Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сухалӗ (тĕпĕ: сухала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл шӑнса хытнӑ кӑҫаттисемпе шакӑртаттарса кӗчӗ, васкамасӑр шарфне салтрӗ, вӗлтӗркке кӑвак сухалӗ ҫинчен пӑр татӑкӗсене ерипен хӑйпӑтса илчӗ.

Глухо стуча промерзшими валенками, он не спеша размотал шарф, бережно содрал с реденькой сивой бороды кусочки льда.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович сухалӗ ӳссе кайнӑ янахне хыпашласа пӑхрӗ те (сухалӗнче кӑвакарнӑ ҫӳҫ пӗрчисем хӗрлисене йӑлтах хупласа илнӗ темелле), сӗтел лампи умӗнче выртакан пӗчӗк ҫаврака тӗкӗр ҫинчен стена ҫине ӳкекен ҫутӑ унӑн куҫӗсене тытса чарнӑ пек, стена ҫине тинкерчӗ.

Алексей Макарович потер заросший, небритый подбородок, где седина уже почти победила рыжину, и засмотрелся на стенку, как будто зайчик от лежавшего перед настольной лампой круглого зеркальца удержал его взгляд.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ырханланса кайнӑ, пит-куҫӗ типшӗннӗ, кӑвак сухалӗ айӗнчен пысӑк мар мӑкӑлӗ тата ытларах курӑннӑ.

Он похудел, лицо его осунулось, резче проступил под сивой бородой кадык.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Янаххи ҫинче сайра кӑвак сухалӗ каҫӑрӑлса тӑнӑ, хыттӑн чӑмӑртанӑ ҫӳхе тутисем кӑвакарнӑ; ҫӗтӗк фуфайки ҫине улӑм пӗрчисем ҫыпӑҫнӑ, ҫӗлӗкӗн пӗр хӑлхи салтӑнса кайнӑ.

На подбородке торчали редкие сивые волосинки, тонкие губы посипели, твердо сжались, па потрепанный ватник налипла сенная труха, одно ухо малахая болталось.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Курпун сӑмсаллӑ, ҫиллес сӑнлӑ сотня командирӗ, хӗрлӗ сухалӗ куҫӗ таранах шӑртланса ӳснӗскер, каснӑ-лартнӑ хир сысни майлӑ курӑнать.

Командир сотни, по глаза заросший рыжей щетинистой бородкой, горбоносый и свирепый на вид, был разительно похож на дикого кабана.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хайхискер майӗпен те тайкаланса утакан ҫын чӑн-чӑн Петро Богатырев — пӗлтӗр курнӑ пекех чакӑр куҫлӑ, анчах чылайранпа хырӑнман пирки сухалӗ шӑрт пек ӳссе кайнӑ Петро Богатырев пулнине ӗненсе ҫитрӗ те ура ҫине ҫӗкленчӗ, урисем ҫинче тытӑнса тӑма пултарнине тӗрӗслерӗ.

Окончательно убедившись, что медленно, вразвалку идет доподлинный Петро Богатырев, такой же голубоглазый, каким видели его в прошлом году, лишь немного обросший щетинкой давно не бритой бороды, — старик поднялся на ноги, попробовал, могут ли они его держать.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан каллех хӑмӑр куҫсем Штокман пичӗпе кӑшт кӑвакара пуҫланӑ сухалӗ ҫийӗн шуса иртрӗҫ.

И опять коричневые глаза прошлись по лицу Штокмана, по его чуть седоватой бороде.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку мучин, инкеке тенӗ пекех, сухалӗ, чӑнах та, вир кӗлти пекехчӗ.

У этого деда, на грех, борода, дивствительно, как просяной веник.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хисепе тивӗҫли те — вӑрӑм сухалӗ анчах пулнӑ, хӑй ав, ватӑ пирки, йӗмне те тӳмелеме манать.

Вся его заслуга — длинная борода, а он уж от старости и мотню забывает застегивать.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвак, ҫамрӑк пулин те, ҫутӑрах сарӑ кӑтра сухалне вӑрӑм ӳстерсе янӑ, таса хӗрлӗ тути сухалӗ айӗнчен пиҫсе ҫитнӗ арбуз татӑкӗ тӗслӗ курӑнать.

