Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Эпир те самаях ывӑнтӑмӑр, — тет хӑйшӗн те, Бьюмонтшӑн та Кирсанов.— Даже и мы порядочно устали, — говорит за себя и за Бьюмонта Кирсанов.
XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ҫапах та вӑл хӑй кӑмӑллӑ пулассипе пулмасси ҫинчен пӗлме пултарать-ха: вӑл тӗрлӗ характерлӑ хӗрарӑмсене ҫывӑх пӗлет, хӑйшӗн мӗнле характерлӑ ҫын лайӑх пулнине сӑнаса пӗлнӗ вӑл.
XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
«Ӑна качча тухиччен вилтӗрех эппин. Ун вилӗмӗ уншӑн хӑйшӗн те, маншӑн та пӗчӗкрех хуйхӑ пулӗ», — тенӗ вӑл ҫирӗппӗн.«Пусть лучше умирает, чем выходит за него. Смерть ее и для нее и для меня будет меньшее горе».
III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Вӑл япаласем ҫине куҫа чарса, ним шухӑшламасӑр пӑхса тӑнипе вӗсемпе лайӑх ҫыхӑнса ӗҫленин хушшинче пысӑк уйрӑмлӑх пуррине, ҫав ӗҫ хӑйшӗн те, ыттисемшӗн те усӑ парассине асӑрхаса илни ҫинчен ҫавӑнпа пӗр хумханмасӑр калатӑп та ӗнтӗ.
XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Кам хӑйшӗн лайӑх тӑвас, тет, хӑйшӗн хӑех шухӑшлатӑр, хӑйшӗн хӑй тӑрӑштӑр, ҫакна: уншӑн урӑх никам та тумасть.Кто хочет, чтоб ему было хорошо, думай сам за себя, заботься сам о себе, — другой никто не заменит.
VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ҫапла, Верочка, ҫыншӑн хӑйшӗн урӑх никам та шухӑшлама пултараймасть.Да, Верочка, никто другой не может думать за самого человека.
VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Анчах та вӑл маншӑн мар, хӑйшӗн ырӑ тунине пӗлетӗп.Но ведь я знаю, что он был благороден не для меня, а для себя.
II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ун сӑмахӗсем тӑрӑх, вӑл пурне те хӑйшӗн тӑрӑшнипе, хӑйне лайӑх пултӑр тесе ҫеҫ тунӑ иккен.По его словам, он все делал из эгоистического расчета, для собственного удовольствия.
II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ӑна хӑйшӗн, ун шучӗпе, питӗ нумай тунӑ ҫынна курма йывӑр пулнӑ.Ей было тяжело видеть человека, которому она была слишком много обязана, по ее мнению.
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Ӗҫӗн ҫак енӗпе ҫапла ҫине тӑрса аппаланнинчен вӑл ҫав темле аван мар, хӑйшӗн усӑллах мар япала пуррине (вӑл хӑй те ҫаплах калатчӗ) чухланине эсир ҫӑмӑллӑнах туйса илме пултаратӑр.
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Анчах ҫапах та кашниех, хӑйшӗн ҫеҫ, хӑйне валли кӑна пӳлӗм йышӑнса пурӑнас килнӗ пек, хӑйӗн шалти пурнӑҫӗнче никам та пырса тӗкӗнме пултарайман кӗтес тӑвас килет.
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Акӑ епле калаҫнӑ вӑл, акӑ епле туса пынӑ вӑл хӑйӗн ӗҫӗсене, ӗҫ вара ун питӗ нумай пулнӑ, анчах вӑл хӑйшӗн мар, пӗрмаях ҫынсемшӗн тӑрӑшнӑ; хӑйшӗн тӑрӑшмалли ӗҫсем пулман унӑн, ӑна пурте пӗлнӗ.
XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Эпир ҫынсене пурнӑҫпа туллин киленме хушатпӑр, — пирӗн хамӑр пурнӑҫпа ҫакна кӑтартса памалла: кӑна эпир кашнин харпӑр хӑйӗн туйӑмӗсене тивӗҫтерме мар, кашни харпӑр хӑйшӗн мар, пӗтӗмпе илсен, ҫыншӑн ҫапла тума хушатпӑр, эпир хамӑршӑн тӑрӑшса мар, принцип тӑрӑх, хамӑра кирлӗрен мар, хамӑр ҫапла тумаллине шанса панӑ пирки ҫеҫ калатпӑр».
XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— Ыттисем уншӑн тӑрӑшни ҫынна хӑйне те улӑштарать, — терӗ Лопухов, хӑйшӗн пӑшӑрханнине курса, вӑл хӑй те ҫав тери асӑрхануллӑ пулма тӑрӑшать.
XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Вӑл, Вера Павловнӑна Лопухов патӗнче лартас мар тесе, вӗсемпе пӗрле ҫӗр каҫма шутласа, хӑйшӗн хӑрушӑ ҫул ҫине тӑнине ӑнланнӑ; вӑл ун чухне, виҫӗ ҫул каялла, хӑй юратма пуҫланине асӑрхаса, ҫав юратӑва чарса лартма мӗн кирлине пурне те ҫирӗппӗн тума пултарнӑшӑн питӗ савӑннӑ.
XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Мансӑр пуҫне хӑйшӗн тӑрӑшакан ҫын пулман унӑн.Кроме меня, она не имела человека, которому могла бы поручить хлопоты.
XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Арҫынна ача ҫуратакан хӗрарӑм ҫывӑхӗнче пулма юраманнине Давыдов пит лайӑх пӗлет, анчах вӑл ҫаплах Кузнецовӑн лутра ҫатанӗ патӗнче хӑлаҫланса ҫӳрет, пушӑ урамалла тимлӗн пӑхать, хӗрарӑм йынӑшнине, вӑрӑммӑн ҫухӑра-ҫухӑра янине илтсе, хӑйшӗн ют ача амӑшӗн асапӗ чӗрине тивнипе матросла киревсӗр сӑмахсем каласа, хыттӑн мар вӑрҫа-вӑрҫа илет.
XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
— Эпӗ ӑна хӑйшӗн артиста кайма килӗшменни ҫинчен каласа парсан, эх, мӗнле савӑнӗ вӑл!— То-то она возликует, когда скажу ей, что из-за нее я отказался ехать в артисты!
XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вӑл кулса ячӗ те калать: «Кунта, мучи, пирӗнтен кашниех хӑйшӗн ответ тытать».Он засмеялся и говорит: «Тут, дед, каждый из нас сам за себя отвечает».
XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вӑл хӑйшӗн вилсен те хаклӑ пулнӑ ҫынпа сывпуллашнӑ, Давыдов мӗн тума кирлӗ кунта?Она простилась с тем, кто был ей дорог и мертвый, а при чем здесь он, Давыдов?
XII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.