Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Батальонти командирсем ӑна пурте пӗлнӗ, юратнӑ.

Все командиры в батальоне знали и любили его.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ак ӗнтӗ кӗтмен ҫӗртенех пӗлнӗ ҫын, хӑйӗн вестовойӗ килсе ҫитрӗ.

И вот неожиданно пришел свой человек, его вестовой.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килтен тухса кайиччен Ерофей Кузьмич Лозневойран тата тепӗр хут ыйтса пӗлнӗ:

Перед отъездом Ерофей Кузьмич еще раз выспросил у Лозневого.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Каясси ҫинчен вӗсем малтанхи кун калаҫса татӑлнӑ пекех, ӑҫта каяссине хуньашшӗ пӗлнӗ пекех, вӑл ӑна ҫапла каланӑ:

Она сказала таким тоном, словно они накануне договорились о поездке и свекор знал, куда надо ехать:

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юрать-ха ман телей пулчӗ, пӗлнӗ пекех, сирӗн патӑрта чух ҫӳҫе хыртарса ятӑм…

А я, как на счастье, постригся у вас тогда…

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫсем ялтан пӑрӑнса аякран, аслӑ ҫулсемпе иртсе кайнине Ерофей Кузьмич пӗлнӗ, ҫавӑнпа вӑл тӳрех ӑнланса илчӗ: юханшывран инҫетрех те мар ҫапӑҫу пуҫланчӗ-мӗн.

Ерофей Кузьмич знал, что немцы миновали деревню стороной, по большакам, и сразу понял: у реки начался бой.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӗнтӗ пурте паллӑ: нимӗҫсем ирхине ирех разведка тунӑ иккен те мӑн ҫулсене мӗнле хӳтӗленине пӗлнӗ, унтан вара рубежа ҫӳлтен, сывлӑшран пӑхса ҫӳренӗ, пирӗннисене улталас тесе, мӑн ҫулсем патӗнче юриех персе хӑтланнӑ, халь ӗнте, оборонӑн вӑтаҫӗрне бомбӑсем пӑрахнӑ хыҫҫӑн, вӗсем кунта хӑйсен тӗп вӑйӗсене яраҫҫӗ иккен.

Всё, конечно, было понятно: немцы ранним утром совершили разведку, и поняли насколько сильно защищены главные дороги, потом изучали рубеж сверху, с воздуха, чтобы обмануть наших, специально стреляли у главных дорог, а теперь, после бомбежки центра обороны, они сюда направляют свои главные силы.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуҫлатса хумалли ҫӑмӑл сӗтеле чавсисемпе силлентерсе, вӑл час-часах телефон трубкине ярса тыткаланӑ, батальонсенче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен ыйта-ыйта пӗлнӗ, комбатсен нимле айӑп та ҫуккине туйса тӑнӑ ҫӗртенех, вӑл вӗсене кӑшкӑра-кӑшкӑра тӑкнӑ, — вӗҫӗмсӗрех рубежа тӗреклетме васкатнӑ.

Встряхнув локтями складной столик, он быстро схватил телефонную трубку, спросил как идут дела в батальонах, несмотря на то, что комбаты не чувствовали никакой вины, он кричал на них, — без конца торопил с укреплением рубежа.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй тӗл тунӑ вырӑн ӑҫтине нимӗҫ лайӑх пӗлнӗ пулмалла: вӑл ӑна ҫӳлтен пӑхкаласа вӑхӑт ирттермерӗ.

Должно быть, летчик хорошо знал цель, на которую шел: он не тратил времени для осмотра ее с высоты.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ӗлӗк ҫарта служить туман иккен, ҫавӑнпа ҫар ӗҫне начартарах пӗлнӗ, анчах ӑна сӑнасах пурӑнакан Юргин чухланӑ: ҫак шухӑшлӑрах ҫӳрекен, лайӑх кӑмӑллӑ йӗкӗт, вӑхӑт ҫитсен, халлӗхе лӑпкӑн тӗлӗрекен вӑйӗпе, чӑн-чӑн салтак пек, ҫӗмӗрттерме пултармалла.

Андрей не служил раньше в армии и плохо знал военное дело, но Юргин, наблюдая за ним, лучше других видел, что этот задумчивый, добродушный парень со временем может, как настоящий солдат, тряхнуть своей, пока спокойной силой.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Темскер пур унӑн ӳт-пӗвӗнче, темскер вӑл, пӗтӗм юна ҫӗнӗ вӑй параканскер: те вӑл ҫак талӑк хушшинче ӗлӗкренпех пӗлес тесе пурӑннине пӗлнӗ, те хӑй ӑшӗнче сасартӑк темле ҫӗнӗ вӑйпа шанчӑк паракан савӑнӑҫлӑ ҫӗнтерӳ пуррине чухласа илнӗ.

То ли он узнал за эти сутки такое, что давно и тщетно хотел узнать, то ли он внезапно достиг в себе какой-то радостной, освежающей и обнадеживающей победы.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ярантараҫҫӗ кӑна! — терӗ Умрихин, пӗлнӗ пек.

— Наяривают только в путь! — сказал Умрихин, как будто знал.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ирхине Андрей каясса пурте пӗлнӗ, ҫапах та вӑл ытла сасартӑк, кӗтмен ҫӗртен каять ӗнтӗ.

Все знали, что утром Андрей уйдет дальше, и все же уходил он неожиданно.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Боецсем пӗлнӗ те — ҫывӑрмарӗҫ, пӑлханаҫҫӗ, ҫӗрӗпе ял тӑрах сӗтӗрӗнсе ҫӳрерӗҫ.

Бойцы узнали об этом — не спят, волнуются, бродят по деревне.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Малтанхи кунсенче вӑл Андрей клубран е вӑйӑран таврӑннӑ хыҫҫӑн, тепӗр куннех, кашни ир тенӗ пекех, Андрейран хӗр ҫураҫас пирки ӗҫсем мӗнле пынине ыйтса пӗлнӗ.

Почти каждое утро, после возвращения из клуба или игр, он спрашивал Андрея о том, как подвигается сватовство.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫук, Ерофей Кузьмич пӗлнӗ: пурлӑх вӑл алла йывӑррӑн килсе кӗрет.

Нет, Ерофей Кузьмич знал, как трудно дается в руки это добро.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хама хам йӑпатма сӑлтав тупаймарӑм, чӑнласах тунсӑхлама тытӑнтӑм, вара сасартӑк эпӗ кунта ӗлӗкренпех лайӑх пӗлнӗ «Ишицзюй» текен хупах пуррине аса илтӗм.

Развлечься было нечем, и мне, естественно, вспомнился кабачок «Ишицзюй», столь знакомый по старым временам.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ку — эпӗ ҫирӗм ҫул каялла пӗлнӗ Жунь-туна аса илтерчӗ, анчах ача пичӗ кӑштах сарӑрах та типшӗмрех, мӑйӗнче кӗмӗл кӑшӑл ҫук.

Это был Жунь-ту — точно такой, как тридцать лет назад, только худенький и без серебряного обруча на шее.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Жунь-ту серепесем лартса, кайӑксем тытма пӗлнӗ.

Жунь-ту умел расставлять силки и ловить птиц.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Вӗсем, ывӑлӗ вилнине пӗлнӗ хыҫҫӑн, Никифор Семенович киле ҫырнӑ паттӑрла ҫырӑва ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен вуласа пӑхаҫҫӗ.

Перечитывают простое, мужественное письмо, которое написал домой, узнав о гибели сына, Никифор Семенович.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней