Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Касса пӑраха-а-ап! — шӑлӗсене катӑртаттарса кӑшкӑрчӗ Бек-Агамалов.

— Зарублю-у-у-у! — кричал Бек-Агамалов, скрипя зубами.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кашниех вӗсенчен пӗр вӑхӑтрах юрларӗ те, кӑшкӑрчӗ те, кулчӗ-ахӑлтатрӗ те тейӗн.

Казалось, что каждый из них одновременно и пел, и кричал, и смеялся.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Явӑл патне тасалӑр эсир иксӗр те! — кӑшкӑрчӗ Ромашов.

— Убирайтесь вы оба к черту! — крикнул Ромашов.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Завальене! — кӑшкӑрчӗ малта ларса пыраканни, Ромашов вара: «Ах, Епифанов поручик-ҫке, ара, ку, — шухӑшларӗ тӗлӗнсе. — Шлейферша патне каятпӑр эпир».

— В Завалье! — крикнул сидевший впереди, и Ромашов с удивлением подумал: «Ах, да ведь это поручик Епифанов. Мы едем к Шлейферше».

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Хӗрарӑмсем! Хӗрарӑмсем!» — кӑшкӑрчӗ Ромашов ӑшӗнче темле тискер те чӑтӑмсӑрла пылак хавал.

Женщины! Женщины! — кричал внутри Ромашова какой-то дикий и сладкий нетерпеливый голос.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ан калаҫса тӑнӑ пул! — кӑшкӑрчӗ ун ҫинелле Ромашов.

— Не разговаривать! — крикнул на него Ромашов.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Тавтапуҫ, N-ҫӑсем! — ҫирӗппӗн те евӗклӗн кӑшкӑрчӗ генерал.

— Спасибо, N-цы! — твердо и приветливо крикнул генерал.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Кулӑшла, йӗрӗнӗҫле, ирсӗрле этем эсӗ! — шухӑшпа кӑшкӑрчӗ вӑл хӑйне хай. — Пӗлсе тӑнӑ пултӑр пурсӑр та, паян эпӗ перӗнетӗп!»

«Ты смешной, презренный, гадкий человек! — крикнул он самому себе мысленно. — Знайте же все, что я сегодня застрелюсь!»

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Цериалла… — ӑҫта-тӑр, колонна хӳринче, кая юлнӑ пӗр ротнӑй ҫыхланчӑк та намӑсланнӑ сасӑпа мӗнпурин хыҫӗнчен кӑшкӑрчӗ те вара командине каласа пӗтермесӗрех, хӑюсӑррӑн путланса ларчӗ.

И где-то, в хвосте колонны, один отставший ротный крикнул, уже после других, заплетающимся и стыдливым голосом, не договаривая команды: — К цериальному… — и тотчас же робко оборвался.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тавтапуҫ, пӑхаттирсем! — харсӑррӑн кӑшкӑрчӗ вӑл ротӑна.

Спасибо, богатыри! — энергично крикнул он роте.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ниепле те ҫук, сирӗн превосходительство! — пушшех хытӑраххӑн кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Никак нет, ваше превосходительство! — крикнул он еще громче.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Шӑпах ҫапла, сирӗн превосходительство, Михайла Борийчук! — хавассӑн, ачанни евӗр кӑмӑллӑ кулӑпа кӑшкӑрчӗ салтак.

— Тошно так, ваше превосходительство, Михаила Борийчук! — весело, с довольной детской улыбкой крикнул солдат.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вара, самантрах вӗчӗрхенсе кайса, чӗлпӗре кирлӗ мар ҫӗртенех алӑран алла ҫилӗллӗн куҫаркаласа, генерал Осадчий пуҫӗ урлах полк командирне кӑшкӑрчӗ:

И, мгновенно раздражаясь, перебирая нервно и без нужды поводья, генерал закричал через голову Осадчего на полкового командира:

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тулли кӗлеткипе хыҫалалла выртса, хӑйӗн кастарнӑ тур ӑйӑрӗн чӗлпӗрне туртса лартса: — Осадчий капитан! — брандмайорсем пушарсенче кӑшкӑрашнӑ чухнехи евӗр, хӑравҫӑлла та хӑрӑлтатакан сасӑпа этемле мар тискеррӗн кӑшкӑрчӗ вӑл.

Затягивая поводья своему гнедому мерину, завалившись тучным корпусом назад, он крикнул тем неестественно свирепым, испуганным и хриплым голосом, каким кричат на пожарах брандмайоры: — Капитан Осадчий!

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сывӑ-и, маттурсе-е-ем!.. — полка саламласа, малтанах хатӗрлесе тунӑ хаваслӑ сатурлӑхпа харсӑррӑн кӑшкӑрчӗ вӑл.

Приветствуя полк, он крикнул молодцевато, с наигранным веселым задором: — Здорово, красавцы-ы-ы!..

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Каймалла-тӑк каймалла, тенӗ попугай, хӑйне Ваҫка аҫа кушак хӳререн тытса читлӗхрен сӗтӗрнӗ чухне! — мыскараҫӑлла кӑшкӑрчӗ Олизар.

— Ехать так ехать, сказал попугай, когда его кот Васька тащил за хвост из клетки! — шутовски воскликнул Олизар.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Малалла! — кӑшкӑрчӗ вӑл лавҫа.

— Дальше! — крикнул он извозчику.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Бондаренко! — янӑравлӑ сассипе кӑшкӑрчӗ Сероштан.

— Бондаренко! — выкрикнул зычным голосом Сероштан.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Нихӑҫан та хӑю ан ҫитернӗ пул кун пек тума! — кӑшкӑрчӗ вӑл, унтер-офицер патне чупса пырса та ӑна хулпуҫҫирен ҫулса тытса.

— Не смей этого делать никогда! — крикнул он, подбежав к унтер-офицеру и схватив его за плечо.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Шаповаленко, ҫапӑҫма хӑю ҫитернӗ ан пул! — намӑсланнипе те тарӑхнипе йӑлт хыпса ӳксе, кӑшкӑрчӗ Ромашов.

— Шаповаленко, не сметь драться! — крикнул Ромашов, весь вспыхнув от стыда и гнева.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней