Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пичче сăмах пирĕн базăра пур.
Пичче (тĕпĕ: пичче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пичче лашасене аран-аран чарчӗ, пӗрне тӑварса, мана ун ҫине урлӑ хучӗ те юланутпа хуторалла юрттарчӗ, эпӗ ӑнран кайнӑ, пӗтӗмпех хам дудак чӗкрипе тата тӑпрапа вараланса пӗтнӗ, дудакӗ путсӗрскер, чип-чиперех вӗҫсе кайнӑ.

Брат кое-как остановил коней, отпрег одного, меня поперек положил и — верхи в хутор, а я без памяти, весь дудачиным пометом и землей обмазанный, а дудак, подлюка, натурально, улетел.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пичче вӑр-вар машина пускӑчи ҫине пусрӗ те машинӑна хӑпартрӗ.

Брат разом даванул спуск, поднял косогон.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ ҫакна: «Кӳр-ха, пичче ун ҫине хам сиксе ларам та чӗрӗллех ярса тытам?» — терӗм.

А я говорю: «Дай, братушка, я сигну на него и живого его схвачу?»

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ лашасене чартӑм, пичче мана: «Эпӗ ӑна сенӗкпе тӑрӑнтаратӑп!» — тет.

Приостановил я коней, брат говорит: «Я его вилами!»

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ лашасене тытса пыратӑп, пичче ҫулнӑ тырра машина ҫинчен иле-иле пӑрахса пырать.

Я коньми правлю, а брат мечет с косилки.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Хӗрарӑм ҫинче санӑн ним тумалли те ҫук, пичче! — терӗ вӑл ҫавӑн чух, сывлӑшне ҫавӑрса илсе. — Санӑн пурлӑ-ҫуклӑ вӑюпа тата унашкал тыткаланипе аялта кӑна мӑшлатса выртмалла», терӗ.

«Сверху бабы тебе делать нечего, дядя! — переведя дух, сказала тогда она. — С твоей силенкой да с ухваткой только под исподом и лежать, посапливать».

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ку эпӗ-ха, Никита пичче, Советран.

— Это я, дяденька Никита, из Совету.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кунта — Никодим пичче ятла нӑрӑ.

Здесь — жук, дядя Никодим.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Енчен Егор пичче таврӑнмасан?

А… а если не вернется дядя Егор? — закричал он.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Егор пичче вӑрҫӑран таврӑнсан, — «Ӑҫта манӑн Санька? — тесе ыйтӗ. — Мӗнле пурнать вӑл кунта?» тейӗ.

— А дядя Егор с войны вернется, — «Где мой Санька? — спросит. Как он тут?»

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Решеткеллӗ хӳме ҫумӗнче каллех ирхи, кӑнтӑрлахи сехетсенче, «пичче» мӗлки курӑнса иртет; вӑл хул айне пысӑк пакет хӗстернӗ, хӗлле те, ҫулла та резина калушпа ҫӳрет.

Мимо решетчатого забора в урочные часы раннего утра и обеденной поры мелькает опять фигура «братца» с большим пакетом под мышкой, в резиновых галошах зимой и летом.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир мана кирлӗ мар, Михей Андреич, — терӗ Агафья Матвеевна: — эсир ман пата мар, пичче патне килнӗ!

Мне вас не надо, Михей Андреич, — сказала Агафья Матвеевна, — вы к братцу ходили, а не ко мне!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Осетр-пулӑ ниҫта та ҫук: эпӗ пур лавккана та ҫитсе пӑхрӑм, пичче те ыйтса пӗлкелерӗ — ҫук.

— Осетрины нет нигде: уж я все лавки выходила, и братец спрашивали — нет.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пичче ҫук-ҫке-ха; вӑл пирӗн пурне те йӗркелесе пырать, — терӗ хӗрарӑм, сассине улӑштармасӑр, вара пӗрремӗш хут Обломов ҫине тӳррӗн пӑхрӗ те каллех тутӑрӗ ҫине пӑхма тытӑнчӗ.

— Да вот братца-то нет; они у нас всем заведывают, — сказала она монотонно, взглянув в первый раз на Обломова прямо и опустив опять глаза на шаль.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Халӗ пичче ҫук, — терӗ кӑшт тӑхтасан.

— Теперь братца нет, — сказала она потом.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Сывӑ-и, пичче! — терӗ Петя.

— Здравствуйте, дядя! — крикнул Петя.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пичче, — йӗрсе ячӗ Петя Гаврик пек ҫинҫе сасӑпа, — тархасшӑн ирттерсе ярӑр, эпир кунтан инҫех мар Александровски проспектра, пысӑк кӑвак ҫуртра пурӑнатпӑр, анне мана вӗлернӗ пулӗ тесе шутласа хытӑ пӑшӑрханать пулӗ!

— Дяденька, — захныкал Петя привычным тоненьким голосом Гаврика, — пожалуйста, пропустите, мы живем тут недалеко, на Александровском проспекте, в большом сером доме, мама очень беспокоится: наверное, думает, что меня убили.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пичче, ӑҫта сирӗн пӑшалӑрсем? — ыйтрӗ тӗлӗнсе хытнӑ Гаврик.

— Дядя, а где ж ваши ружья? — почти с ужасом воскликнул Гаврик.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Уҫӑр-ха, пичче.

— Откройте, дядя.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Памалла ҫыннине шыраса тупсан, малтан: «Сывӑ-и, пичче, сире Софья Ивановнӑран салам», — темелле.

Отыскав человека, надо обязательно сначала сказать: «Здравствуйте, дядя, вам кланяется Софья Ивановна».

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней