Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юрать сăмах пирĕн базăра пур.
юрать (тĕпĕ: юрать) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрать

Помоги переводом

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Унпа тӑмасан та юрать.

— Нечего тебе с ним стоять.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Каям-ха «Кочубейсем» патне, унтан «Буденный» колхозне те кӗрсе тухма юрать.

Навещу-ка я сперва кочубеевцев, а оттуда можно будет пройти и в «Буденный».

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юрать, юрать, ачам.

— Ладно, ладно, сынок.

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Юрать, юрать, — хавхалантарать Пугачев.

— Так, так, — подбадривает Пугачев.

Ҫакас е каҫарас // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Юрать, — тет те Пугачев каллех улпутран ыйтать:

— Так, — произнес Пугачев и снова к помещику:

Ҫакас е каҫарас // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Атте, вӗрентекен пулнӑ май, ҫуллахи вӑхӑтра хӑй ӗҫӗсемпе вӑхӑтран-ситрен хулана кайкалатчӗ, анне вара кайман тесен те юрать: колхоза ӗҫлеме ҫӳретчӗ, килте ӗҫлетчӗ.

Отец, он был учителем, в летнее время по своими делам иногда бывал в городе, а мать, можно сказать, и не ездила, работала в колхозе, дома.

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

Юрать, юрать, — ыйха путса мӑкӑртатрӗ Листницкий.

— Пожалуйста, — окунаясь в сон, промямлил Листницкий.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ пӗр хистевсӗррӗн (ҫавӑн пек калама юрать пулӗ), ним чӗнмесӗр лартӑм, вӑл пирӗн калаҫун пӗчӗк ҫӑмхи сӳтӗлсе пӗтнине, нимӗн лайӑх маррине те туймарӗ.

Я, если можно так выразиться, непринужденно молчал, она не испытывала ни малейшего неудобства от того, что изжевали мы разговорчик.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те юрать пулсан, Григорий ҫакӑнтах йӗнер ҫинчен сиксе аннӑ пулӗччӗ те, хывӑнмасӑр-мӗнсӗрех, ӗнтӗркевлӗн пӑшӑлтатакан шыв юхӑмне кӗрсе выртнӑ пулӗччӗ, — эх, пӗтӗм пилӗк-ҫурӑма, тарпа йӗпеннӗ кӑкӑра сивӗпе сулхӑн кӑшӑлпа кӑшӑлласа лартчӑрччӗ.

Если б можно было, Григорий соскочил бы с седла, лег, не раздеваясь, под дремотный перешепот струй так, чтобы холодом и ознобом охватило спину и мокрую от пота грудь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ун ячӗпе ӗҫме юрать, — йӑл кулчӗ Штокман, тӗтӗмпе саралса кайнӑ мундштукӗн ункисене вылянтаркаласа.

— За него следует выпить, — улыбнулся Штокман и поиграл колечком костяного обкуренного мундштука.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халӗ кайма юрать ӗнтӗ.

Теперича можно пойти.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ку хӗрринчен те юрать.

— Можно и с этого краю.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Урапа тепӗр ик сехетрен крыльцо умне ҫитсе чарӑнчӗ, — Сторченко ҫурчӗн крыльци умӗнче тесе каламасан та юрать пулӗ, тесе шутлатӑп.

Часа через два кибитка остановилась пред крыльцом, — думаю, не нужно говорить: пред крыльцом дома Сторченка.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ун пек ҫынсем темӗн ҫинчен те, мӗн ҫинчен калаҫма юрать, пурин ҫинчен те калаҫаҫҫӗ.

И будут говорить обо всем, о чем только можно говорить.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Юрать, — терӗ вӑл юлашкинчен, — ку хакпа санӑн пулма хатӗр!»

— Изволь, — сказал он наконец, — за такую цену готов быть твоим!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн туса пурӑнаҫҫӗ унта цыгансем, ун ҫинчен сана пӗлмесен те юрать.

Чем они промышляют на самом деле, знать тебе нечего.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Ун пек ҫынна эрех заводӗнче усрама та юрать, унта вӑл кирлӗ пулӗччӗ; юман тӑррине паникадило вырӑнне ҫакса хурсан — тата лайӑхрах».

— Эдакого человека не худо, на всякий случай, и при виннице держать; а еще лучше повесить на верхушке дуба вместо паникадила.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ну вӑт, тав турра, халь пирӗн хушӑра ӗҫлӗ калаҫу пуҫланчӗ тесен те юрать!

Ну вот, слава богу, теперь между нами, можно сказать, начался деловой разговор!

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Паллах ӗнтӗ, милӗксем пахах пулмаҫҫӗ, ҫулҫисем тӑкӑнса пӗтеҫҫӗ, анчах урӑххи ҫук чухне ҫапӑнкалама юрать.

Веники, конечно, неважные будут, листья облетают быстро, а все же при нужде похлестаться можно.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней