Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Малтанхи (тĕпĕ: малтан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта вӑл ҫирӗм чеха тухса тарма пулӑшнӑ, ҫавӑншӑн ӑна малтан гестапона ӑсатнӑ, унтан каллех малтанхи лагере янӑ.

Там она организовала побег двадцати чехов и оказалась сначала в гестапо, а затем снова в прежнем лагере.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑрҫӑн малтанхи кунӗсенче пулнӑ шухӑшсем ӑна хальхи вӑхӑтра канӑҫ паман ыйтусемпе пӗр пекех туйӑнаҫҫӗ.

Размышления в первые дни войны до странности приближались к тем, что тревожили его ныне.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Нимӗн те пулман, кӑмӑл туртни кӑна, ӗмӗт, — пӗтерчӗ Огарнова, Воропаев енне малтанхи пекех ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса ларса.

 Ничего не было — так, симпатия одна, мечта, — закончила Огарнова, по-прежнему повернувшись к нему спиной.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Залра малтанхи пекех тӗлӗнмелле шӑплӑх тӑрать.

В зале по-прежнему стояла чудная тишина.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тӳрех пулакан малтанхи туйӑм сайра хутра кӑна тӗрӗс пулма пултарать, Корытов та, тен, паллашнӑ чухнехинчен нумай лайӑхрах пулӗ.

Непосредственное впечатление редко, впрочем, бывает точным судьей, и Корытов, вероятно, гораздо лучше, чем показался в первые часы знакомства.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унӑн аманнӑ урине вӑл хӑй ампутацилени ҫинчен пӗлнӗ самантра Воропаевшӑн ҫакӑ паллӑ пулчӗ: вӗсем ӗнтӗ пӗр-пӗринпе малтанхи пек калаҫма пултараймаҫҫӗ; инвалид пулса тӑнӑ хыҫҫӑн, ҫав малтанхи калаҫусене вӑл нихҫан та ҫӗнетсе яма пултараймӗ; халӗ вӑл, унӑн пациенчӗ ҫеҫ, урӑх никам та мар, Горевӑн упӑшки пуласси пирки — каламалли те ҫук.

В тот момент, когда он узнал, что она сама ампутировала ему ногу, ему стало ясно, что прежние отношения между ними невозможны и что, став инвалидом, он теперь никогда не сможет возобновить с ней тех отношений, которые были… что он не в состоянии представить теперь себя кем-либо другим, как не ее пациентом, и уж, конечно, не мужем…

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тусем аялалла аннӑн туйӑнаҫҫӗ, унта ҫумӑр пӗлӗчӗсем ӳссе пыраҫҫӗ, тинӗс пӗлӗт айне куҫса кӗрет, унта малтанхи тӗксӗм ҫӑлтӑрсем курӑнкалаҫҫӗ.

Горы, казалось, спускались вниз, тучи нарастали над горами, а море будто вползало на нижний край неба, забрызганный пятнами первых, еще тусклых звезд.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Центртан, вӑл тупикрен тухасса кӗтмесӗрех, ун ҫине урӑх ӗҫсем тиенӗ, вӗсене пурнӑҫласси ҫав малтанхи ӗҫсене пурнӑҫланинчен килнӗ; паян мар-тӑк ыран ун хулпуҫҫийӗ ҫине татах темӗнле виҫҫӗмӗш, пиллӗкмӗш, вунсаккӑрмӗш проблемӑсем татӑлса анассине тата вӗсене пурнӑҫласси иккӗмӗш, тӑваттӑмӗш, вунҫиччӗмӗш проблемӑсенчен килнине вӑл опыт тӑрӑх пӗлнӗ, тата ҫав проблемӑсене кая хӑварма та, хӑйсӗр пуҫне, кама та пулин урӑх ҫынна шанса пама та май пулман; ҫакна вӑл лайӑх ӑнланнӑ.

Из центра, не ожидая, пока он выйдет из тупика, уже взваливали на него другие дела, решение которых зависело от решения первых (еще не решенных), и он по опыту знал, что не сегодня завтра на его плечи свалятся еще какие-то третьи, пятые, восемнадцатые проблемы, зависящие от проблем вторых, четвертых и семнадцатых, и понимал, что ни отдалить их, ни взвалить на кого-нибудь другого он не имеет права.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫу килсен малтанхи кунсенчех гагара ами тинӗс хӗрринчи фиордсен чулӗсем хушшине ҫавӑрнӑ йӑвине хӑй ҫинчен турткаласа кӑларнӑ мамӑкпа сарать.

В первые летние дни самка гагары — род красивой утки — вьет свое гнездо среди скал фьордов, которыми изрезан весь остров, а затем устилает его тонким пухом, выщипанным из своего же брюшка.

XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Манӑн пуҫҫавӑрӑну урокӗн малтанхи тапхӑрӗ пӗр сехете тӑсӑлчӗ.

Мой первый урок по головокружению длился целый час.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫавӑнтах хута ярса тытрӗ те, тӗксӗмленнӗ куҫӗсемпе чӗтӗрекен сасӑпа пӗтӗм документа кайранхи саспаллинчен пуҫласа, малтанхи саспаллине ҫитичченех вуласа тухрӗ.

И, схватив бумагу, с помутившимся взором, он прочитал дрожащим голосом весь документ от последней до первой буквы.

V сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чи кайранхипе малтанхи сӑмаха анчах пӗр-пӗринпе ҫӑмӑллӑнах ҫыхӑнтарма май пур.

Только последнее и первое слово легко можно было соединить друг с другом.

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ пӗр иккӗленмесӗрех ҫапла шутлатӑп: малтанхи сӑмахӗсене тӗрӗсех ҫырнӑ, анчах кайран ӑна эпир пӗлмен темӗнле принцип тӑрӑх урӑхлатса ҫырнӑ.

Я считаю несомненным, что первоначальная фраза была написана правильно, но затем по какому-то принципу, который надо найти, подверглась преобразованию.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Акӑ хӑш-пӗр сӑмахӗсенче хупӑ сасӑсем ҫеҫ тӗл пулаҫҫӗ, сӑмахран, чи малтанхи «rnlls», сӑмахра, ытти сӑмахсенче уҫӑ сасӑсем ытларах, сӑмахран, пиллӗкмӗшӗнче «uheelef» сӑмахра, е чи кайранхи умӗнчи сӑмахра «oseibon».

Вот слова, в которых встречаются только согласные, как, например, первое «nrnlls»; в других, напротив, преобладают гласные, например, в пятом «uneeief», или в предпоследнем — «oseibo».

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пичче куҫлӑхне ҫӳлерех ҫӗклесе, вӑйлӑ пысӑклатакан лупа илчӗ те, кӗнекен чи малтанхи страницисене тӗплӗн пӑхса тухрӗ.

Дядюшка поднял повыше очки, взял сильную лупу и тщательно просмотрел первые страницы книги.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ку алҫырӑвӗсене пӗр алӑпа ҫырман; шифрне кӗнекинчен кайрантарах ҫырнӑ; ку ҫиелтен пӗрре пӑхса курӑнать: чӑнахах та, малтанхи иккӗллӗ М саспалли Стурмсон кӗнекинче тӗл пулмасть, мӗншӗн тесен ӑна Исланди алфавитне XIV ӗмӗрте тин кӗртнӗ.

— Записи эти сделаны не одной и той же рукой, — сказал он, — зашифрованная записка более позднего происхождения, чем книга, и неопровержимое доказательство тому мне сразу же бросилось в глаза: в самом деле, в тайнописи первая буква — двойное М, — не встречается в книге Турлесона, ибо она была введена в исландский алфавит только в четырнадцатом веке.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пуриншӗн те пӗр пекех кӑмӑллӑ, пуринпе те ӑшӑ чунлӑ, яланах лӑпкӑ та пӗччен пулнӑскер, вӑл пуриншӗн те малтанхи пекех хӑйӗн ӑшӗнче вӑрттӑн пурнӑҫпа, ҫынсенчен таҫта малта пурӑнакан ҫын пулса юлчӗ.

Ко всем одинаково внимательный, со всеми ласковый и ровный, всегда спокойно одинокий, он для всех оставался таким же, как и прежде, живущим тайною жизнью внутри себя и где-то впереди людей.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Прокурорӑ туйӑм тӗлӗшпе чухӑн, сӑмах енчен пуян калаҫӑвӗ Павелпа унӑн юлташӗсем патне ҫитеймерӗ пулмалла, — вӗсене ниепле те пырса тӗкӗнмерӗ курӑнать, — вӗсем пурте лӑпкӑнах ларчӗҫ, малтанхи пекех илтӗни-илтӗнми калаҫса, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе кулса илчӗҫ, вӑхӑчӗпе хӑйсем кулнине пытарма юриех ҫилленнӗ пек пулчӗҫ.

Эта речь, скупая чувствами, обильная словами, должно быть, не достигала до Павла и его товарищей — видимо, никак не задевала их, — все сидели спокойно и, по-прежнему беззвучно беседуя, порою улыбались, порою хмурились, чтобы скрыть улыбку.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн малтанхи сӑмахӗсене амӑшӗ ӑнланаймарӗ, прокурорӑн сасси хулӑн та ерипен тухать, тикӗс мар юхса тӑрать; пӗрре — вӑраххӑн, тепре — хӑвӑртрах.

Первых слов мать не разобрала, голос у прокурора был плавный, густой и тек неровно, то — медленно, то — быстрее.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Каллех пурте тӑчӗҫ, каллех, малтанхи пекех, судьясем кӗрсе вырнаҫса ларчӗҫ.

Снова все встали, и снова, в том же порядке, вошли судьи, уселись.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней