Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑйлӑ ҫумӑр йӗпе брезента, параппан ҫапнӑ пек, ҫапса пырса, хӗрсен юррине хупланӑ.
Сильные струи воды стучали о мокрый парус, как в бубен, заглушая девичьи голоса.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей вӗсем патне пычӗ, ҫумӑр ҫав тери хытӑ юхтарса ҫунипе бурка вӗҫне те ҫӗклеме пулман.
Сергей подошел к ним, а дождь шумел и поливал с такой силой, что нельзя было приоткрыть угол бурки.

Лавҫисем анчах ҫумӑртан пытанман — ура ҫине тӑрса, кӑкӑрӗсене ҫапса ҫӑвакан ҫумӑр айне туса, шӑхӑрса та ҫухрашса, лашисене васкатнӑ.
Одни возчики не прятались от дождя — со свистом и криком торопили лошадей, поднявшись во весь рост и подставляя грудь косой струе воды.

Ҫумӑр ӑна питрен ҫапнӑ, шывпа хупланнӑ кантӑк витӗр ҫула пӑхса пыма питӗ йывӑр пулнӑ.
Дождь хлестал ему в лицо, было трудно сквозь залитое водой стекло увидеть дорогу.

Ванюша руль ҫумне пӗшкӗнчӗ, унӑн шурӑ пуҫӗ сасартӑк хуралчӗ, ҫухи хушшине ҫумӑр кайса, ҫурӑмӗ тӑрӑх чупрӗ.
Ванюша припал к рулю, белая его голова сразу потемнела, от воротника по спине побежали холодные струйки.

Ҫил хӑваласа пыракан тӗттӗм-кӑвак пӗлӗт Сергее хирӗҫ шурӗ, часах «виллис», шыва чӑмакан кӑвакал пек, лӳшкетсе ҫӑвакан ҫумӑр айне пулчӗ.
Гонимая ветром темно-серая туча с шумом двигалась навстречу Сергею, и вскоре газик нырнул в ливень, как ныряет утка в воду.

Ҫил вӗрчӗ, ҫулсем тӑрӑх тусан ҫӗкленчӗ, ҫеҫенхирте шиклӗн те ерипен аслати авӑтрӗ; тӳпе хуралчӗ, ҫынсене тӑрӑшса ӗҫленӗшӗн парне кӳнӗ пек, ҫумӑр лӳшкетсе ҫума пуҫларӗ…
Подул ветер, закурились дороги, тревожно и глухо прокатился над степью гром; небо потемнело, и как бы в награду людям за их труд полил дождь…

«Ревматизм аптӑратмасть-ха, ҫумӑр пулмалла мар…» — тесе шухӑшларӗ вӑл.
И думал: «Что-то моя ревматизма не тревожится, знать, не быть скоро дождю…»

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эх, мартра ик-виҫӗ ҫумӑр ҫуса парсан — пӗлетӗн-и, Савишна, буденновецсен еплерех тырӑ пулӗччӗ!
Вот бы два-три мартовских дождя — и ты знаешь, Савишна, какой у буденновцев будет урожай!

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ун вырӑнне питӗ пысӑк ӗҫ турӑмӑр: Ӗнтӗ ҫумӑр ҫӑвасси анчах юлчӗ.
— Но зато какое важное дело сделали: теперь очередь за дождями.

— Хӗвеланӑҫӗнчен ӑшӑ ҫилсем вӗрме пуҫларӗҫ, хӑйсемпе пӗрле ҫурхи вӑйлӑ ҫумӑр илсе килчӗҫ.
С запада повеяли теплые ветры и принесли ранний, но дружный дождь.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Асра юлнӑ ҫумӑр хыҫҫӑн ирхине кайнӑ айлӑмри ҫулпах утрӗҫ вӗсем.
Они шли ложбиной, в том же направлении, как и в то памятное утро после дождя.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗлтӗр ӑна ҫумӑр хӑваласа кӗртнӗ чӑх фермине, пӗчӗк пӳрте курсан, Сергейӗн чӗри темшӗн кӑлт сикрӗ.
Как только Сергей увидел и птичник и домик, куда его прошлым летом загнал дождь, сердце у него дрогнуло.

Тапхӑр-тапхӑр ҫумӑр ҫукаласа иртет.
Перепадали дожди.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫумӑр тумламӗсем тирӗннӗ вырӑнсенче типе пуҫланӑ пӗчӗкҫӗ йӗрсем ҫаплах сыхланса юлнӑ-ха.
Земля еще хранила на своей поверхности, там, где втыкались дождевые капли, следы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тулта ҫумӑр хыҫҫӑнхи уҫӑ сывлӑш шӑрши сарӑлнӑ..
На улице пресно пахло дождем.

Шурӑмпуҫ килес умӗн юхтарса ҫӑвакан тӑвӑллӑ ҫумӑр ҫуса иртрӗ те, чукун ҫул ҫинчи хӑйӑрлӑ ҫӗре шыв ҫие-ҫие кайнӑ, пӗчӗкҫӗ ланкашкасен кукӑр-макӑр йӗрӗсене урлӑ-пирлӗ таткаласа пӗтернӗ.
Перед зарей отзвенел дождь, буйный, проливной и короткий, песчаная земля на путях была размыта, извилюжена следами крохотных ручейков.

Тӗтреллӗ нӳрӗ сывлӑшпа сывлакан улӑх-ҫаран Хӗвеланӑҫӗнче, тӗпсӗр кӑвак тӳпе аркинче, ҫӑралса капланнӑ ҫумӑр пӗлӗчӗсен хӑмӑр кӑвак ярӑмӗ.
Туманная луговая сырость, на западе у подножья неба — всхожая густолиловая опара туч.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗпхӳллӗ ҫумӑр вӗтӗртетсе ҫӑвать.
Мелкий накрапывал дождь.

Кӑмрӑк пек хура та чапрас куҫӗсене хӗстерсе, вӑл пуҫне чӳречерен кӑларать; хӗвелпе пиҫсе хӑмӑрланнӑ пичӗпе усӑнчӑк хура мӑйӑхӗсене вара ӑшӑ ҫумӑр тумламӗсем алхапӑллӑн йӗпетсе яраҫҫӗ; ҫамки ҫине арҫын ача пек усӑнтарса янӑ ҫӳҫ пайӑркисене варкӑш ҫил тӑрмалать, каялла тураса ярасшӑн вӑшӑлтатса ҫупӑрлать.
Сузив косые углисто-черные глаза, он высовывает в окно голову, и парные капли дождя щедро мочат его покрытое давнишним загаром лицо и черные вислые усы; ветер шевелит, зачесывает назад по ребячески спадающую на лоб прядку волос.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика