Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Чӳрече сăмах пирĕн базăра пур.
Чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗвелӗн типӗ пайӑрки, чӳрече хуппи ҫурӑкӗ витӗр кӗрсе, пӳлӗм урлах каҫса кайнӑ.

Сухой луч солнца, пробившийся в щель ставня, пересекал комнату.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Салтаксем, чӳрече патне пырса капланса, ачана кӑшкӑрма тата шӑхӑрма пуҫларӗҫ:

Но солдаты сгрудились на подоконнике, крича и свистя мальчику:

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Салтаксем тин ҫеҫ апат ҫинӗ те чӳрече умӗнче кашӑксене ҫӑваҫҫӗ.

Солдаты как раз только что пообедали и полоскали на подоконнике ложки.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӳрече ҫинче вӗсен тиркӗсем е йывӑҫ кашӑксем типсе выртаҫҫӗ.

На окнах у них вечно сушились миски и деревянные ложки.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Писарьсем пӗчченшерӗн, шухӑша кайса, решеткеллӗ чӳрече умӗнче, хӑйсен тимӗр койкисем ҫинче, мундирӗсене хывса гитара каласа ларнӑ.

Писаря одиноко и меланхолично сидели на железных койках у себя за решеткой и, сняв мундиры, тихонько наигрывали на гитарах.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ура ҫине тӑчӗ те уксахласа — протезпаччӗ вӑл — чӳрече патне пычӗ.

Он встал и, прихрамывая — он был на протезе, — подошёл к окну.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр самантлӑха пӗри те сӑмах хушмарӑмӑр, анчах лере, чӳрече тулашӗнче чӗлхесӗр калаҫу тӑрать — вӑл калаҫу Енисейӗн манӑҫнӑ ҫыранне чи малтанхи совет ҫынни ура ярса пуссанах пуҫланнӑ.

Это была минута молчания, когда мы не говорили ни слова, но там, за окном, шёл властный немой разговор — разговор, который начался в ту минуту, когда советский человек впервые вступил на забытые берега Енисея.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ҫемҫе пукансем ҫинче ларатпӑр, анлӑ чӳрече витӗр шыв хӗрринчен тайга патне иртекен ҫӗнӗ урамсен панорами курӑнать.

Мы сидели вкреслах у широкого окна, из которого открывалась панорама новых улиц, бегущих от прибрежья к тайге.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анне! — чӳрече янахӗ ҫинчен сиксе анчӗ те пӳртрен чупса тухса кайрӗ Роза.

— Мама! — спрыгнула с подоконника и выбежала из дома Роза.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Роза чӳрече янахӗ ҫине хӑпарса ларнӑ та шӑннӑ кантӑка пӳрнипе сӑтӑрса, ӑшӑ сывлӑшӗпе вӗре-вӗре ирӗлтерет.

Роза уселась на подоконнике и оттаивал пальцем замерзшее стекло, обдувала теплым воздухом.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Унта йывӑр ещӗкре, чӳрече ҫинче, симӗс сухан ӳсет.

Там на окне в деревянном ящике рос зеленый лук.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Решеткеллӗ симӗс чӳрече хуппи.

Зеленые решетчатые ставни-жалюзи.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ылттӑн саспаллисемпе ҫырнӑ пысӑк чӳрече витӗр икӗ тӑрӑхла пысӑк савӑт курӑнать.

За большим цельным окном с золотыми стеклянными буквами выпукло светились две хрустальные груши.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Павлик чӳрече патӗнче кайӑка курасшӑн тӑрмашнӑ.

А Павлик продолжал суетиться у окна, стараясь увидеть птичку.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл Павлика хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ те, чӳрече патнелле тӗртсе, хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

Он схватил Павлика за плечи и стал толкать его в окно, фальшиво-возбужденно крича:

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӳрече витӗр тӳлеккӗн пӑхса, вӑл хӑй тӗллӗн пек, анчах пурте илтмелле:

Равнодушно глядя в окно, он сказал как бы про себя, но вместе с тем и рассчитанно громко:

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Дилижанс тапранса кайса ту ҫинелле хӑпарма пуҫласанах, Петя, чӳрече умне ларса, ӑҫтан та пулсан леш вӑрӑ-хурах килсе тухмӗ-ши тесе тинкерсе пӑхса пыма тытӑнчӗ.

Едва дилижанс тронулся и стал подыматься в гору, мальчик прильнул к окну и принялся не отрываясь смотреть по сторонам, не покажется ли где-нибудь из-за поворота разбойник.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Ярославльти таса мар гостиницӑн пӗчӗк пӳлӗмӗнче чухне кӑвак хутран тунӑ чӳрече карӑмне ҫӗклесе ҫак телеграммӑна темиҫе хут вуланӑ вӑхӑтра, хамӑн Катьӑна шырасси пӗтӗмпех арпашӑнса кайни, ӑна час курас шанчӑкӑм ҫукки мана самай кӳрентерчӗ, — ытларах та ытларах пӑшӑрханакан пултӑм.

Но тогда, в Ярославле, в маленьком, грязном номере гостиницы, приподняв синюю бумажную штору, я читал и перечитывал телеграмму, и досадное чувство запутанности, неясности, которое чем-то грозило Кате и отнимало у меня надежду вскоре увидеть её, — это чувство всё больше волновало меня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак шӑлса тасатнӑ стенасем ҫине пахсан, чӳрече ҫинчи каҫхи фиалкӑсене, халӗ ҫеҫ татса килнӗ ландышсене курсан вӗсем ҫине хӗрарӑмах ал хунӑ тесе шутлама та пулатчӗ.

Можно было подумать, что женская рука прошлась по этим чисто обметённым стенам, по окнам, на которых стояли свежие ландыши и ночная фиалка.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗри акӑ юнашарах ӳкрӗ, алӑксем яри уҫӑлчӗҫ, таҫги чӳрече кӗленчисем савӑнӑҫлӑн янраса тӗпренчӗҫ.

Вот один ударил совсем рядом, двери распахнулись, где-то с весёлым звоном посыпались стёкла.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней