Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫиле (тĕпĕ: ҫил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Асӑрхануллӑ чӗр чун сӑмсине ҫиле хирӗҫ тӑрса шӑршларӗ.

Лосёнок насторожился, держа нос по ветру, долго принюхивался.

Утакан утӑ купи // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 42,44 с.

Лашасем, ҫурӑмӗсемпе ҫиле хирӗҫ ҫавӑрӑнса тӑрса, вӑрман хӗрринче тӗллӗн-тӗллӗн сапаланса ӳсекен катӑркас тӗмӗсем патӗнче хӳтӗ шыраҫҫӗ.

Лошади поворачивались к ветру спиной, искали укрытия возле редких разбросанных на опушке леса кустов боярышника.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӗнер ҫинче ҫиле хирӗҫ ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса ларса, Фомин пирус чӗртрӗ:

Повернувшись в седле спиной к ветру, Фомин закурил, сказал:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Рр-руле ҫиле май!..

Рр-руль под ветер!..

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шыра ҫиле хирте!

Ищи ветра в поле!

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫаксем, ӗҫ нумаййи ҫине йӑвантарса каласа пӗтерменнисем, Аникея пур енчен те ӑнланмаллах мар ҫав, вӑл ытларах та ытларах иккӗленме пуҫларӗ, шанчӑкне ҫухатса, ҫыранти йывӑҫ пек пулса пычӗ: паян вӑл, сип-симӗсскер, хӑйне мӗн кӗтнине пӗлмесӗр, юхса выртакан шыв ҫине пӑхса капӑрланса ларать-ха, турачӗсемпе ҫиле тытать, ыран акӑ таҫта шалта ӑна ҫӗр ҫинче тытса тӑнӑ тымарӑн юлашки чӗтренчӗк шӑнӑрӗ татӑлать те, йывӑҫ йӑванса шыв ҫине кӗрӗслетсе ӳкет…

Что-то в этих отговорках и недомолвках было не до конца понятно Аникею, и сомнения и недоверие подтачивали и подмывали его, как дерево на берегу: сегодня оно, еще живое и зеленое, красуется, не зная, что его ждет, смотрится в бегущую мимо реку, ловит ветками ветер, а завтра треснет где-то в глубине последняя судорожная жила корня, что держала его на земле, дерево закачается и рухнет в поток…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ колхозра хӑвна тӳрӗ кӑмӑллӑ тытнине шанатӑп эпӗ, — вӑл, сывлама ҫӑмӑлтарах пултӑр тесе, каллех ҫурӑмпа ҫиле хирӗҫ тӑчӗ.

— Я уверен, что ты вела себя честно, — он снова стал спиной к ветру, чтобы легче было дышать.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫиле май вӗҫтерсе кӗҫех Емелькино почта уйрӑмне ҫитрӗмӗр.

Помоги переводом

Эпир — пӗрле! // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Районти хыпарсене яланах ыттисенчен маларах пӗлекен ерҫӳллӗ тантӑшӗн сӑмахӗсене Ксюша аран итлесе пӗтернӗ, ирӗксӗрех йӑл кулса сывпуллашнӑ та, унтан лашана ура кӗлипе хырӑмӗнчен тапса, куҫран ҫапакан нӳрлӗ ҫиле хирӗҫ вӗҫтернӗ.

Ксюша еле дослушала досужую подружку, всегда раньше других знавшую все районные новости, нашла в себе силы улыбнуться ей на прощанье, потом ударила каблуками в бока коня и поскакала навстречу сырому, хлеставшему по глазам ветру.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней, хӗрӗ мӗншӗн тилмӗрсе, пӑлханса пӑхнине тавҫӑрса илме тӑрӑшса, хӑй те ун ҫине шӑтарас пек пӑхрӗ, унтан нимӗн шарламасӑр аллине илчӗ те, хулпуҫҫисене ҫӗклентерсе, вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхекен нӳрӗ ҫиле хирӗҫ малалла утрӗ.

Корней пристально посмотрел на дочь, стараясь угадать, что таилось за ео смятенным, просящим взглядом, затем молча отнял руку и, втянув голову в плечи, зашагал дальше навстречу сырому, моросящему ветру.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑвала! — куҫне хӗстерсе кӑшкӑрчӗ Подтелков, сӑран пиншакне ҫиле хирӗҫ уҫса пӑрахса.

— Гони! — крикнул Подтелков, щурясь, распахивая навстречу ветру кожаную куртку.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫунаттисемпе сайра хутра авӑсса илсе, вӗсене сара-сара ярса, вӑл ҫиле хирӗҫ вӗҫсе пырать; сывлӑш хумӗ чӳхентернипе чалӑшса, тӗксӗм хӑмӑр ҫунаттисене йӑлтӑртаттарса, таҫта хӗвеланӑҫ еннелле вӗҫет, аяккалла кайса пынӑ май пӗчӗкленнӗҫемӗн пӗчӗкленсе курӑнать.

Редко взмахивая крыльями, простирая их, он ловил ветер и, подхватываемый воздушным стременем, кренясь, тускло блистая коричневым отливом, летел на восток, удаляясь, мельчая в размерах.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗсре вӑрман хӗррипе чиперех иртрӗ, йӗркеллӗн Дон еннелле анса пычӗ, унтан хӗвелтухӑҫ енчен кизек тӗтӗмӗн шӑршине вӑркӑштарса килекен ҫиле май Семеновски хуторӗ ҫине ҫул тытрӗ.

Кобыла благополучно миновала лес, удачно спустилась на Дон и по ветру, доносившему с востока запах кизечного дыма, направилась к хутору Семеновскому.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл такӑна-такӑна ун патнелле утса кайрӗ, амӑшӗ, хӑйне кӑшкӑрса чӗннине илтсе, такам чышса янӑ пек сулӑнса кайнине курчӗ: ахӑртнех унран тарасшӑн пулчӗ пулас вӑл, анчах вӑйӗ ҫитмерӗ курӑнать, — ҫиле хирӗҫ утнӑ пек хевтесӗррӗн тайкаланса, аяккалла утса кайрӗ.

Спотыкаясь, он шел к ней, видел, как мать качнулась от его крика, словно от удара, — хотела, видно, бежать, но силы изменили, и она пошла толчками, будто преодолевая сопротивление ветра.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей, бурка аркипе ҫиле хупласа, пирус чӗртме пуҫларӗ.

Сергей, закрывшись от ветра воротником бурки, закурил.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лере, Донӑн тепӗр айккинче, кӑнтӑр ҫиле лӑскаса хӑваланинчен тарса ӳкесшӗн пулнӑ пек, пӗр вырӑнта тӗлсӗррӗн хӑлаҫланса чупрӗҫ кӗмӗл туратлӑ тирексем.

За Доном, понукаемые южным волнующим ветром, стремились в недвижном зыбком беге тополя.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пурте савӑнтарать: чӳречерен шӑхӑракан ҫиле те, пӗр кӗвӗпе шакӑлтатса пыракан кустӑрмисем те, шпалсем тӑрӑх хӗлхем сапса, тӗттӗм каҫ ҫеҫенхир тӑрӑх чупакан пӑравус сасси те…

Радует все: и свист ветра за окном, и равномерный стук колес, и волнующий гудок паровоза, когда он, рассыпая по шпалам искры, несется в степи глубокой ночью…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— …аухт, капрель! — ҫитсе ӳкрӗ ҫиле май ҫамрӑк уҫӑ сасӑ.

— …аухт, капраль! — донесло ветром молодой звучный голос.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сайра хутра кӑна пан, ҫурӑмӗпеле ҫиле май ҫаврӑнса ларса, пирускӑ чӗркеме, кукӑр пӳрнипе Григорие ҫурӑмӗнчен шаккаса: «тӑ-ра-ат», тесе хушкаласа пычӗ.

Изредка стучал согнутым пальцем Григорию в спину: «Останови-и» — и делал папироску, поворачиваясь к ветру спиной.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон ҫинчен, ҫиле май каякан пӑр кӑшӑлтатни илтӗнет тата ирӗлнӗ нӳрӗкӗн чӗрлӗхлӗ тутлӑ шӑрши вӑштӑртатса килет.

От Дона нес ветер шорох плывущего льда и пресный живительный запах талой сырости.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней