Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ учителька та хӑраса ӳкрӗ, пичӗ хӗрелет. Тупнӑ вӑхӑт тата хам та кунта килме!»

Вот и учителька испугалась, краснеет. Надо же было мне заявиться в этот час!»

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Поляницӑн хуратут пуснӑ сарлака пичӗ ҫинче чее кулӑ ҫиҫет, пӗчӗк хура куҫӗсем кӑмӑллӑн йӑлтӑртатнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Широкое, забрызганное веснушками лицо Поляницы сияло наигранной, хитроватой улыбкой, маленькие черные глаза блестели кажущейся приветливостью.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Дубцов тӗксӗмленсе кайрӗ, ҫакна пула унӑн ахаль те хура пичӗ пушшех те хуралнӑ пек туйӑнчӗ.

Дубцов нахмурился, помрачнел, и от этого черное лицо его словно бы еще более потемнело.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун куҫ умӗ хуралса килчӗ, лайӑххӑн курмасӑр, вӑл, пӗр минут пек, Устинӑн ҫӑмламас куҫ харшийӗ, унӑн темшӗн сарӑлса кайнӑ ҫаврака пичӗ ҫине пӑхса тӑчӗ, ҫав вӑхӑтра хӑй саламат аврине хытӑ чӑмӑртаса тытнӑ сылтӑм алли юнпа кӳпчесе кайнине, пӳрне сыпписем чиккелесе ыратма пуҫланине туйрӗ.

В глазах у него зарябило, и он с минуту почти незряче смотрел на сросшиеся брови Устина, на его круглое, почему-то расплывшееся лицо, отдаленно ощущая, как правая рука, крепко сжимавшая рукоятку плети, наливается кровью, тяжелеет до острой, покалывающей боли в суставах пальцев.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пичӗ унӑн шурса кайнӑ, тӗксӗмрех куҫ лупашкине путса аннӑ типӗ куҫӗсем урӑхларах пӑхаҫҫӗ, — вӗсем кун пек пӑхнине Макар халиччен курманччӗ-ха.

Лицо ее было бледно, а сухие глаза в темных провалах таили новое, незнакомое Макару выражение.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мӗншӗн кирлӗ ҫӗре евит тумарӑн? — Давыдовӑн пичӗ пӗҫерме пуҫларӗ, ҫилленнипе, тарӑхнипе, вӑл чышкипе сӗтеле ҫапса илчӗ.

Почему не заявил куда надо? — У Давыдова вся кровь бросилась в лицо, от досады и злости он стукнул по столу кулаком.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Лешӗ Давыдов хыҫҫӑн косилка патӗнчен косилка патне ҫӳрерӗ, хӗрелнӗ пичӗ ҫинчи тарне сӑран чӗр ҫиттийӗпе шӑла-шӑла, кӳреннӗн ҫапла каларӗ:

Тот переходил вслед за Давыдовым от косилки к косилке, вытирал кожаным фартуком пот с багрового лица, недовольно говорил:

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл чылайччен пӗр чӗнмесӗр тусӗн ырханланса кайнӑ пичӗ ҫине пӑхса ларчӗ, унтан ӗҫлӗн: — Эсӗ паян ирхи апат ҫинӗ-и? — тесе ыйтрӗ.

Он долго молча смотрел в осунувшееся лицо друга, потом деловито спросил: — Ты нынче завтракал?

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нестеренко куҫӗсем сасартӑк темле ватӑлса кайрӗҫ, ҫӑвар айккисене тарӑн хутламсем тухса выртрӗҫ, сарлакарах хӗрлӗ пичӗ те тӗссӗрленчӗ, саралчӗ.

Глаза Нестеренко как-то сразу постарели, по углам рта легли глубокие складки, и даже смуглый румянец на скуластых щеках словно бы выцвел и пожелтел.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Нестеренкон аллине хыттӑн чӑмӑртанӑ чух Давыдов унӑн пичӗ ҫине пӑхрӗ те тӗлӗнсех кайрӗ: халӗ ӗнтӗ унпа юнашар савӑнӑҫлӑ калавҫӑ, сӑмах ҫапма та, кӗрешме те хатӗр савӑк йӗкӗт мар, вӑтам ҫулалла ҫитнӗ, ывӑннӑ ҫын ларать.

Крепко пожимая горячую руку Нестеренко, Давыдов внимательно всмотрелся в его лицо и диву дался: уже не прежний веселый рассказчик, не общительный рубахапарень, готовый и побалагурить и побороться, сидел рядом с ним, а пожилой и усталый человек.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Секретарӗн уҫӑ та кӑмӑллӑ пичӗ ҫине айккинчен пӑхса пынӑ май Давыдов хӑйне ҫӑмӑл та ирӗклӗ туйма пуҫларӗ, тӑп тытнӑ тутисем ун ирӗксӗрех йӑл кулса илчӗҫ.

Глядя сбоку на простое, открытое лицо секретаря, Давыдов вдруг почувствовал себя так легко и свободно, что улыбка невольно тронула его твердые губы.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл хӑвӑрт тумланчӗ, ҫара ури ҫинех аттине тӑхӑнчӗ, васкавлӑн пичӗ ҫине юман пичке шӑрши кӗрекен шыв сапкаларӗ, вара кӑштах пуҫ тайса: — Сталин ячӗпе хисепленекен колхоз председателӗ Ҫемен Давыдов, — терӗ.

Он быстро оделся, натянул на босые ноги сапоги, наскоро ополоснул лицо водой, терпко пахнущей дубовым бочонком, и немножко церемонно раскланялся: — Председатель колхоза имени Сталина Семен Давыдов.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Тырӑсене кам тӗттӗмре пӑхса ҫӳрет вара? — Палламан ҫын, сӑмсине пӗркелентерсе тата стрепкен ҫаврака та ҫуталса тӑракан пичӗ ҫине тем пӗлесшӗн пулнӑ пек пӑхса, йӑл кулса илчӗ.

— Кто же хлеба разглядывает в потемках? — Незнакомец улыбнулся, морща нос и пытливо вглядываясь в круглое лоснящееся лицо стряпухи.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах килнӗ ҫыннӑн хӑмӑртарах пичӗ унӑн кӑмӑлӗ лайӑххине палӑртать, палламан ҫын кулнӑ чухне унӑн нимпе те палӑрса тӑман каҫӑртарах сӑмси кӑсӑкла пӗркеленет, хӑмӑр куҫӗсем вара ҫут тӗнче ҫине ӑшӑ кӑмӑллӑн, ӑслӑн пӑхса кулаҫҫӗ.

Но смуглое лицо приезжего было добродушно, простецкий курносый нос потешно морщился, когда незнакомец улыбался, а карие глаза смотрели на белый свет со снисходительной и умной усмешкой.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫумӑрпа тата вӑйлӑ ӳкнӗ сывлӑмпа нӳрелнӗ турпассем тивсе каймаҫҫӗ, хӗрарӑмӑн мекӗрленнипе хӗрелнӗ пичӗ ҫинелле тӗтӗм явӑна-явӑна хӑпарать, лапкан-лапкан сӑрӑ кӗл вӗҫет.

Влажные от дождя и обильно выпавшей росы щепки не загорались, в натужно багровое лицо женщины клубами бил дым, серыми хлопьями летела зола.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Тупатпӑр, вӗсем ҫӗрле инҫете каймаҫҫӗ, — терӗ вӑл, тусанланнипе сӑрӑ тӗслӗ пулса кайнӑ тутӑрне пичӗ ҫинчен сирсе.

Сдвинув с лица серый от пыли платок, она сказала: — Найдем, они далеко не уходят ночью.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун чухне тӗл пулсан, хӗр, именсе те ачашшӑн пӑхса, йӑл кулнӑ, вӑтаннипе унӑн пичӗ сасартӑк хӗрелнӗ, анчах халӗ унӑн куҫӗсенче темле урӑх, ҫитӗннӗ, пысӑк туйӑм ҫиҫсе тӑнӑ…

И тогда, при встречах, она улыбалась ему смущенно и ласково, и смятение отражалось на ее вдруг вспыхивающем лице, — но теперь в ее взгляде было что-то иное, повзрослевшее и серьезное…

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Нервсем… — уҫӑ мар сасӑпа, шалкӑм ҫапнӑ пек, темле селӗпрех каласа хучӗ вӑл, унӑн пичӗ, кулнӑ чухнехи евӗр, аяккинелле туртӑнса ларчӗ.

— Нервы… — сказал он невнятно и косноязычно, как парализованный, и лицо его потянула куда-то вкось похожая на улыбку длинная судорога.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич сехӗрленсе ӳкрӗ: урса кайнипе Половцевӑн куҫӗсем сӑмса кӑкӗ патнелле пӗрӗннӗ, кӳпшек пичӗ толстовка тӗслӗ пулса кайнӑ.

Яков Лукич с ужасом видел, как от бешенства сошлись к переносью глаза Половцева, как под цвет толстовки стало его одутловатое лицо.

I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шань-сы пичӗ ҫине тӗксӗм ҫутӑ ӳкет.

Тусклый огонек светильника падал на иссиня-багровое лицо ребенка.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней