Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хутланса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня пичкинче пӗтӗмпе хутланса ларать.

Она еще больше сжалась в своей бочке.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Тунине хура перчетке тӑхӑнтартнӑ протез, чавси тӗлӗнчен хутланса, сӗтел ҫинче выртать.

Протез лежал на столе, согнутый в локте, с натянутой на кисть черной перчаткой.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей, пуҫне сӗтел ҫине кансӗррӗн тайнӑ та, пукан ҫинче хутланса ҫывӑрать, урисене хӑй, ача пек, айне пухса чикнӗ.

Сергей спал, неловко склонив голову на стол, согнувшись на стуле, по-детски подобрав под себя ноги.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл хӑй хӑш вӑхӑтра хутланса ларнине те сисмерӗ.

И вдруг упало, сжавшись в болезненный комок.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӗсем Аксинья Мелеховсен калинкки патӗнчен васкамасӑр пӑрӑннине, унтан сасартӑках уттине хӑвӑртлатса, кӗлеткипе хутланса, питне аллисемпе хупласа тытнине курчӗҫ.

Они видели, как Аксинья неторопливо пошла от мелеховской калитки, а потом вдруг ускорила шаги, согнулась и закрыла лицо руками.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унта вӑл кӗтесе хутланса ларчӗ те, аллисене кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса, сӗтел кӗҫ-вӗҫ кӗмсӗр-кемсӗр ӳпӗнессе, пӑшал сасси хӑлхана ҫурас пек кӗреслетсе каясса кӗтрӗ…

Она забилась в угол, прижала руки к груди, ждала, что вот-вот с грохотом упадет опрокинутый стол, оглушительно грянет выстрел…

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йытӑ хӑраса ӳкрӗ, анчах хӑранине кӑтартас мар тесе, хытӑ вӗрсе, кушак патнелле ыткӑнчӗ, Кушак тата хытӑрах хутланса кукӑрӑлчӗ, чӗрнипе Каштанкӑна пуҫӗнчен чӗрсе илчӗ.

Собака испугалась не на шутку, но, не желая выдавать своего страха, громко залаяла и бросилась к коту… Кот еще сильнее выгнул спину, зашипел и ударил Каштанку лапой по голове.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Матвей парша тӗлӗнче пӗтӗм пӗвӗпе хутланса ларнӑ.

Матвей сидел на дне баржи, съежившись.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Мишка пит-куҫне шӑмарчӗ, куҫ харшисен хушши ӳпреммӗн хутланса пӗрӗнчӗ.

Мишка нахмурился, упрямая складка легла у него промеж бровей.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мана пулеметсемпе вӗтелентереҫҫӗ, эпӗ ав ҫурӑмпа хутланса выртатӑп.

В меня смалят из пулеметов, а я только спину гну да хоронюсь.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн куҫӗсенче йӑмӑх хӗрлӗ ҫиҫӗм ялтлатса ҫиҫрӗ, ҫӗр тайӑлса кайрӗ, унтан тата Донӑн сулахай ҫыранӗнчи хӑйӑр ярӑмӗсене хуплакан ем-ешӗл вӑрман та темле пӗшкӗннӗ пекрех хутланса илчӗ.

В глазах его багряные сверкнули зарницы, качнулась земля и словно бы наклонился зеленый лес, опушиной покрывавший противоположное песчаное левобережье.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шамиль Алешки варринче выртать: унӑн кивелсе кайнӑ кӑвак сӑхманне уҫса хунӑ, пушӑ ҫаннине касса ҫурнӑ пуҫӗ айне чикнӗ, тахҫан ӗлӗкех татнӑ алли, таса мар ҫӗтӗкпе ҫыхнӑскер, нихҫан хускалмасӑр ҫӳременскер, сывлами пулнӑ ҫаврака кӑкӑр ҫинче шӑнӑр хутлатнӑ пек хутланса выртать.

Алешка Шамиль лежал в середине: синий старенький чекменишка его был распахнут, холостой рукав был подложен под разрубленную голову, а култышка давным-давно оторванной руки, обмотанная грязной тряпочкой, всегда такая подвижная, была судорожно прижата к выпуклому заслону бездыханной груди.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗрӗп хӑвӑрт пуҫне пытарать, урисене пуҫтарса чикет те пӗр хушӑ, шӑртне тӑратса, ҫӑмха пек хутланса выртать, унтан майӗпен тӳрленсе, урисене сивӗ ҫӗре перӗнтерет, хӗвелҫаврӑнӑш тунисене ҫапӑнса, ҫӗрсе кайнӑ йытпыршин типӗ тусанне хӑй айне туса, шуса пыракан кӑвак чӑмӑркка пек пӗлтӗртетсе каять.

А еж стремительно прячет голову, втягивает ножки и с минуту лежит нащетинившимся клубком, потом медленно распрямляется, касается ногами холодной земли и катится скользящим серым комом, натыкаясь на подсолнечные будылья, приминая сухой прах сопревшей повители.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лешӗ ҫӑмха пек хутланса выртнӑ та куҫне сӑран подсумок ҫине хурса тӗлӗрет; яппун патронташӗ унӑн айӑк пӗрчине ыраттарать, анчах хӑй пурпӗр майлӑрах ҫаврӑнса выртма ӳркенет, ҫӑтах пӗркенсе кӗптеннӗ шинель арки айне ҫӗрлехи сивӗ сывлӑша кӗртес килмест унӑн.

Тот дремлет, свернувшись калачом, положив в голова кожаный подсумок; японский патронташ давит ему ребра, но он ленится лечь поудобней, не хочет пускать в плотно запахнутые полы шинели струю ночного холода.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Арестленисем алӑксенчен площаде кӗпӗрленсе тухрӗҫ; унӑн-кунӑн пӑхкаласа, кӗлеткисемпе хутланса, килсем тӑрӑх саланчӗҫ.

Из дверей на площадь валили арестованные; озираясь, согнувшись, шли по домам.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гранатӑсем е хуторти урамсене пыра-пыра ӳкрӗҫ (вара тӑкӑрлӑксем тӑрӑх, хӑрушла хуйханса кайса, картасене аркатса, выльӑхсем кӗпӗртетсе чупрӗҫ, ҫынсем кӗлеткисемпе хутланса вӑркӑнса каҫрӗҫ), е, шӑн ирӗлсен чӑмакаллӑ хӑмӑр ҫӗре сирпӗтсе, кивӗ масар хыҫӗнчи ҫил арманӗсем патӗнче ҫурӑлчӗҫ.

Гранаты то ложились по хутору, — и по проулкам, в диком ужасе, ломая плетни, мчался скот, перебегали, согнувшись, люди, — то рвались за старообрядческим кладбищем, возле ветряков, на безлюдных песчаных буграх, вздымая бурую, не оттаявшую комкастую землю.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрнисем унӑн ӗҫпе тата ревматизмпа хутланса кукӑрӑлнӑ.

С искривленными работой и ревматизмом пальцами.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫӗ шӑнса ӗнтӗркенӗ пек хулпуҫҫийӗсем хушшинелле хутланса кӗнӗ, ӗнсине питӗ ӑслайлӑн касса татни хура ҫӳҫ пайӑркисем ҫара пуҫ шӑмми тавра тутӑр ҫӳҫи пек шерепеленсе выртнинченех аван курӑнать.

У него зябко втянута в плечи голова, а затылок срезан начисто умелым ударом: черные сосульки волос бахромой окаймляли обнаженные черепные кости.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петропа юнашар, винтовкине хатӗр тытса, Антип Брехович хутланса тӑнӑ, ӑсран тухнӑ пек анкӑ-минкӗллӗн пӑшӑлтатать:

Рядом с Петром, держа винтовку наизготовке, стоял, согнувшись, Антип Брехович, бредово шептал:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Типшӗм те ҫирӗп хул-ҫурӑмлӑ Кривошлыков, пӗрре хутланса, хуҫлатнӑ чӗркуҫҫийӗсемпе янаххине перӗнтерсе, тепре тата кӗлеткине хӗлӗх пек туртӑнтарса, чылайччен сулланса тӑчӗ…

Сухой, мускулистый Кривошлыков долго раскачивался, то сжимаясь в комок так, что согнутые колени касались подбородка, то вновь вытягиваясь в судороге…

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней