Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хайхискер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак хайхискер пирӗн «герой»: «Ку кондор! Ку темле тӗлӗнмелле кайӑк! Наукӑшӑн хама хӗрхенес ҫук та, ӑна персе тытатӑпах» тесе кӑшкӑрать.

И тут вот этот «герой» начинает кричать: «Это кондор! Это какая-то загадочная птица! Собою пожертвую для науки, а её подстрелю!»

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Хайхискер ак мӗнешкел хыпар: «Хулпуҫҫи протезӗсене тӑвас тӗлӗшпе ыйтӑва татса пама сире Харьков хулине килме сӗнетпӗр».

И вот: «Предлагаем вам прибыть в г. Харьков по вопросу изготовления протезов плеч».

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫитрӗмӗр хайхискер палӑртнӑ ҫӗре, мӗн кирлине тупаймарӑмӑр.

Пришли мы то есть к назначенному месту и того, за чем шли, не обнаружили.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Куҫҫульне шӑлса типӗтнӗ хыҫҫӑн, хайхискер, аллисем пуррине ӑнланса илет.

А вытерев слезы, поняла, что у нее есть руки.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Урайне тӗртсе ӳкерчӗҫ те урасемпе тапта пуҫларӗҫ, вӑл ик-виҫ ҫӑвар лӑнкӑрт-лӑнкӑрт тутарчӗ те — пулчӗ те хайхискер.

Повалили на пол, начали ногами толочь, он хлебнул раза два, и готов.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хайхискер эпӗ ун тавра каснӑ-лартнӑ ҫӑвӑр автан пек явкаланма пуҫларӑм, йӑпӑлтата-йӑпӑлтата, темтепӗр суятӑп…

И вот я вокруг нее, чисто молодой кочет, хожу, зоб надуваю и всякие ей слова…

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрҫса тӑкрӗ хайхискер мана, ҫавах та пӗр эрнелӗхе киле ячӗ-ячех.

Обругал он меня, а на побывку пустил на неделю.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Ӑшалла анса кайма пултараҫҫӗ-и вӗсем, ваше благороди?» — ыйтатӑп хайхискер ҫав тухтӑртан.

Спросил: «Могут они, ваше благородие, в нутро провалиться?»

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳрте кӗме тӑнӑччӗ ҫеҫ ӗнтӗ, илтетӗп хайхискер — Аксинья чӗнет.

Пошла в курень, слышу — Аксинья меня окликает.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна, хайхискер ҫак, сарай патне туртса кайрӗ, карчӑкӗ, шеремет, тӑнне ҫухатнӑ пулас, сасӑ та кӑлармасть; Мӗтрипе пӗрле килнӗ калмӑкӗ ҫавӑнтах пӑрӑс ҫине сиксе хӑпарса кайрӗ…

Подтянул ее к сараю, она, сердешная, и голосу не отдает, должно, уж без памяти была; калмык, какой с Митрием был, сигнул на переруб…

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Курать хайхискер хӑй ӑйӑра итлеттерейменнине, сикӗпе пынӑ ҫӗртех сиксе юлма шутлать.

Видит он, что не совладает с жеребцом, захотел на всем скаку ссигнуть с него.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ботинкине хывасшӑн пулмарӗ, обмотка салтса вӑрах аппаланмалла, ну, ишсе пычӗ хайхискер ҫаплах.

Разуваться не схотел, обмотки долго сымать, ну и поплыл.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хайхискер майӗпен те тайкаланса утакан ҫын чӑн-чӑн Петро Богатырев — пӗлтӗр курнӑ пекех чакӑр куҫлӑ, анчах чылайранпа хырӑнман пирки сухалӗ шӑрт пек ӳссе кайнӑ Петро Богатырев пулнине ӗненсе ҫитрӗ те ура ҫине ҫӗкленчӗ, урисем ҫинче тытӑнса тӑма пултарнине тӗрӗслерӗ.

Окончательно убедившись, что медленно, вразвалку идет доподлинный Петро Богатырев, такой же голубоглазый, каким видели его в прошлом году, лишь немного обросший щетинкой давно не бритой бороды, — старик поднялся на ноги, попробовал, могут ли они его держать.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вырнаҫтарса хутӑм хайхискер шашкӑсене, унтан шинель аркипе хупласа шӑрпӑк ҫута пуҫларӑм, анчах шӑрпӑкӗсем нӳрелнӗ-мӗн те — вил чӗрӗлмеҫҫӗ.

Заложил шашки, стал в полах спички жечь, а они отсырели, не горят.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Отряд хайхискер Мигулин ҫӗрӗ урлӑ кайма тухнӑ.

Они и направились через мигулинский юрт.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вара пуҫлать хайхискер вӗсен рабочийӗсене пӑлхатма, унти нумай вӗреннӗ ҫынсене ухмаха хӑварма, — лешсем пурте унран вилес пек хӑраса ӳкеҫҫӗ.

Да как начал ихних рабочих бунтовать да ученым очки вставлять, — они и перепужались досмерти.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотньӑна парса хӑваратӑп хайхискер.

Сдаю сотню.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пыратӑп, хайхискер, лейтенант юлташ патне, вӑл мана: «Лар, ыттисене кӗт, калаҫу туса ирттеретпӗр», тет.

Пришел к товарищу лейтенанту, а он говорит: «Сиди жди остальных, будет беседа».

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫыр, тет хайхискер: «Лекарь хулана кайнӑ».

И диктует: «Лекарь уехал в город».

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Кунта, вырӑнти обществӑн чи лайӑх ҫыннисем яланах пухӑнакан пӗр пӗчӗк лавкӑна кӗретӗп те хайхискер, хама майлӑ ҫынсем пурри-ҫуккине сӑнама тытӑнатӑп.

Я как-то зашел в лавочку, где собирались все сливки местного общества, и начал нащупывать почву.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней