Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӳкнӗ (тĕпĕ: ӳк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл эпӗ пуррипе ҫав тери савӑнса ӳкнӗ, пӗтӗмпех телейлӗ те лӑпланса ҫитнӗ пекех туйӑнать.

Она была так обрадована моим присутствием, что казалась совершенно счастлива и спокойна.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫав аякри ҫӑлтӑрсем пек пирӗн пӗчӗк хулана килсе ӳкнӗ ҫырусене манмалла-и-ха ара?

Забыть об этих письмах, как будто с далеких звезд упавших в наш маленький город?

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанах вӑл тинкерсе, кӑмӑлласа вуланӑ; сасартӑк унӑн сӑнӗ улшӑнса кайнӑ, — Марья Ивановна, унӑн пур хусканӑвӗсене те сӑнаса пынӑскер, лешӗн сӑнӗ, тин ҫеҫ кӑмӑллӑ та лӑпкӑскер, пачах улшӑнса, хаяррӑн туйӑнакан пулса кайнинчен хӑраса ӳкнӗ.

Сначала она читала с видом внимательным и благосклонным; но вдруг лицо ее переменилось, — и Марья Ивановна, следовавшая глазами за всеми ее движениями, испугалась строгому выражению этого лица, за минуту столь приятному и спокойному.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл пӑшӑрханнине кура хӑраса ӳкнӗ анне ун умӗнче макӑрма та хӑяйман.

Испуганная его отчаянием матушка не смела при нем плакать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мана арӗслени ҫинчен хыпар илнипе пирӗн пӗтӗм килйыш хуйха ӳкнӗ.

Слух о моем аресте поразил все мое семейство.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Тенкел ҫинчен ӳкнӗ, — терӗ Катя тарӑхса, — сентре ҫине темшӗн улӑхасшӑн пулнӑ та персе аннӑ.

— Да с табуретки упала, — с досадой сказала Катя, — Полезла зачем-то на полку и грохнулась.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку лару, ыттисем пекех, хамӑрӑн тӑвӑр учительскинчех, яраписем татӑлса ӳкнӗ кӑвак пустав ҫитти витнӗ сӗтел хушшинче иртрӗ.

Это было самое обыкновенное заседание в нашей тесной учительской, за столом, покрытым синей суконной скатертью с оборванными кистями.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак эсрелӗн темшӗн кӑмӑлӗ тулнӑ пек, хӗпӗртесе ӳкнӗ пек курӑнать…

Этот подлец был чем-то доволен.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл эпӗ Энскине килсе кӗнинчен те тӗлӗннӗ, уншӑн вара чӗреренех хӗпӗртесе ӳкнӗ иккен.

Во-вторых, он изумлялся моему появлению в Энске и выражал по этому поводу сердечные чувства.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кам ку? — сасартӑк хӑраса ӳкнӗ пек ыйтрӗ вӑл.

— Кто это? — вдруг спросила она с ужасом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл, хӑраса ӳкнӗ пек, ҫӑварне хупрӗ, куҫне хӗсе-хӗсе илчӗ.

Вдруг он испуганно захлопнул рот и заморгал, заморгал.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫав тери кӑмӑла кайнӑччӗ, — садри тӳп-тӳрӗ ҫул, хӗвел ӳкнӗ хыр вӑрманӗ.

которая мне когда-то так понравилась, — прямая, просторная дорога в саду и сосны, освещенные солнцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна чи малтанхи хут куракан ҫын унӑн тӗксӗм куҫӗсенчен хӑраса ӳкнӗ пулӗччӗ.

Я подумал, что тот, кто увидел бы ее впервые, мог бы испугаться этого мрачного взгляда.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, ҫук! — хыпӑнса ӳкнӗ арӑмӗ.

— Нет, ни за что! — вскричала жена.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ватти ҫитсен, вӑл питӗ те пӑшӑрханса ӳкнӗ, ӑна этем майсӑр кичем пулнӑ.

И так ему стало скучно в старости.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсем ҫав тери пӑлханса ӳкнӗ, пуринчен ытла няни.

Они, напротив, очень волновались, особенно няня,

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑшаланса ӳкнӗ анне часрах табурет илсе лартрӗ, ӑна шӑлам пекки туса, хӑнана вырнаҫма сӗнчӗ.

Мать захлопотала, схватила табурет, сдула с него пыль, поставила гостю.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ, калӑпӑр, леш хайхи, путӑк-шӑтӑкли, ун ҫине тахҫан ӗлӗк кӑвар ӳкнӗ пулнӑ.

Вот на этой выжжены упавшими когда-то из печки углями щербинки.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Халӗ ҫӑлтӑрсем ӳкнӗ вӑхӑт.

— Самый сейчас звездопад.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗтекен ҫарӑн салтакӗсем юр ӑшне путаҫҫӗ, халтан кайса пере-пере анаҫҫӗ, ывӑтса янӑ ялавсен аврисем ҫинче, хуҫӑлса ӳкнӗ ӑмӑрткайӑксен вырӑнче чӗрӗ ҫӑхансем кӑранклатса лараҫҫӗ.

Вязнут в снегу и падают, изнемогая, солдаты погибающей армии, и на брошенных древках знамен вместо обломанных императорских орлов сидит, каркая, воронье.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней