Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.
апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫпала пилӗк сехет тӗлӗнче кӑнтӑрлахи апат ҫиетчӗҫ.

В пять часов вечера обедали.

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Тӑхӑр сехетре Равипе Шаши ирхи апат ҫиетчӗҫ.

В девять часов утра Рави и Шаши завтракали.

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Слонсен час-час апат ҫиме юрамасть.

Слонам так часто есть не положено.

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Кубрикри тата кают-компанири сӗтелсем ҫине талӑкра тӑватӑ хутчен апат хатӗрлесе лартатчӗҫ.

Четыре раза в сутки накрывались в кубрике и в кают-компании столы.

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Мӗнпур укҫана кассӑна хурса пымалла: ирхи апат ҫиме паракан укҫа — пӗрре, ҫуралнӑ кун паракан укҫа тепре, ӑнсӑртран тупӑнакан укҫа (лавҫӑ тытма панӑ йышшисем), тетесем панисем т. ыт. те — виҫҫӗ.

Все ресурсы должны были поступать в кассу: деньги, выдаваемые на завтраки, — раз, именинные — два, случайные (вроде на извозчика), подарки дядей и пр. и пр. — три.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗр япала ҫеҫ пӑшӑрхантарать ӑна, — вӑл хӑйӗн мӗнпур пек вӑхӑтне тинӗсе парайманни; ҫав хаклӑ вӑхӑтне унӑн ирӗксӗрех ҫывӑрса, апат ҫисе, гимназие ҫӳресе ирттерме тивет.

Одно терзало его, что он не может посвятить всего своего времени этому морю, а должен тратить это дорогое время и на сон, и на еду, и на гимназию.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Карташева кулленех эрне хушши кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче икӗ сехетлӗх гимназире юлмалла наказани панӑ.

Карташев наказывался на неделю оставаться во время обеда в гимназии, по два часа каждый день.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн Тёма сада тухать.

После обеда Тёма идет в сад.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Эпӗ акӑ директорӑр патне пырсан калӑп: ҫиес текеннисен валли ирхи апат туса патӑр вӑл, — тет амӑшӗ.

— Я поеду и попрошу директора, чтоб он устроил для желающих завтраки, — говорит мать.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн Карташевсем, упӑшкипе арӑмӗ, ҫак ӗҫ пирки калаҫма директор патне тухса кайрӗҫ.

После обеда Карташевы, муж и жена, поехали объясняться к директору.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унӑн хӗп-хӗрлӗ пичӗсем ҫуталса тӑраҫҫӗ, пӗчӗк хура куҫӗ йӑлкӑшса ҫиҫет, ҫара урисене хӗвел ҫине тӑсса хунӑ та, ӑшӑтать, Якку кӑнтӑрлахи апат умӗн сыпма та ӗлкӗрнӗ…

Его красное лицо блестит, маленькие черные глаза блестят, разутые большие ноги греются, вытянутые на солнце, Яков уже пропустил перед обедом…

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кейзерсен кил-йышӗ ушкӑнӗпех пӗр ҫӗре пухӑннӑ, хваттерӗн алӑкӗ умӗнче кӑнтӑрлахи апат ҫисе ларать.

Семья Кейзера, вся налицо, сидит за обедом перед дверями своей квартиры.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Зинӑна акӑ мӗн интереслентерет: мӗншӗн-ха Тёма ирхи апат хыҫҫӑн яланхи пек тулалла тухса каймасть?

Зину интересует: отчего сегодня Тёма не убегает, по обыкновению, сейчас после завтрака.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Кам аван ҫиет, ҫавна ирхи апат хыҫҫӑн тутли пулать.

— После завтрака всем, кто хорошо ел, будет сладкое.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ҫине тарӑхасса тарӑхнӑ та вӑл, ҫав вӑхӑтрах ӑна апат та ҫитерес килет унӑн.

Гнев к Тёме с желанием, чтобы он ел.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Иоҫка, — тет вӑл пӑшӑрханса, — эсӗ мана пӑрахса каймасан, ирхи апат хыҫҫӑн сана эпӗ сахӑр илсе килсе паратӑп.

— Иоська, — говорит он взволнованно, — если ты не уйдешь от меня, я после завтрака принесу тебе сахару.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ирхине эпӗ кӑнтӑрлахи апат ҫинчен шухӑшланӑ пулӑттӑм, хама пӑрахса панӑ пуссене шутланӑ пулӑттӑм, сахал пуласран шикленнӗ пулӑттӑм.

С утра я думал бы о том, чтобы достать обед, считал бы подаваемые копейки и боялся бы, что их мало.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑйӗн вӑхӑтне вӑл пӗр ҫав ӗҫре кӑна ирттернӗ теме пулать, ҫавӑнпа ӗнтӗ унӑн сасси килте паллӑ вӑхӑтсенче — ирхи е кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче е ҫавнашкал ытти хӑш-пӗр самантсенче кӑна илтӗнкеленӗ.

Это занятие поглощало почти все его время, и потому голос его раздавался в доме только в известные, определенные часы дня, совпадавшие с обедом, завтраком и другими событиями в том же роде.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Симурден ун патне улӑм ҫине ларчӗ те: — Эпӗ санпа каҫхи апат тума килтӗм, — терӗ.

Симурдэн присел на солому рядом с ним и сказал: — Я пришел поужинать с тобой.

V. Тӗрмере // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унта, улӑм тултарнӑ мачча ҫийӗнче, вӑл хӑй валли ҫителӗклӗ апат тупрӗ, ӑна ярса илчӗ.

Где обильную пищу для него представляла сложенная там солома.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней