Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Камӑн ҫав самантра укҫа пур — ҫавӑ.

В общем, тот, у кого есть на данный момент деньги.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Анчах ҫак самантра ун рюкзакӗ Маргарита рюкзакне ҫакланчӗ те Женя хӗр ача пекех ойлатса туртӑнса илчӗ.

Она зацепилась своим рюкзаком за рюкзак Маргариты, от неожиданности совсем по девчачьи ойкнула и дернулась.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Хӑтланса пӑхчӑр тулӗк, — хӑй сисмесӗрех персе ячӗ ҫак самантра Женя.

Потому что у нее с губ в первую очередь неожиданно для нее самой вдруг вырвалось: — Пусть только попробуют!

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Йӑнӑша тӳрлетес тесе ҫӑварне те уҫнӑччӗ ӗнтӗ вӑл, ҫак самантра завуч малтанхи пекех хаваслӑ сасӑпа ача-пӑча уявӗнчи клоун пек каласа хучӗ:

Она уже открыла рот, чтобы исправить ошибку, но в этот самый момент завуч все тем же жизнерадостным голосом весело, словно клоун на детском празднике сказала:

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Куҫ хупса илнӗ самантра серетарь тӑнӑ вырӑнта Джонатан Ли, унӑн шанчӑклӑ пулӑшаканӗ, курӑнса кайрӗ.

И тут же словно по волшебству, на месте секретарши оказался Джонатан Ли, преданный первый помощник.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫав самантра, таҫта катара, хам кӗнӗ чухнехи тӗттӗм кӗтесре Катя иртсе пынине асӑрхарӑм.

Но вот где-то далеко, в тёмном конце прохода, мелькнула и скрылась моя Катя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫав самантра алӑк уҫӑлчӗ те, следователь патӗнчен тухнӑ хӗр мана кӗме сӗнчӗ.

Но в эту минуту дверь открылась, и какая-то девушка, выйдя от следователя, пригласила меня к нему.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Манпа хӑйне мӗнле тыткалас тесе шухӑшларӗ ӗнтӗ вӑл ҫав самантра.

…Это была минута, когда он обдумывал, как держаться со мной.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра темле моряксем тухрӗҫ тек, вӗсене пырса ҫапӑнтӑм, пӗри калать «Поляр каҫӗн йӑлине пӗлменни организмра витамин ҫитменнине пӗлтерет» терӗ.

Какие-то моряки вышли в эту минуту; я столкнулся с ними, и один из них, осторожно скользя по катку, сказал, что «неспособность разобраться в обстановке полярной ночи указывает на недостаток в организме витаминов».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑпах ҫав самантра куртӑм та эпӗ хам паталла чупса пыракан штурмана.

Это и была минута, когда я увидел штурмана, который бежал ко мне, — 

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра тем пулчӗ хӗре, малалла ыткӑнчӗ.

В этот миг девушка и сама не поняла, почему она дернулась вперед.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Ҫав самантра шупкарах симӗс тӗслӗ куртка тӑхӑннӑ хӗрарӑм вӗсен еннелле ҫаврӑнчӗ.

В этот момент в сторону их дома завернула женщина в бледно-зеленной куртке.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Утатӑн хӑвна май, чӗрӗле пуҫланӑ ҫутҫанталӑкпа киленсе пыратӑн, ҫав самантра е хӑв пӗр-пӗр кӳлленчӗке кӗрсе каятӑн, е сана иртен-ҫӳрен ӑнсӑртран сирпӗтсе хӑварать.

Ты идёшь себе, наслаждаешься погодой, которая начинает оживать, так, или сам нечаянно наступаешь на лыжу, или вдруг кто-то из прохожих неожиданно набрызгает тебя.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хам сана вӗлересшӗн пулнӑшӑн ҫав самантра ытла хытӑ ӳкӗнтӗм.

И горько, мучительно раскаялся я в эту минуту, что хотел убить тебя.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра ӑнлантӑм та эпӗ хам епле йӗрӗнчӗк иккенне, — терӗ Ромашов пӗтӗм сасӑпа та хыттӑн, ҫав сасӑран алӑк патӗнче ларакан Вышимирский те пуканӗ ҫинчен ӳкнӗ пек илтӗнчӗ.

Я понял в эту минуту, что жалок… — полным голосом сказал Ромашов так громко, что в передней послышался даже какой-то стук, точно Вышимирский свалился со стула.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем савӑнӑҫлӑн выляҫҫӗ — сак самантра эпӗ, хамӑн шухӑшӑмпа та ӗҫӗмпе тертленекенскер, чи малтанхи хут туйса илтӗм: ку — Мускав вӗт, Мускав ку!

Дети играли, и в эту минуту, занятый своими заботами и волнениями, я впервые почувствовал, что ведь это Москва, Москва!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах тинех акӑ, Катьӑпа иксӗмӗр те пӗр хуларах пулнине пӗле-тӑркачӑ, шухӑшласа илнипе ҫеҫ ҫирӗм хут сывлӑш ҫавӑрса илмелле те, кӗтмешкӗн чӑтса тӑма май пур-и, тен вӑл шӑпах ҫак самантра акӑ… пӗлместӗп ӗнтӗ хама мӗн кӗтнине — чирлӗ пуль, вилес пек выртать пуль.

Но разве мог я ждать, если должен был уже двадцать раз переводить дыхание при одной мысли, что мы с Катей наконец в одном городе, что, может быть, она в эту минуту… не знаю что — ждёт меня, больна, умирает.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аллине усса, выран пӑтне ҫитсе пӗшкӗннӗ самантра унӑн куҫӗ ҫуттӑн йӑлтӑртатрӗ.

Они сияли в ту минуту, когда, опустив руки и сгорбившись, он остановился подле постели.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑпах ҫак самантра пулас, эпӗ хам тӗллӗн калаҫкала пуҫларӑм, ҫитменнине тата пӗр кӗтмен япаласем ҫинчен.

Кажется, именно в это время я стал замечать, что говорю сам с собой и притом довольно странные вещи.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хальхи самантра вӑл мана тахҫан палланӑ ҫын пек, ирсӗр пулсан та «хамӑрӑн» пек курӑнчӗ.

Но в эту минуту он представился мне каким-то давно знакомым, привычным, так сказать «своим», подлецом!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней