӗр-пӗринпе хирӗҫ пулсан иртме ҫукчӗ.

Девочка с крошечным старым лицом ступила в снег, чтобы пропустить нас — двоим было не разойтись на узкой дорожке, проложенной вдоль Пушкарской.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эшелон патнех ҫитеймен вӑл — шурлӑх леш енчен ун ҫинелле нимӗҫсем пеме тытӑннӑ та вӑл таврӑннӑ.

До эшелона он не дошёл — за болотом по нему открыли огонь. Он вернулся.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней