Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курма (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрҫӑра ҫӳренӗ хыҫҫӑн вӑл ҫак ҫурта та, лӑпкӑ пурнӑҫа курма тивӗҫ…

Он заслужил на войне и эту хату, и спокойную жизнь.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Анчах эсӗ мана ку кабинетра курма шутламан? — чеен кулса каларӗ Сергей.

— Только ты желал видеть меня не в этом кабинете? — хитро улыбнувшись сказал Сергей.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗчӗкҫӗ ҫырмара, усӑ курма пӑрахнӑ ишӗлчӗк ҫӑл патӗнче пытанса, кӑкӑра хӗртекен сивӗ сывлӑшпа сывласа выртрӗҫ.

Таились в ярке возле покинутого обвалившегося колодца, вдыхая разреженный морозом воздух.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Коменданта ӑҫта курма пултаратӑп?

Где я могу видеть коменданта?

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ирсерен, апат ҫинӗ хыҫҫӑн, генералсем уҫӑлса ҫӳреме тухаҫҫӗ, таврӑннӑ хыҫҫӑн ҫӗнӗ почтӑпа паллашаҫҫӗ, курма пынӑ тӑванӗ-хурӑнташӗсене, палланӑ ҫыннисене йышӑнса калаҫаҫҫӗ, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн пӗр кана ыйха туртаҫҫӗ те ун хыҫҫӑн пӗчченшерӗн хӑйсен пӳлӗмӗсенче ӗҫлесе лараҫҫӗ.

По утрам, после завтрака, генералы шли на прогулку; возвращаясь, разбирали почту, принимали навещавших их родных и знакомых, обедали, после «мертвого» часа порознь занимались в своих комнатах.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем сирӗн пата тӑванла хӗрӳллӗ салам яраҫҫӗ, сире кӗрешӳре тӑшмансем пулнине мар, союзниксем пулнине курма ӗмӗтленеҫҫӗ…

Они шлют вам пламенный братский привет и хотят видеть вас не врагами, а союзниками…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Курма тесе килтӗм акӑ…

Видишь, приехала проведать…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро ҫак хӗрлӗ мӑйӑхлӑ, сарлака пит-куҫлӑ атаманеца хӑй ӑҫта курма пултарнине ас туса илме тӗрмекленчӗ.

Петро, усиленно напрягая память, пытался вспомнить, — где он видел это широкое рыжеусое и рыжебровое лицо атаманца.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсӗ пур, лаша хӳрине курма ӗлкӗретӗн кӑна — тӳрех пӑрҫа ҫыртнӑ пек вӗткеленсе ӳкетӗн!» — тӑрӑшсах кулаҫҫӗ казаксем Грязновран.

А ты конский хвост увидишь — и то в жар тебя шибает!» — постоянно смеялись над Грязновым казаки.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Большевиксем хушшинче талантлӑ ҫынсем пур пирки иккӗленме кирлӗ мар, вӗсенчен хӑшӗсемпе хамӑн та калаҫса курма тӳр килнӗ; ҫав хушӑрах вӗсен хушшинче фанатиксем те пур.

Среди большевиков есть, несомненно, талантливые люди, с некоторыми мне приходилось общаться, есть просто фанатики.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пулнӑ пулсан, халӗ пире уҫҫи-хуппине йӑлтах курма пулӑшмаллаччӗ ӗнтӗ!

Он бы теперь нам все разложил.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Ҫук, ҫук, — шухӑшларӗ Сергей, — кунти ҫынсем — хӑнасем мар, вӗсем Мускавӑн аслӑ урамне мӗн куҫ курнӑ таранах тӑрса тухнӑ пурлӑхӑн хуҫисем, вӗсем хӑйсем тунӑ хӗҫпӑшала тепӗр хут пӑхма тата ҫав хӗҫпӑшалпа хӑрушӑ вӑрҫӑ ҫулне утса тухнӑ ҫынсене курма килнӗ…»

«Нет, нет, — думал Сергей, — это не гости явились к нам, а хозяева всего, что я вижу на обширной московской улице, и пришли они сюда, чтобы еще раз посмотреть на сделанное их же руками оружие и чтобы взглянуть в лица тем, кто прошел с этим оружием такой беспримерный путь…»

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергее уявра та Мускава курма тӳр килчӗ…

Сергею суждено было увидеть Москву и праздничную…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ывӑннӑ куҫӗсем хупӑнасшӑн, Сергей Мускава ӳкерчӗк ҫинчи пек курма тӑрӑшрӗ.

Невыспанные глаза слипались, Сергею хотелось как можно ярче представить себе облик столицы.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫавӑнпа та халь, хӑйпе пӗр ҫулхи Петро Нескоромнӑйпа Антон Череда ӑна кӗрлесе юхакан шыва анса курма чӗнсен, вӑл килӗшмерӗ, Игнатпа Афанасий патне юлма кӑмӑлларӗ.

Поэтому, когда Петро Нескоромный и Антон Череда, его одногодки, пригласили Никиту пойти посмотреть клокочущую внизу воду, он отказался, предпочитая остаться с Игнатом и Афанасием.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ман пичче Мускавра пулнӑ, курма килсен каласа кӑтартрӗ.

— Мой дядя был в Москве, а когда пришел в гости, рассказал.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Аппӑшӗ пулмалла», — тесе шухӑшларӗ те Сергей хӑй хушаматне каларӗ, Федор Лукича кӗрсе курма килни ҫинчен пӗлтерчӗ.

«Наверно, сестра», — подумал Сергей, он назвал свою фамилию и сказал, что приехал навестить Федора Лукича.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Районта Федор Лукича пурте хӑнӑхнӑ пек туйӑнчӗ ӑна, пурте ӑна шурӑ пуҫлӑ шоферпа юнашар курма вӗреннӗ.

Ему казалось, что в районе все привыкли к Федору Лукичу, привыкли видеть его седую, коротко остриженную голову рядом с приметным белоголовым шофером.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗр ҫакна хирӗҫ нимӗн те калама пӗлмерӗ, урӑх сӑмах ҫине куҫрӗ, Сергейрен ӗнер каҫ хула театрне оперетта курма кайнипе кайманнине ыйтса пӗлчӗ.

У девушки не нашлось ответа, и она быстро переменила тему разговора, спросив у Сергея, смотрел ли он вчера спектакль местной оперетты.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр-икӗ хутчен сап-сарӑ пуҫлӑ икӗ ывӑлӗпе курма килсе кайнӑ.

Два или три раза приезжал сам и привозил внучат — двух белоголовых мальчиков.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней