Корпус чувашского языка

Ҫавӑнпах ӗнтӗ вӑл ҫил-тӑвӑл тӑпӑлтарса ӳкернӗ армак-чармак хыр патне чупнӑ пек хӑвӑрт пычӗ те, сарӑ лӑсӑллӑ ҫӑра туратсене ялт! ҫӗклесе, тӗттӗм шӑтӑка вӗлт! ҫеҫ кӗрсе ҫухалчӗ.

Помоги переводом

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Делянкӑри ӗҫе пӗтерсен, каснӑ вырӑна тасатса, кӑмпаллӑ туратсене ҫунтараҫҫӗ.

Помоги переводом

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Вутти-шанкипе туратсене укҫасӑр парса пулӑшнӑ.

Помоги переводом

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Ҫӳлтен ҫыхнӑ пралук пат! ҫеҫ татӑлса кайрӗ — шӑнкӑрч вӗлли, алӑран вӗҫерӗнсе, туратсене ҫапӑнкаласа, шӑлтӑр-шалтӑр! сасӑ кӑларса, шӑннӑ ҫӗр ҫине хаплатса ӳкрӗ.

Помоги переводом

Шӑнкӑрч вӗлли // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Вӑрман ҫулӗпе туратсене сиркелесе пынӑ хушӑра Ятламас пӗр япала ҫинчен ҫеҫ шутларӗ: мӗн пулса иртӗ-ши ӗнтӗ ялта вӑл кайнӑ хыҫҫӑн?

Помоги переводом

2. Хура юпа // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Туратсене хуҫса-чӗлсе пӗтереҫҫӗ, чечексене татса ывӑтаҫҫӗ, таптаҫҫӗ, ҫӳпӗлеҫҫӗ, варалаҫҫӗ.

Ветки поломаны, цветы сорваны и растоптаны, кругом грязь, мусор…

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑхӑтран вӑхӑта Шахрун туратсене сиркелесе малалла ӳпӗнет, пуҫне чалӑштарать.

Время от времени Шахрун бесшумно раздвигает колючие ветки и, подавшись вперед, вслушивается изо всех сил.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл Сехре чӗлӗм туртнӑ хушӑра та унчченхи пек тунката ҫинче канса лармасть, пуртӑпа туратсене иртме васкать.

Помоги переводом

ХIХ // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫиелти хӑрӑк туратсене илсе пӑрахса, ҫак этем ҫӗр шӑтӑкне уҫрӗ.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Старик хӑрӑк туратсене чӗр куҫҫипе хуҫать те вут ҫине пӑрахать.

Старик ломал хворост о колено, подбрасывая его в огонь.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Лӑш канмасӑр вулӑ хыҫҫӑн вулӑ каса-каса антарать, туратсене иртет, хуҫать, виҫе-виҫе тӗрӗслет, шӑтӑк хыҫҫӑн шӑтӑк чавать, юпа хыҫҫӑн юпа лартать; куҫӗсем вӑрманӑн симӗс чӑпарлӑхӗпе тулса карӑнчӗҫ, хӑй хусканнипе-куҫнипе тухакан сасӑсенче чунӗ ӗнтӗркесе лӑпланчӗ тейӗн, — вӑл йывӑр ӗҫ арпашулӑхне пуҫӗпех путрӗ ӗнтӗ.

Не переставая, валил он ствол за стволом, обрубал листья, ломал, отмеривал, копал ямы, вбивал колья; с глазами, полными зеленой пестроты леса, с душой, как бы оцепеневшей в звуках, производимых его собственными движениями, он погружался в хаос физических ощущений.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Туратсене сирчӗ те Гент — курать: тискерчӗксем шалтах аптӑранӑран аллисемпе сулкалашаҫҫӗ; те хӗрсе кайсах тавлашаҫҫӗ, те — ракетӑсен тӗлӗнмелле сехӗрлентерӗвне пула — пӗр-пӗрне хӑйсен туйӑмӗсемпе паллаштараҫҫӗ.

Выглянув, Гент увидел отчаянно жестикулировавших дикарей, не то в жарком споре, не то в передаче взаимных впечатлений, вызванных появлением ракеты.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Паллӑ мар ҫӑрӑлчӑкран сывлама кансӗрлекен йӳҫек шӑршӑ ҫапать, анчах туратсене хӑйсене ҫӗҫӗпе касман, ҫакӑ ҫул ҫӳревҫӗсене иккӗлентерчӗ.

Неизвестное вещество издавало удушливый терпкий запах, но сами щепочки не были вырезаны ножом, и это ввело путешественников в сомнение.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл Гентпа Стэнлие вӑрттӑн туратсене тӑсса кӑтартрӗ, хӑй вара куҫӗсене вилес умӗнхилле чарса пӑрахнӑ, пит-куҫне пӗркелентерет, кӗлеткине пӑркалать-хуҫкалать.

Он протягивал к ним таинственные щепочки, закатывая глаза и корчась, как в смертных судорогах.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Умра вӗҫекен тӗрлӗ тӗслӗ такам- темскер курӑна-курӑна ҫухалать, туратсене силлеҫҫӗ, вӗсем вара тухатури чечексем ҫине шӗвӗ бриллиант пӗрчисене сапаҫҫӗ.

В нем появлялись и исчезали цветные летающие создания, потрясая ветви, брызгавшие на очарованные цветы жидкими бриллиантами.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсем туратсене иртрӗҫ, вулӑсене пӑчкӑпа касма пикенчӗҫ.

Они обрубили сучья и стали распиливать стволы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Икӗ аллипе туратсене вӑйлӑн, тӳррӗн уҫа-уҫа пырса ҫак вӑхӑтра вӑрмантан ҫул ҫине ҫын тухса тӑчӗ: така тирӗнчен ҫӗленӗ жилеткӑпа, — ӑна чӑпар сатин кӗпе ҫине сӑранӗпе пиччӗн тӑхӑннӑ; сӑрӑ шлепкепе; ту ҫинче ҫӳремелли ҫӳллӗ кунчаллӑ атӑпа; хырӑнман, куҫӗсем вичкӗн-йӑрӑ, имшер те сӳрӗк питлӗ.

В это время из леса, раздвинув ветви прямым, сильным движением обеих рук, вышел и ступил на дорогу человек в меховой бараньей жилетке, надетой кожей вверх на пеструю сатиновую рубашку, в серой шляпе, высоких горных сапогах; он был небрит, с быстрым взглядом и худощавым, равнодушным лицом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Туратсене хуҫа-хуҫа лаша виле патне ҫывхарсах пырать.

Обрывая ветки, лошадь подвигалась к трупу все ближе и ближе.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Йывӑр ӗҫ тунӑ чухнехилле — ҫине тӑрса, тимлӗн, васкавлӑн шырать, акӑ чиксе пӗтернӗ аллипе хуҫнӑ туратсене, шӑрпӑк пӗрчилле пӗчӗкҫӗскерсене, Нок умне хучӗ.

Порывисто, с напряжением и усердием, стоящим тяжелой работы, совала она Ноку наломанные ее исколотыми руками крошечные прутики, величиной в спичку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тӗм хыҫӗнчен тухсанах вӑл йӗпе туратсене аллипе именчӗклӗн сире-сире пыракан Геллипе тӗл пулчӗ.

При выходе из кустов Нок встретился с Гелли, застенчиво отводящей рукой влажные ветви.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.