У казака, несмотря на его молодость, кучерявилась густейшая светло-русая борода, арбузным ломтем розовел в ней свежий румяный рот.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лихачев сурчӑкӗ Суяровӑн савӑл пек шӗвӗрӗлсе тухакан пӗчӗк кӑвак сухалӗ ҫине пырса ӳкрӗ.

Плевок Лихачева попал Суярову на седенький клинышек бородки.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗмӗлленнӗ ҫӳҫӗ кӗве каснӑ пек тӑкӑнчӗ, сухалӗ кӗҫҫеленсе ларчӗ, хӗррисене супӑнь кӑпӑкӗ пек шурӑ кӑвак пайӑркасем сырса илчӗҫ.

Серебристый каракуль волос лез, будто избитый молью, борода свалялась и была по краям сплошь намылена сединой.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хальхинче те Макартан сӑмакун шӑрши кӳӳ перет, чарӑлса кайнӑ пысӑк куҫӗсем анкӑ-минкӗллӗн тӗтреленнӗ, чӑлханса ларнӑ йӗпе сухалӗ айӗнчен Дон хӗрринчи рак хуранӗсем пек кӑвакрах шурӑ тикӗс шӑлсем курӑнаҫҫӗ.

И на этот раз Макар пахуче дышал самогонкой, большие, навыкате, глаза дымились пьяным хмельком, в мокром колтуне бороды белел ровный набор голубоватых, как донские ракушки, зубов.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫи, ватти ҫитнӗ кӑтра ҫӳҫлӗ казак, сухалӗ хушшинче ҫыхланса ларнӑ пыл хурчӗсене ирткелесе, Григорие хыпӑнчӑклӑн каларӗ:

Хозяин, престарелый курчавый казак, выбирая из бороды засетившихся пчел, встревоженно говорил Григорию:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Меркулов хура кӑтра сухалӗ айӗпе кулса, Томилина хуллен каларӗ:

В черную курчавую бородку улыбнулся Меркулов, шепнул Томилину:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевич, талӗ тирӗ пек хӗрлӗ сухалӗ айӗпе кулкаласа, чие хуллинчен тунӑ чӑпӑркка аврине вылятса илчӗ; ахӑртнех, чунӗ лӑпланчӗ пулас, сӑмаха урӑххи ҫине куҫарчӗ:

Мирон Григорьевич усмехнулся в лисью рыжевень бороды и поиграл вишневым кнутовищем; он, видно, успокоившись, перевел разговор:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн сайра пӗрчӗллӗ, сӳсленкӗ сухалӗ пӗр вӗҫӗм чӗтренсе тӑчӗ, сарӑрах хӗрлӗ ҫӳҫӗ сапаланса тӑрмаланчӗ.

Редкая волокнистая бороденка его тряслась, седые с красной подпалиной волосы растрепались.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнашар утса пынӑ май Кошевой унӑн черӗпӗнни пек шӑртлӑ сухалӗ ҫине пӑхса илчӗ, хӑй ӑссӗн шухӑшларӗ: «Вӗлереттӗн те пулӗ, пасара ҫури!»

Кошевой, шагая рядом с ним, глянул на его ежистую, вздыбленную щетину, подумал: «А ить убил бы, хорек!»

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӑтма ҫук ҫилӗ килнипе унӑн чӗрӗпӗнни пек пит-куҫӗ пир пек шурса кайрӗ, хӗстерсе хунӑ хаяр куҫӗсем вичкӗннӗн йӑлтӑртатса кускаларӗҫ, ҫак самантра пичӗ ҫинчи кӑвак тӗтӗм пек шӑртлӑ сухалӗ те йӑшӑлтатса илчӗ, тейӗн.

Ежиная мордочка его побелела от злости, остро и дичало зашныряли узко сведенные злые глазенки, даже дымчатая шерсть на ней как будто зашевелилась..

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑлӑпне хывса хучӗ те, мӑйӑхӗпе сухалӗ ҫумӗнчи пӑр шереписене ирте-ирте пӑрахса, Григорий ҫумне пырса ларчӗ:

Стянул тулуп, содрал намерзшие на усах и бороде сосульки и, подсаживаясь к Григорию, сказал:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней