Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун ҫине паян шӑп та шай хӑй хӑш чухне ҫак чӗмсӗр кунтеленсем ҫине кӑвакарнӑ пекех кӑшкӑрчӗ, ҫакӑ вара пуринчен ытла мӑшкӑллӑ, чуна каскалантарса ыраттарать, мӗншӗн тесен вӑл пурнӑҫри вырӑнсен уйрӑмлӑхне пӗтерсе хурать, унӑн офицер чыс-хисеплӗхне хӑй шутланӑ пек каласан, этем тивӗҫлӗхне чакарать.

Всего больнее было для него то, что на него кричали совсем точно так же, как и он иногда кричал на этих молчаливых свидетелей его сегодняшнего позора, и в этом сознании было что-то уничтожавшее разницу положений, что-то принижавшее его офицерское и, как он думал, человеческое достоинство.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Улттӑмӗш рота рядовойӗ Шарафутдинов, сирӗн высокоблагородия! — тӑрӑшса, хӑйӑлчӑклӑн кӑшкӑрчӗ тутар.

— Рядовой шестой роты Шарафутдинов, ваша высокоблагородия! — старательно, хрипло крикнул татарин.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Аллуна! — кӑшкӑрчӗ Бек-Агамалов.

— Руку! — крикнул Бек-Агамалов.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗн хӑраса ӳкрӗн, фендрик! — сасартӑк кӑшкӑрчӗ Бек-Агамалов подпрапорщика.

Чего ты трусишь, фендрик! — крикнул вдруг Бек-Агамалов на подпрапорщика.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аллисене вӑл ҫӑварӗ патне тытрӗ те: — Агамалов поручик! Бек! — кӑшкӑрчӗ, сассине рота командирӗ илтмелле мар пусӑрӑнтарса.

Он приложил руки ко рту и закричал сдавленным голосом, так, чтобы не слышал ротный командир: — Поручик Агамалов! Бек!

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫав ҫынсем ыйтнине хирӗҫ капитан, утрав пуҫлӑхӗ ирӗк памасӑр илейместӗп, тесе кӑшкӑрчӗ.

В ответ на просьбу этих людей капитан заявил им, что не может взять их без моего разрешения.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Эй, Смит! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Эй, Смит! — закричал он.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ӑҫта вара вӗсем? — тесе кӑшкӑрчӗ Том Смит каллех.

Где они там? — крикнул опять Том Смит.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Унтан вӑл тепӗр матросӗ тавҫӑрса иличчен: — Парӑн — е вилӗм сана! — тесе кӑшкӑрчӗ ӑна.

Затем, не давая опомниться другому матросу, он крикнул ему: — Сдавайся — или смерть!

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Тата пӗр кимӗ илсе килме каятӑп! — тесе кӑшкӑрчӗ те вӑл ҫил пек хӑвӑрт вӗҫтерчӗ.

— Надо привести еще одна лодка! — ответил он мне на бегу и вихрем помчался дальше.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Сывӑ-и? — хӗрлӗ йытта патакпа хӑваласа кӑшкӑрчӗ Иван Иваныч та — Калӑр-ха, тархасшӑн, кунта пурӑнать-и Настасья Петровна Тоскунова?

— Здравствуйте! — тоже крикнул ей Иван Иваныч, отмахиваясь палкой от рыжей собаки — Скажите, пожалуйста, здесь живет Настасья Петровна Тоскунова?

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кам кирлӗччӗ сире? — хӗвелтен аллине тытса кӑшкӑрчӗ хӗрарӑм.

— Кого вам? — крикнула женщина, заслоняя рукой глаза от солнца.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ан та шырӑр! — кӑшкӑрчӗ ӑна старик хыҫалтан.

— Да не ищите! — крикнул ему сзади старик.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хӗнӗр ӑна! — кӑшкӑрчӗ Егррушка.

Бейте его! — крикнул Егорушка.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Варламовӑн вӗсем! — кӑшкӑрчӗ урамра тахӑшӗ.

— Это варламовские! — крикнул кто-то на улице.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Егорий, эсӗ мӗн, ҫывӑрмастӑн пуль те? — кӑшкӑрчӗ аялтан Пантелей.

— Егоргий, да ты спишь, что ли? — крикнул внизу Пантелей.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучие Егорушка тепӗр хут кӑшкӑрчӗ.

Егорушка еще позвал деда.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мучи, улӑпсем! — йӗрсе кӑшкӑрчӗ вара ӑна Егорушка.

— Дед, великаны! — крикнул ему Егорушка, плача.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пантеле-ей! — кӑшкӑрчӗ тахӑшӗ малта.

— Пантелле-ей! — крикнул кто-то впереди.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Лапкӑшпех карса илнӗ! — кӑшкӑрчӗ Кирюха.

— А он обложной! — крикнул Кирюха.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней