Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл 79-мӗш номерлӗ ҫуртра килкартине пӑхса тӑраканскер, паллах ӗнтӗ, Розалия Наумовнӑна та, Катьӑна та питӗ лайӑх пӗлнӗ.

Это была дворничиха дома № 79, и она, разумеется, отлично знала и Розалию Наумовну и Катю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Саня, шӑлтах тӗлӗнтерсе ятӑн эсӗ мана, — тесе ҫырать вӑл, — ӑнлан, сан ҫыруна илсе эс сывах иккенне пӗлнӗ хыҫҫӑн мар, кунтисем эсӗ ҫунса кайнӑ тенӗ хыҫҫӑн.

«Саня, наконец ты удивил меня, — писал он, — причём, заметь, не тогда, когда мы получили твоё письмо и убедились в том, что ты жив, но когда мне сказали, что ты сгорел.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Испани туйӑнчӗ-ши мана, е Испанирен янӑ ҫыруччӗ-ши, — темле арпашни, питӗ ҫамрӑкки курӑннӑ пек пулчӗ, ҫапӑҫусем мар, Валенси таврашӗнчи пӗчӗк улма сачӗсенче эпир вырӑссем иккенне пӗлнӗ карчӑксем пире ӑҫта лартса мӗн тӑвассине пӗлместчӗҫ.

Испания представлялась мне или моё письмо из Испании — что-то очень молодое, перепутанное, не бои, а крошечные фруктовые садики под Валенсией, в которых старухи, узнав, что мы русские, не знали, куда нас посадить и что с нами делать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Колхозниксем сывлӑшри ҫапӑҫӑва курнӑ, ку вӗсенчен ыйтса пӗлнӗ.

Колхозники видели воздушный бой, он расспросил их.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп килессе пӗлнӗ вӑл, — ҫыру ҫӳрететтӗмӗр; мана Валя патӗнче тӗл пулнӑшӑн нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук, анчах эпӗ ҫапла тӗл пуласса тӗлӗкре ҫеҫ курма пултарнӑ, эпир пӗрне-пӗри ыталарӑмӑр.

Он знал, что я должна приехать, — мы переписывались, и не было ничего неожиданного в том, что он нашёл меня у Вали, но как будто только во сне могла я увидеть эту встречу, так мы бросились в объятия друг друга.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗнӗрен курнӑҫиччен темӗн чухлӗ асаплӑ та пӑшӑрхантаракан кунсем иртессине пӗлнӗ пулсанччӗ эпӗ.

Если бы я знала, как много дней, томительных и тревожных, пройдёт, прежде чем мы встретимся снова!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен вӑл «Красные соколы» ятлӑ пӗчӗк хаҫатра ӑнсӑртран ҫеҫ пӗлнӗ иккен, хаҫатра Саня ҫинчен ҫырнӑ пулнӑ.

об этом Ромашов узнал совершенно случайно из многотиражки «Красные соколы», где была помещена заметка о Сане.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаплах пулнӑ та вӑл — пинӗ пинӗпех мар та, анчах тахҫанах, ун ҫинчен Саньӑран чи малтанхи хут илтнӗренпех пӗрне-пӗри эпир пӗлнӗ.

Так оно и было — хотя не тысячу, но очень давно, с тех пор, как я впервые услышала о нём от Сани.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Яшка пӗҫерекеннине улма лайӑх шуратайманшӑн ятласа илнӗ чухне те пӗлнӗ вӑл.

Она долго скучным голосом отделывала повара за то, что картофель был плохо протёрт и застревал в трубках, — и знала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрремӗш палатӑра вӑл пӗр телейсӗр ҫамрӑка, чӗлхине кӑларса выртаканскере, калаҫма вӗрентнӗ чухне те хӑй упӑшки вилни ҫинчен пӗлнӗ.

В первой палате она учила разговаривать одного несчастного парня, лежавшего с высунутым языком, — и знала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлнӗ ҫав вӑл.

Она знала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, Саня темӗн пӗлнӗ, начар пуласса сиснӗ, акӑ мӗншӗн вӑл «курнӑҫӑпӑрах, анчах час мар-ха» тет.

Словом, Саня что-то знал, что-то плохое, вот откуда это «непременно увидимся, но не скоро».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑҫтан пӗлнӗ?

— Откуда это известно?

28 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑрлама пӗлнӗ

Знал, как воровать…

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каярах пӗлнӗ тӑрӑх, нимӗҫсем Кореваново участкинче питӗ шала кӗнӗ иккен, кунта вӗсем танк десантне пӑрахнӑ.

Как мы узнали потом, гитлеровцы глубоко вклинились на участке Кореваново и выбросили здесь свой танковый десант.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь ҫарамаспа пӗрех, анчах халь ӗнтӗ аптӑрамасть, эп ун валли, пӗлнӗ пекех.

Игорь был полураздет, но теперь не страшно, я для него, как знала.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна ӑсласа кӑларнӑ асамҫӑ, ҫак тӗнчере янрама пуҫличчен ӑна чӗринче ҫеҫ илтнӗ этем, пӗлнӗ пулас: кашни пиртен ҫак ӑрӑмлӑ сассене илтсе, вӗсене, вӑхӑтне кура, мӗнле кирлӗ — ҫапла ӑнланасса, ассӑн-ассӑн сывлан кӗпҫесем тата сӗрме купӑссем пире мӗн ҫинчен каласса.

И волшебник, придумавший ее, слышавший ее в своем сердце, прежде чем она зазвучала в мире, знал, что каждый из нас, слушая эту музыку, по-своему, так, как нам сейчас нужно, поймет, о чем говорят трубы, о чем вздыхают они и что повествуют скрипки.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эсӗ истори ӗҫне хутшӑнса, ӑна ху пӗлнӗ пек тӳрлетесшӗн.

Ты как бы поставил своей задачей вмешаться в историю и исправить её по-своему.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн вӑл хальхи командировки ҫинчен ыйтса пӗлнӗ чух уҫҫӑн татса каламасть-ха, пӑртак шухӑшласа тӑрать те вара тин калать?

Почему, когда я начинаю спрашивать его об этой командировке, он не сразу отвечает на мои вопросы, а сперва подумает, потом скажет?

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мускавра сывлӑшран тапӑнни ҫинчен тӗплӗн ҫырма юраманнине эпе лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа та пӗр ҫырӑва эпӗ юптарса ҫыртӑм:

Я понимала, что нельзя сообщать в письмах обо всех бомбежках, и писала, например:

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней