Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫаврӑнчӗ (тĕпĕ: ҫаврӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑптунта мӗн пур унта сан? — сасартӑк ман енне ҫаврӑнчӗ вӑл.

Что у тебя в кулечке-то? — вдруг обернулась она ко мне.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Карчӑк ялкӑшса ҫунакан кӑмака тӑврашӗнче аппаланатчӗ, Олеся питӗ ҫӳллӗ тенкел ҫине хӑпарса ларнӑ та йӗтӗн арлать; кӗнӗ вӑхӑтра алӑк хыттӑнтарах шаклатрӗ те, вӑл ман енне ҫаврӑнчӗ, алли айӗнчи ҫиппи ун татӑлса кайрӗ, пӑрӑл-л! кустарчӗ вара йӗки урай тӑрӑх.

Старуха возилась около ярко пылавшей печи, а Олеся пряла лен, сидя на очень высокой скамейке; когда я, входя, стукнул дверь, она обернулась, нитка оборвалась под ее руками, и веретено покатилось по полу.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӑл самантлӑха чарӑнчӗ те ман енне ҫаврӑнчӗ.

Она остановилась на мгновение и обернулась ко мне.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Ну, паттюшка, — хистекен сӑнпа ҫаврӑнчӗ вӑл ман енне, — реххетленсе ларса ҫитет сана.

 — Ну, батюшка, — с решительным видом обернулась она ко мне, — будет тебе прохлаждаться.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Тӗрӗсех каларӑн иккен, — хӗрӗ енне ҫаврӑнчӗ Полковник.

— Ты была права, — обернулся полковник к Жене.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫак самантра Федя вӗсем еннелле ҫаврӑнчӗ.

Но тут к ним повернулся Федор и сообщил:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл телефона сӳнтерчӗ те Федор енне ҫаврӑнчӗ.

Она отключила телефон и резко повернулась к Федору:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Женя енне шиклӗн ҫаврӑнчӗ хӗр ача.

Девочка вдруг подняла испуганный взгляд на Женю.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Пулчӗ те, Федор еннелле ҫаврӑнчӗ Женя.

— Вот и все дела, — Женя повернулась к Федору.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пуҫӗ ҫаврӑнчӗ унӑн.

Голова шла кругом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Вӑл варт ҫаврӑнчӗ те килнелле чупсах кайрӗ.

Она повернулась и побежала,

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Унтан Федор енне ҫаврӑнчӗ.

Затем он обратился к Федору:

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя такамӑн тӗлӗннӗ куҫӗпе тӗл пулчӗ, унтан учительница енне ҫаврӑнчӗ.

Женя поймала на себе чей-то восхищенный взгляд, затем уставилась на учительницу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Кӗреплӳне тӑсмалла марччӗ, — тавӑрӗ хӗрача, унтан куҫне хӗссе ыттисене пӑхса ҫаврӑнчӗ.

— Чего грабли тянешь? — ответила вопросом на вопрос девочка, прищурила глаза и оглядела остальных.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл, кӗтессе ҫитсен, кӑшт тӑчӗ, унтан каялла ҫаврӑнчӗ.

Она дошла до угла, постояла там и вернулась обратно.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мотя ҫаврӑнчӗ те, чечеке ларнӑ симӗс акацисен сулхӑнӗнче, тусан ҫинче ҫара ура йӗрӗсене хӑварса, малалла утрӗ.

Мотя повернулась и пошла в густой тени зеленовато-молочных, вот-вот готовых распуститься акаций, оставляя в пыли маленькие следы босых пяток.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, тутине тӑсса, каялла ҫаврӑнчӗ.

Гаврик, насупившись, отвернулся.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн куҫӗсем пӗтӗмпе хӑнӑхса ҫитиччен вӑл пысӑк йывӑҫ тавра майӗпен утса ҫаврӑнчӗ, ун ҫине ҫакнӑ кӗмӗл тӗслӗ йӑлтӑркка ҫипсене тытса пӑхрӗ.

Пока его глаза привыкали к сумраку, он осторожно обошел густое, бархатное дерево, еле-еле мерцающее серебряными нитями канители.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Анне, ан йӑлӑн! — ҫилленсе кӑшкӑрса ячӗ те Нюся аллисене кӗсьисене чиксе, каялла ҫаврӑнчӗ.

— Мама, не смей унижаться! — злобно крикнул Нюся, засовывая руки в карманы, и отвернулся, показав свою подбритую сзади, синеватую шею.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тир хуҫи, туртӑнса, питпе казаксен еннелле ҫаврӑнчӗ.

Хозяин тира дернулся и повернулся.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней