Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хама (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апла пулсан, эпӗ темскер тӗрӗс тумастӑп, хама вӗсен умӗнче шанчӑксӑра кӑларнӑ…

Что-то, значит, я делаю не так, в чем-то упал в их глазах…

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ шалт тӗлӗнетӗп, мӗнле хама хам улталаса, юнашарта мӗн пулса иртнине курмасӑр пурӑннӑ-ха эпӗ…

Я просто поражаюсь, в каком угаре самообмана я жил, не замечая того, что делается рядом…

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Манӑн ӑна хам кам иккенне калас пулать, — шухӑшларӗ вӑл. — Эпӗ чӗнмесен, вӑл ҫакна тӗрӗс мар ӑнланма, эпӗ хама ун умӗнче айӑплӑ туйнӑ пек ӑнланма пултарать. Анчах эпир пӗр-пӗрне курманни вунӑ ҫула яхӑн иртнӗ-ҫке, эпир иксӗмӗр те улшӑннӑ, урӑх ҫынсем пулса тӑнӑ, туйӑмсенчен йӗрри те юлман-и, тен, эпӗ вара хама ҫавӑншӑн пустуях асаплантаратӑп».

«Я должен в конце концов решиться и сказать ей, кто я, — думал он. — Мое молчание она может неправильно истолковать, будто я чувствую себя в чем-то виноватым перед нею. Но ведь прошло почти десять лет, как мы расстались, оба изменились, стали другими, и я напрасно мучаю себя тем, от чего наверняка уже не осталось и следа».

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ хама никам та кӗтмен чухне киле таврӑнма юрататӑп!..

— Я ужасно люблю приезжать, когда меня никто не ждет!..

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тен, ҫапла пулӗ, анчах эпӗ ӑна та, хама та улталасшӑн мар!..

— Может быть, да, но я не хочу обманывать ни ее, ни себя!..

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах ман никам та ҫук вӗт, юлташсене ӑсаттармасӑр, эпӗ хама хам ҫеҫ кӳрентертӗм…»

Но ведь у меня никого нет, не давая проводить себя друзьям я всего лишь сам себя обидел…»

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кирлӗ мар пулсан — эпӗ каятӑп, ман хама хам хакласси те, талайӑм та ҫитет.

Оттолкнешь — я уйду, у меня хватит и самолюбия и характера.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Эпӗ хама хӗрача пек тыткалатӑп! — шухӑшларӗ Ксени, Иннокентин лӑпкӑ хусканӑвӗсене сӑнаса, ун хастарлӑхӗпе, тимлӗхӗпе савӑнса.

«Я веду себя как девчонка! — подумала Ксения, следя за лишенными всякой суетливости движениями Иннокентия, радуясь его энергичности, собранности.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ун умӗнче халӗ мӗнле тытмалла манӑн хама? — шухӑшланӑ вӑл аптраса, Иннокентие каллех тӗл пуласран хӑраса.

«Как же я буду теперь с ним? — думала она, теряясь и страшась новой встречи с Иннокентием.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Санран кун пек каласса кӗтме пулать — малтан эсӗ, пурнӑҫ мана тӗрлӗ путсӗр-ирсӗрсемпе тӗл пултарсан, хама хӳтӗлеме ӳкӗтлерӗн, халӗ акӑ ӑна, эпӗ ытти шульӑксемпе пӗрле тӑрӑ шыв ҫине кӑларнӑ председателе, шеллетӗн…

— Это на тебя похоже вначале уговаривала меня беречь себя, если жизнь сталкивает меня со всякой гнусностью и мерзостью, а теперь ей стало, видите ли, жалко председателя колхоза, которого я вместе с другими жуликами вывел на чистую воду!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫук, эпӗ хӑма яланах парти салтакӗ вырӑнне хунӑ тата ял хуҫалӑхӗнче темскер йӗркеллӗ мар тесе шутлама пуҫланӑ самантсенче те эпӗ ҫакна хам пӗлмен темӗнле пысӑк сӑлтавсенчен килет пуль тесе ӗненнӗ, хама хам ирӗксӗрех ҫапла ӗнентернӗ…

Нет, я всегда считал себя солдатом партии, и даже в то минуты, когда я начинал думать, что в сельском хозяйстве творится что-то неладное, я верил, заставил себя наконец верить, что, очевидно, такое положение диктуется какими-то более высокими причинами, О которых мне неизвестно…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Запас пайсем хушшинче чӗресем тупӑнас пулсан, ун чух, ӑҫта каймасть, хӑтланса пӑхма юратчӗ, анчах капла хама улталас мар — яр та мана утиле, акӑ ҫамрӑк кадрсене ларт! —

— Если бы среди запчастей сердчишки попадались, тогда куда ни шло, можно было бы попробовать, а так обманывать себя нечего — списывай меня в утиль и заменяй меня вон молодыми кадрами! —

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мана хама мӗн хушнине тунипе те ҫитет…

С меня вполне хватает и того, что мне поручают…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени чӗринче кӑшт ӳкӗнес туйӑм хускалчӗ, вӑл: хама унпа ахалех ҫакӑн пек хытӑ тытрӑм пулас, тесе шухӑшларӗ, анчах Егор, сӗтелтен аллипе таптарса янӑ пек, сулланса илчӗ те, Ксени хӑй шутлани йӑнӑш пулнине ӑнланчӗ, — ун умӗнче тӑрӑхласа кулма юратакан, чӑрсӑр, нимӗн чухлӗ те именмен ҫын ларать, унӑн пысӑк куҫӗсем ырра систерсе мар ҫавӑн пек ялкӑшаҫҫӗ.

В ней уже заговорило чувство некоторого раскаяния, и она подумала, что, пожалуй, напрасно так резка с ним, но вот Егор качнулся, как бы отталкиваясь от стола, и Ксения поняла, что ее впечатление было ошибочным, — перед нею сидел насмешливо-дерзкий, лишенный какого-либо смущения человек, и в широко распахнутых глазах его играли недобрые огоньки.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнер хӳтерме пуҫланӑччӗ те, казаксем ав хама юнама тытӑннӑ: «Хӑйне йӑвашрах тыткалатӑр, атту унпа хӑвӑрт татӑлатпӑр!» — тесе каланӑ, тет.

Вчерась начал их выгонять, а казаки на меня грозятся: «Пущай, дескать, посмирнее себя ведет, а то мы с ним живо управимся!»

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ачасене тесен, вӗсене те шеллеместӗппе пӗрех, хама шеллес пирки шухӑшламастӑп та.

Детву и эту почти не жалею, а об себе и думки нету.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хама хам ҫапла хытартӑм, — ӑнлантӑн-и?

Сам себе приказал, — понял?

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашана илӗрех, хама кирек те мӗн тӑвӑр та, эпӗ винтовка тытас теместӗп, — пӗлтерсе хучӗ вӑл, ирхине хӑй патне Григорий, Христоня тата Аникушка пӳрте пырса кӗрсен.

Берите коня, что хотите со мной делайте, а я не хочу винтовку брать! — заявил он утром, когда в курень к нему вошли Григорий, Христоня и Аникушка.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗнех вара, — ответленӗ Пень, — юн тӑкатӑп, хама хӗрхенместӗп.

— А что, — отвечал Пень, — кровь проливаю, себя не жалею.

Патаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Чӗлхе хамӑн мар, пуҫ ют, урасем те ҫаплах; хама ик ҫӗр ҫулта темелле, — кашни сӑмаха тӑрӑшса каларӗ вӑл.

— Язык чужой, голова чужая, ноги тоже, а самому будто двести лет, — тщательно выговаривал он каждое слово.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней