Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑтартас (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй калакан ҫынсем мӗнлерех пулнине кӑтартас тесе, тӗрлӗ майлӑ паллӑсемпе, алсене вылятнипе, тӗрлӗ сасӑпа е ура ҫине сике-сике тӑрса, сӑмахӗсене сасартӑках кула-кула янипе, хӑй пуҫне килсе кӗрекен ҫӗнӗ те ҫӗнӗ ӗҫсене аса илнипе чарӑна-чарӑна каласа пачӗ.

Он вскакивал с места, мимикой, жестами, интонациями изображая тех, о ком говорил, перебивал себя взрывами смеха, новыми внезапно пришедшими на память эпизодами.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн хӑйӗн ҫӗнӗ формине пурне те кӑтартас килнӗ.

Ему очень хотелось, чтобы все видели его новую форму.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Мойшен ӑна хыҫалтан питӗ те чӗлхине кӑларса кӑтартас килчӗ, анчах амӑшӗ хӑлхинчен туртасран хӑрарӗ, ав ирхине анчах вӑл ӑна, кушак хӳринчен чылай пысӑк коробка ҫыхса янӑшӑн, лӑскаса илнӗччӗ, Мойше халӗ те ҫавӑн пек пуласран шикленчӗ.

Мойше очень хочется высунуть ему вслед язык, но если мамэ увидит, она опять отдерет его за уши, как утром, когда он привязал к хвосту кошки коробку с гвоздиками.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Владислав кӑмӑл чӳхенчӗкӗпе тата хӑйне чӑн-чӑн аристократ пек кӑтартас шухӑшпа хӗрелсе кайнӑ; вӑл ҫак политикӑлла шухӑшсене пула анчах кунта чӗнтернӗ вӗтӗр-шакӑрсене, вӗсем кӗнӗ-кӗменех, хӑй граф Могелницки иккенне туйтарасшӑн.

Владислав — красен от волнения и желания производить впечатление настоящего аристократа, чтобы эта мелкая сошка, допущенная сюда из политических соображений, сразу почувствовала в нем графа Могельницкого.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫак элеке курнипе чунтанах тарӑхса кайса; хӑй вӑл Келли полисмен аллипе мӗн тума шутланине судьяна кӑтартас тесе, сӗтел патнелле ыткӑннӑ.

И, возмущенный до глубины души клеветой, он кинулся к столу, чтобы показать судье, что именно он хотел сделать с рукой полисмена Келли…

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Акимушка ҫырни вара пур енчен те шутсӑр чаплӑ, ҫавӑнпа эпӗ ӑна пӗтӗмпех илсе кӑтартас терӗм:

Акимушкино же сочинение было примечательным во всех отношениях, и потому я воспроизвожу его здесь полностью:

Суд килет!.. // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пӑлханнине кӑтартас мар тесе, эпӗ, сӗтел ҫинчен йӗп илсе, унӑн ҫӑртине ҫип тирме пикентӗм.

Надо было чем-нибудь занять руки: я взял со стола иголку и начал вдевать в нее нитку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Туйӑнать ҫеҫ мар, шӑпах ҫапла ҫырса кӑтартас ӗмӗтпе хавхаланса ӗҫлетчӗ писатель.

Помоги переводом

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Лавҫи ҫук, лаши вара, тахӑш ятарласах тӑварнӑскер, тапкалаша-тапкалаша юн юхтарса выртать, пирӗн ҫине хурлӑхлӑн пӑхать, хӑйӗн пурӑнас килнине кӑтартас тенӗ пек, ури ҫине тӑма хӑтланать.

Возницы не было, а лошадь, благоразумно кем-то распряженная, вздрагивала кровоточащим крупом, глядела на нас страдающими глазами и, видимо, чтобы доказать, что хочет жить, пыталась подняться.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку марш Шопенӑн пулнине пӗлменччӗ-ха эпӗ, вӑл траурлӑ марш ҫырнӑ тесе те шухӑшламан, анчах Сашӑна хам музыкӑна пӗлменнине кӑтартас килмерӗ.

Я не знал, что этот марш шопеновский, и вообще не предполагал, что Шопен писал траурные марши, но признаться Саше в своей музыкальной серости не решился.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Пӗтрӗ пулӑ тытасси. Мӗн арҫури сӗтӗрсе килчӗ ӑна кунта?» — ҫилленсе шухӑшларӗ Павка, ҫав вӑхӑтрах хӑй, нимӗнле мар пулса тӑнине кӑтартас мар тесе, вӑлтине шыва аяккарах икӗ хупах ҫулҫи хушшине ывӑтрӗ, чӑннипе унӑн кунта ывӑтмалла та марччӗ, мӗншӗн тесен кунта унан вӑлти пӗр-пӗр кирлӗ мар ҫӗре ҫакланса юлма та пултарать.

«Ну, теперь половишь, черта с два! Принес леший вот эту», — раздраженно думал Павка и, чтобы скрыть свою неловкость, закинул удочку подальше в воду — между двух лопухов, как раз туда, куда закидывать не следовало, крючок мог зацепиться за корягу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пурӗпӗр ылханлӑ пуп пурӑнӑҫ кӑтартас ҫукчӗ мана, халӗ акӑ эпӗ ун ҫине лачлаттарсах суратӑп, — шухӑшласа пырать Павка, килелле ҫывӑхарса.

Все равно проклятый поп не дал бы житья, а теперь я на него плевать хотел, — рассуждал Павка, подходя к дому.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мана мӗнле ӗҫлемеллине кӑтартас тесе.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӑй хуйхине, чун пӑшӑрханӑвне ывӑлне, кӳрши-аршисене тем пекех кӑтартас мар тесе тӑрӑшсан та ӑш-чикне хура пӗлӗт хупласа тӑни пурпӗрех ҫиеле тухатчӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Николай Петрович килнине курсан, вӑл, хӑй тӑрӑшнине кӑтартас тесе, чупса иртекен сысна ҫурине турпаспа пенӗ, е ҫурма ҫарамас пӗр-пӗр ачана юнанӑ, ахаль чухне ҫаплах ҫывӑрса ирттернӗ.

Завидя издали Николая Петровича, он, чтобы заявить свое рвение, бросал щепкой в пробегавшего мимо поросенка или грозился полунагому мальчишке, а впрочем, больше все спал.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кӑна лайӑх ӳкерсе кӑтартас пулать: вӑл уйӑх ҫутинче лӑпкӑн ҫӗкленет, унӑн хӗр тусӗсем хӑраса ӳкеҫҫӗ…

Это надо хорошо описать: как она тихо встает при лунном свете и как ее подруги пугаются…

XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ман ӑна хам ача маррине кӑтартас килчӗ, ҫавӑнпа эпӗ пултарнӑ таран хама ирӗклӗрех тыткалама тӑрӑшса, ҫапла каларӑм:

Я хотел показать ей, что она имеет дело не с мальчиком, и, приняв по возможности развязный и серьезный вид, промолвил:

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ку критикӑлла реализм никӗсне Гоголь хӑйӗн «Иван Федорович Шпонька» тата «Иван Ивановичпа Иван Никифорович мӗнле вӑрҫса кайни ҫинчен» ятлӑ повеҫӗсенчех хунӑ, Петербург повеҫӗсенче вара ӑна тата тарӑнлатнӑ, вӑйлатнӑ, ҫӗнӗ темӑсемпе пуянлатнӑ, «Невски проспект» е «Шинель» повеҫре Петербург ӗҫ ӑҫта пулса иртнине кӑтартас тесе асӑннӑ хула ячӗ кӑна мар, Гоголь геройӗсем пурӑнакан социальнӑй атмосфера пулса тарать.

Помоги переводом

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Чӑнах та, пирӗн художникӗн тепӗр чухне капӑрланас тата ӗҫсе-ҫиес те килет, пӗр сӑмахпа каласан, хӑй ҫамрӑккине кӑтартас килет.

Иногда хотелось, точно, нашему художнику кутнуть, щегольнуть, словом, кое-где показать свою молодость.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Чиновниксенчен хӑшӗ-пӗрисем хӑйсене кӑтартас шутпа вӑхӑтлаха канма коридора тухрӗҫ.

Многие чиновники побежали наперерыв, чтобы показать себя перед ним.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней