Корпус чувашского языка

Кӗҫех вӗсем шутлама-чухлама пуҫларӗҫ: кӗленчене кам-кам тупасси ҫинчен, хута кӑларса вуласа, епле пирӗн пата васкавлӑ пулӑшу ярасси ҫинчен.

Стали сразу гадать, кому достанется бутылка, как будут вынимать и читать записку и как затем к нам на остров явятся спасать нас.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗҫех, ҫак сӑмах тухса кайсан, тӑват сехете Амед ҫитмелли ҫинчен аса илтӗм.

И тут я вспомнила, что Амед должен приехать в четыре часа.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирен нӳхрепе хыт хура пусса илнӗ, анчах эпир ӑна кӗҫех тупрӑмӑр, вара ишӗлнӗ ҫӑварӗ тавра кӗпӗрленсе тӑтӑмӑр.

Погребок совсем зарос, но мы сразу отыскали его и склонились над полуобвалившимся люком.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кӗҫех хӗр ачасем, ыйӑхран вӑранмасӑрах, икӗ енчен те ман ҫумма тӗршӗнме пуҫларӗҫ, ҫӳҫенсе-чӗтренсе аллӑмсене ярса тытрӗҫ, пуҫӗсене шаларах вырнаҫтарчӗҫ: пӗри — хул айне, тепри янах айне.

Девчонки мои сейчас же, даже не просыпаясь, слева и справа подкатились ко мне, крепко ухватили мои руки, зябко поежились, зарылись головами, одна — мне в плечо, другая — в шею, повизгивая шепотком.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл лӑпкӑран-лӑпкӑ, ерипен-ерипен юрларӗ, унтан кӗҫех шӑпланчӗ, ҫывӑрса кайрӗ.

Она пела всё медленнее, всё тише, и вот замолчала, уснула.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӗт кӗҫех Мускава таврӑнатӑп.

Я ведь теперь скоро в Москву вернусь…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кӗҫех: «Эпир научнӑй ӗҫпе килтӗмӗр те ӗнтӗ» тесе персе яраттӑм, Володя ҫине пӑхнипе ҫеҫ тытӑнса юлтӑм.

Я чуть не сказал, что мы и приехали для научной работы, но вовремя посмотрел на Володю и придержал язык.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Володьӑн вӗсене ятла-ятла кӗҫех сасси тытӑнатчӗ.

Володя чуть не сорвал голос, крича на них и ругаясь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗҫех акӑ эпир те тӗл пулатпӑр.

Сейчас мы встретимся.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗҫех чӳрече умӗнче вӗлтлетсе юлакан тимӗр хуласем, тӗксӗм хирти тӗксӗм юрпа витӗннӗ уйсем курӑнма пуҫларӗҫ.

Вдруг становились видны за окнами ныряющие и взлетающие провода, и темное поле открывалось, покрытое темным снегом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ кӗҫех вӑл та курӑнса кайрӗ.

Наконец она показалась —

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Катьӑпа хӗрсе кайсах калаҫнипе шӑнкӑрав сассине те илтмесӗрех юлнӑ-мӗн, кӗҫех юнашар пӳлӗмре ура сасси пулчӗ, ӳсӗрни илтӗнчӗ.

Мы с Катей так заболтались, что не слышали звонка, и вдруг в соседней комнате раздались шаги и солидный кашель.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манран инҫе мар, карлӑк ҫине тайӑнса, пӗр ача тӑрать, вӑл яштака пӳ-силлӗ, тем-хура ҫӳҫлӗ, ҫинҫе те курпунтарах сӑмсаллӑ, вӑрӑм куҫхаршийӗсем сӑмси тӗлӗнче кӗҫех пӗрлешсе каяйман.

Недалеко от меня, прислонившись к перилам-поручням, стоял высокий, очень смуглый паренек с тонким, чуть-чуть горбатым носом и длинными, близко сходящимися на переносице бровями.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аҫа ҫиҫӗмӗн пӗр юппи, пӗлӗт хушшинчен ухӑ йӗппи пек ярӑнса тухнӑскер, кӗҫех калла хӑй йӗннине кӗрсе ҫухалнӑ.

Одна молния, уже выскочившая стрелкой из тучи, поспешила вобраться назад.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӗмекке пуҫӗ тӗлне пуҫтарӑннӑ пӗлӗтсем кӗҫех саланса кайнӑ.

Тучи, собиравшиеся в небе над ним, разошлись.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр хутчен эпӗ унпа кӗҫех хирӗҫсе каймарӑм, вӑл хуҫкаланма пуҫласан, мана чӑтса ларма питӗ йывӑрччӗ, эпӗ ирӗксӗрех фӑрклата-фӑрклата илеттӗм.

И мы с ней два раза чуть не поссорились, потому что я не всегда могла сдержаться и фыркала, видя, как она старается изо всех сил выглядеть учительницей.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте темскер пулнине кӗҫех туйса илчӗ, йӗпе питӗме хыпашласа пӑхрӗ, часах типӗ тум-тир тӑхӑнтартрӗ, кӳтнӗ урасене шӑлса ячӗ.

И отец, почуяв неладное, тронув ладонью мое мокрое лицо, кинулся переодевать меня, растер мне закоченевшие ноги.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Асфальт тӑрӑх сивӗ, ӳте чикекен тусан вӗҫет; кӗҫех ман куҫа темскер кӗрсе тулчӗ, анчах эп, чарӑнса тӑмасӑр, малалла чупрӑм.

Ветер гнал холодную и колючую пыль по асфальту; мне сразу что-то попало в глаз, но я, не останавливаясь, бежала дальше.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑк хыҫӗнче, пӳлӗмре, кӗҫех шӑп пулчӗ.

И внезапно там, за дверью, стало очень тихо.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хӑпӑл-хапӑл сиксе тӑтӑм, хыпӑнса ӳкнипе кӗҫех витрене тӳнтерсе ямарӑм, чӗрем сиксе тапать, хам нимӗн тума пӗлмесӗр, лаштӑрах кайрӑм.

Я сразу узнала ее, разогнулась мигом, чуть не опрокинула ведро, застыла с колотящимся сердцем…

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950