Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутисене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялкӑшса ҫунакан кӑвайтсен ҫутисене курсанах вӑл ҫыран ҫине тухса вӗсен ҫутипе тӳрех килнӗ, ҫакна пула вӑл шыва та кӗрсе кайман, ҫавӑнпа та унӑн йӗлтӗрӗ ҫумне ҫыпҫӑннӑ юр чӑмаккисене тасатса вӑхӑта ирттересси те пулмарӗ.

Увидев разложенные костры, он вышел на берег, пошел к ним напрямик и таким образом не попал в воду; поэтому ему и не нужно было так возиться с лыжами, очищая их.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпӗ Инно поселкин ҫывӑхрах курӑнакан ҫутисене асӑрхарӑм.

И вот я увидел близкие огни поселка Инно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Кондуктор пынӑ ҫӗртех ҫутисене сӳнтернӗ те, вагон кантӑкӗсем куҫӗсене хупнӑ пек курӑнса кайнӑ, вӑл вара станци килхушшине кӗнине, ытти ҫавӑн йышшиех пулнӑ вагонсем тӑнӑ ҫӗре — хӳтлӗх айне епле кайса тӑнине курнӑ Матвей…

Кондуктор гасил на ходу огни, окна вагона точно зажмуривались, и скоро Матвей увидел, как он вкатился во двор станции и стал под навесом, где, покрытые тенью, отдыхали другие такие же вагоны…

XX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн американецсем, Матвей ҫине пӑха-пӑха хӑйсен вырӑнӗсене кайса выртнӑ, ҫутисене сӳнтернӗ, вара мистер Боркӑн пӳлӗмне шӑплӑх пусса илнӗ.

Тогда американцы тихо разошлись по своим постелям, оглядываясь на Матвея, погасили огни, и в комнате мистера Борка водворилась тишина.

XIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Каҫхине, вунӑ сехетсенче, шыв кукрин сулахай енче эпир темӗнле хула ҫутисене куртӑмӑр.

Вечером, часов около десяти, мы увидели огни какого-то города в излучине на левом берегу.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӑнтӑрлахи тӗнчен илемӗ ҫӗр хыҫнелле йӑпшӑнса кӗрет, унӑн шупкаланнӑ юлашки ҫутисене хӗрлӗ хӗвеланӑҫӗ ҫӗнтерсе пырать.

Зарево разливалось по небу, побеждая последние бледные лучи дневного света, скрывающегося за тёмной линией горизонта.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хампа юнашарах, кӗтесре, светофор ҫутисене ылмаштаракан рычаг патӗнче, милиционер тӑрать.

Почти рядом, на углу, возле рычага, который управляет огнями светофора, стоял милиционер.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Картинине ӳкерсе кӑтартасси — сирӗн ӗҫ, поэт господин… анчах ман факел ҫутисене хӗрлӗ тӗс парас килет, вӗсем тӗтӗмлӗ ҫунччӑр, вакханкӑсен куҫӗсем пуҫ кӑшӑлӗсем айӗнчен ялкӑшчӑр, пуҫ кӑшӑлӗсем тӗксӗм пулччӑр.

Уж тут ваше дело нарисовать картину, господин поэт… только я бы хотела, чтобы факелы были красны и очень бы дымились и чтобы глаза у вакханок блестели под венками, а венки должны быть темные.

XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Хирӗҫ килекен электричкӑ хӑлхана питӗрсе лартмалла кӗрлеттерсе, уласа, хӑйӗн йӑлтӑр ҫутисене ҫиҫтерсе, снаряд евӗр хӑвӑрт иртсе кайрӗ, вакун сив чир тытнӑ пек чӗтренсе илчӗ.

Бешено, как снаряд, оглушительно грохоча и завывая, промчалась встречная электричка, вся в трепете и блеске огней, и вагон точно пролихорадило.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫумӑр сасартӑк чарӑнчӗ, вӑл ҫуса тасатнӑ урамсем шыв ҫинче хӑйсен ҫутисене йӑлтӑртаттарчӗҫ.

Дождь внезапно стих, умытые улицы струили в отражении свои огни.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑплӑхпа чӑп тулнӑ, кӗрӗс-мерӗс пысӑк курка пек туйӑнакан ҫеҫен хир тип ҫырмасен кукӑр юпписенче сӳнме ӗлкереймен кунӑн салху ҫутисене пытарнӑ.

Степь, как чаша, до краев налитая тишиной, таила в складках балок грустные отсветы дня.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӗм ҫӗрле вара, ҫурҫӗр тӗлӗнче, провинцире вырнаҫнӑ пӗчӗкҫӗ хула хӑй ҫутисене сӳнтерсе вилнӗ пек ыйха сӑптӑрнӑ вӑхӑтра, юлан утсем виҫшерӗн йӗркеленнӗ ретсемпе Быховри гимнази картишӗнчен тухма пуҫлаҫҫӗ.

А в волчью, глухую полночь, когда маленький провинциальный городишко, затушив огни, спал беспросыпно крепко, со двора быховской гимназии, по три в ряд, стали выезжать всадники.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чикарккӑ ҫутисене ҫанӑсем ӑшнелле пытаркаласа хӑтланчӗҫ.

Огни цигарок прятали в рукава.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑвӑрт юхакан шыв, шарлак тӗлӗнче тӳперен ӳкнӗ ҫӑлтӑр ҫутисене чӳхентере-чӳхентере, умранах, сӗм тӗттӗмре юхса иртет-мӗн.

Быстрая стремнина проходила мимо, колыхая звезды, в кромешной мгле.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗлӗкре ракета ҫутисене тинӗс шывӗнче куракан Володя тарӑн та тикӗс сывлать.

Дышал ровно и глубоко Володя, которому снились ракеты, отражающиеся в море.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ слободка витер килетӗп: хӑй ҫутисене сӳнтеретчӗҫ ӗнтӗ.

Я ехал через слободку: огни начинали угасать в окнах.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней