Поиск
Шырав ĕçĕ:
Янтул сӑнасарах пӑхрӗ те ун ҫине ӗнер хӑйне ял хушшинче ҫул панӑ старике палласа илчӗ.В котором Яндул узнал путника, уступившего вчера ему дорогу.
Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Пӗрре сӑнасарах пӑхрӑм та, — нимле пӗлӗт те мар, — шуйттан кӗтӳйӗ вӗҫҫе килет-мӗн.Вгляделся я как-то повнимательней, а это и не облако вовсе, а целое стадо чертей надвигается.
Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
«Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫине» сӑнасарах пӑхсан паянхи кун унта ытларах пайне литература хайлавӗсем йышӑннине курма пулать.
Тӑван чӗлхене манмасан малашнехи ҫул яланах ҫутӑ! // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/6137.html
Шамполион темӗн каласшӑнччӗ, анчах сӑнасарах тинкерчӗ те — йӑнӑшнине ӑнланчӗ.Он хотел что-то сказать, но, присмотревшись, убедился в ошибке.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.
Малти сӑна сӑнасарах пӑхӑр-ха — урам сӑнне ҫӳп-ҫап мар, ҫумӑр шывӗпе юхса килнӗ хӑйӑрпа чул таврашӗ пӑсать.
Брусчаткӑласа пӗтернӗ Газиантеп // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5902-%D0%91% ... D0%BF.html
Каҫпа мана сӑрсем сӑтӑрма тата мастерствона «сӑнасарах пӑхма» хушатчӗҫ.Вечером меня заставляли растирать краски и «присматриваться» к мастерству.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сасартӑк ҫакна Четыхер кулса янӑ пекех туйӑнса кайрӗ; вӑл сӑнасарах пӑхрӗ — тӑп-тӑваткал этемӗн хулпуҫҫисем чӗтреҫҫӗ, пуҫӗ те чӗтренет иккен.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Хӗре итленӗ май эпӗ скульптурӑсене тепӗр хут тимлесерех, сӑнасарах пӑхатӑп.Слушая девушку, я еще раз и теперь уже как бы заново всматривался в скульптуры.
6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Анчах, сӑнасарах пӑхрӑм та, ача — сап-сарӑ ҫӳҫлӗ те кӑн-кӑвак куҫлӑскер — хӑйӗн ҫутӑ сӑн-пичӗпе чӑнахах та чечеке — ыраш хушшинчи чакӑр утмӑлтурата аса илтерет.
1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Кусем мӗне пӗлтернине вӑл часах чухласа илчӗ, анчах сӑнасарах пӑхнӑ хыҫҫӑн, пӗри Аннушка, тепри Шубин хӑй пулнине палларӗ.
XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Унӑн ҫи-пуҫӗнчен, утти-тӑрринчен, калаҫнинчен вӑл улпут патӗнче ӗҫлесе пурӑннӑ хӗрарӑм иккенне — вӑл ахаль хӗрарӑм та, мещен арӑмӗ те маррине — эпӗ паҫӑрах тавҫӑрса илтӗм; анчах халӗ эпӗ унӑн пит-куҫне лайӑхрах, сӑнасарах пӑхма шутларӑм.
Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.
— Ӑҫтан? — ыйтрӗ Григорий, служивӑйсен ҫамрӑк та сывӑ сӑн-пичӗсене сӑнасарах пӑхса.— Откуда? — спросил Григорий, оглядывая молодые свежие лица служивых.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӑн-чӑн британла мӑнкӑмӑллӑн пӑхрӗ вӑл ҫак харсӑр чунлӑ ҫеҫенхир ывӑлӗсен кашни хӑйне расна сӑнлӑ кӗре пичӗсем ҫине, вара вӗсенче темиҫе тӗрлӗ раса хутшӑнса кайнинчен — казаксен ушкӑнне сӑнасарах тинкерсен, ку тӳрех куҫа курӑнать — тӗлӗнсех тӗлӗнчӗ: сарӑ ҫӳҫлӗ славянин-казакпа юнашар каснӑ-лартнӑ монгол пит-куҫлӑ ҫын тӑрать; ун умӗнчех, ав, ҫӑхан ҫунатти пек хура ӳтлӗ ҫамрӑк казак, аллине таса мар бинтпа ҫыхса мӑйӗнчен ҫакнӑскер, библире ҫырса кӑтартнӑ пек кӑвак ҫӳҫлӗ патриархпа ҫурма сасӑпа пӑшӑлтатса калаҫать; туя ҫине тайӑннӑ, авалхи казак сӑхманне тӑхӑнса янӑ ҫав патриархӑн юн тымарӗсенче Кавказ тӑрӑхӗнчи ту ҫыннисен тап-таса юнӗ ҫӳренӗ пирки саклат хурса та тупӑшма пулать…
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий ун ҫине сӑнасарах пӑхрӗ те каллех ыйтрӗ:
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий унӑн чӑмӑр пӗвӗ-сийӗпе ҫӳллӗ кӑкӑрӗсем ҫине сӑнасарах пӑхса илчӗ те салхуллӑн та кӳренерех шухӑшларӗ:Григорий поглядывал на ее округленный стан, на крутые скаты грудей, с грустью и досадой думал:
XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Хӑй курнине хӑй те ӗненмесӗр, Мишка хутор ҫыннин палланӑ, анчах ытла та улшӑннӑ пичӗ ҫине тепӗр хут сӑнасарах пӑхрӗ те, сиктӗрмелле урапа чӑн-чӑн чӗрӗ Степанах силлентерсе пынине тӗппипех ӗненсе ҫитсен, хытӑ пӑлханнипе тарласа кайса, ӳсӗрсе илнӗ:
VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн пирки килӗшет? — терӗ Яхно, сержант ҫине сӑнасарах пӑхса.— Чем нравится? — переспросил Яхно, приглядываясь к сержанту.
I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
«Огнянов мӑнастирте ҫуккине пӗлчӗ-шим вара вӑл?» — шухӑшларӗ хӗр-манах Радӑна сӑнасарах пӑхса.
XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Анчах сӑнасарах пӑхакан ҫын ҫак йывӑҫран тӑракан ялӑн таварӗ мирлӗ ӗҫшӗн килменне уйӑрса илетех.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тӑрӑ витекенсен бригадирӗ манӑн икӗ сыпӑкри пичче Раман пулать, вӑл тем тавҫӑрма пултарӗ, сана сӑнасарах тӑрӗ, эсӗ курмӑш пул, тархасшӑн…
Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив