Корпус чувашского языка

Астӑватӑн-и, вӑл пирӗн ҫурт ҫине ӳкнӗ ҫунтаракан бомбӑна сӳнтернӗччӗ?

Помнишь, бомбу он на нашей крыше зажигательную потушил?

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗҫех питӗркӗч сӑнчӑрӗ ӳкнӗ сасӑ пулчӗ, алӑк уҫӑлчӗ.

Падает за дверью цепочка, и дверь приоткрывается.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн пулчӗ, каҫарӑр… — мӑкӑртатать вӑл, ӳкнӗ витрине илме пӗшкӗнсе, анчах ҫӑмламас ҫӗлӗкӗ айӗнчен пӑхакан куҫӗсене ман ҫинчен ямасть.

— Что такое, извиняюсь… — бормотал Амед, нагибаясь за оброненным ведром, но не отрывая от моего лица своего взора из-под косматой шапки.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӑнтан йӑлт ӳкнӗ…

Вся с лица спала.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫунаканнипе юнашар пассажир вагонӗ пӑхма та хӑрушӑ — хутланса, пӗкӗрӗлсе, чӑмланӑ пек кукӑрӑлнӑ, хӑрах алӑкӗ ҫине асаплӑн кайса ӳкнӗ.

А соседний пассажирский вагон, весь погнутый и страшным образом изуродованный, боком осел на путях.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах пирӗн тус, пирӗн тантӑш (купӑссем ун ҫинчен юрлаҫҫӗ) ӳкнӗ, персе аннӑ.

Но тот, чью душу пели скрипки, с чьим детством сейчас мы сами были ровесниками, сражен в бою.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ Саня таврӑнать те — ытла каҫа юлнӑ пулсан та Мускавран телефонпа шӑнкӑртаттарать, хӑраса ӳкнӗ Розалия Наумовна мана вӑратать, эпӗ телефон патне чупатӑп…

Он возвращается… Поздней ночью звонит Москва. Испуганная Розалия Наумовна будит меня — я бегу к телефону…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле тимӗр тавраш хӑрушшӑн авӑна-авӑна ӳкнӗ!

Как злобно скручено было железо!

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав бомбӑсенчен хӑшӗ пӗри брандмауер леш енне, кӳршӗри 15 №-лӗ ҫурт тӑррине ӳкнӗ.

Несколько зажигалок упало по ту сторону брандмауэра, на крышу соседнего дома № 15.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шыравҫӑ-прожекторсем йӑлтӑр та ялтӑр хыпӑнса ҫӳреҫҫӗ, вӗсем сулӑннӑ май, е хӗресленсе ӳкнӗ май, ҫӳллӗ пӗлӗт тайкалана-тайкалана каять, е пайӑн-пайӑн касӑлса таткаланать.

Метались прожектора, небо безумствовало, шаталось, когда все прожектора склонялись то в одну, то в другую сторону, и рвалось на части, когда лучи пересекались в поисках.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тин ҫеҫ шӑварнӑ асфальт пӑсланса типет, ун ҫине вӑрӑм мӗлкесем чалӑшшӑн ӳкнӗ.

Косые длинные тени лежали на только что политом, остывающем асфальте.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Леш япали ҫав вӑхӑтра ҫывхарнӑҫем ҫывхарса килнӗ, ӳкнӗ те ӳкнӗ…

А это самое тело все падало и падало ближе…

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хуйха ӳкнӗ ачасем сӗлкӗш тӑраҫҫӗ, Пирӗн поход ӑнмарӗ иккен.

Опечаленные ребята стояли вокруг меня, поход наш был вконец испорчен.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫӳлелле пӑхса илтӗм, хам пуҫ тӗлӗнче хуйӑха ӳкнӗ ачасен пуҫ кӑшӑлне куртӑм.

Я взглянула наверх и увидела венок из опечаленных детских физиономий.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн ҫути ҫӳҫенсе тӑракан мерчен ҫутӑ, ҫӳлӗ те лӑпкӑ пӗлӗте асамат пек ӳкнӗ.

И свет ее, перламутровый, вздрагивающий, трепетал в высоком спокойном небе.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ку вырӑна пуринчен малтан йышӑннӑ, халӗ ак, кайса ӳкнӗ те, ури ҫине урине хурса, пуҫне шыв ҫинелле тытса, кӗске сӑмсине нӑш-нӑш тутарса, мамӑк пек куҫ хӑрпахӗсене пӗр сиктермесӗр, тем пысӑкӑш чакӑр куҫӗсемпе каҫхи шурӑмпуҫӗн кӗренӗ ҫине пӑхса выртать.

Он первым забрался туда и теперь лежит на спине, нога на ногу, закинув голову над водой и морща короткий нос, но не двигая пушистыми ресницами, глядит серыми глазищами своими в небо, залитое сиреневыми красками вечерней зари.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сасартӑк манӑн сехрем хӑпса тухать, кӑшкӑрса яратӑп та, хам тискерӗн кӑшкӑрнине ҫеҫ илтетӗп, алӑпа-урапа тапкаланатӑн, аннен сехӗрленсе ӳкнӗ сассине илтетӗп, хам каллех чарӑна пӗлми кӑшкӑратӑп.

И вдруг безумный, бессознательный страх охватывает меня, я кричу и слышу только, как я ужасно кричу, и бьюсь обо что-то руками и ногами, и слышу испуганный мамин голос, и снова кричу и не могу остановиться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир ирсӗр ӗмӗтӗре пула Катьӑна калаҫтарнӑ, мӗншӗн тесен эсир ҫак ҫынран хӑраса ӳкнӗ.

Вы уговаривали ее – из подлости, конечно, – потому что вы его испугались.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ хам пӗрре чикеленсе ӳкнӗ пусма пур, акӑ тата клеенкӑпа ҫат ҫапнӑ алӑк, пӑхӑр хӑми ҫине кукӑртса «Н. А. Татаринов» тесе ҫырнӑ…

Вот лестница, по которой я летел кубарем, а вот обитая чёрной клеёнкой дверь и медная дощечка с затейливо написанной фамилией: «Н. А. Татаринов».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑ пулнӑ иккен вӑл самолета антарса лартнӑ чух эпӗ аяккинелле пӑрӑнса ӳкнӗ тӗксӗм япала.

Это и была та тёмная масса, от которой я шарахнулся при посадке.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951