Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

никамӑн (тĕпĕ: никам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ваҫҫа мӗнрен кулнине ӑнланса илеймесӗр: — Кун пекки урӑх никамӑн та ҫук, халӗ манӑн пур ӗнтӗ, — терӗ.

И Васька, который никак не мог понять, над чем они смеются, ответил им, нахмурившись: — Так ведь этакого осколка ни у кого нет, а у меня теперь есть.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Халь акӑ гигантӑн мӗн пур задачи те — унта никамӑн та ӗҫ ҫук пулин те — майлӑрах вилесси кӑна…

А теперь вся задача гиганта — как бы умереть прилично, хотя никому до этого дела нет…

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Никамӑн та вӑрлама юрамасть.

Воровать никому не след.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Тепӗр тӗлӗшпе вара Ермолая никам та ҫитеймен: ҫуркунне, шыв тулнӑ вӑхӑтра, пулӑ тытас, алӑ вӗҫҫӗнех раксене туртса кӑларас, кайӑк-кӗшӗк тӗлне шыраса тупас, путенесене астарса тытас, хурчкасене ярӑнтарса антарас, шӑпчӑксене «арҫури шӑхличипе» тата «куккукла вӗҫсе» тытас пултарулӑх Ермолайӑн чухлӗ никамӑн та пулман…

Зато никто не мог сравниться с Ермолаем в искусстве ловить весной, в полую воду, рыбу, доставать руками раков, отыскивать по чутью дичь, подманивать перепелов, вынашивать ястребов, добывать соловьев с «дешевой дудкой», с «кукушкиным перелетом»…

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Пӗлчӗ вӑл, ку сӑмса никамӑн та мар, хӑйне кашни юнкун тата кашни вырсарникун сухалне хыртаракан Ковалев коллежски асессорӑн ҫеҫ пулма пултарать.

Он узнал, что этот нос был ни чей другой, как коллежского асессора Ковалева, которого он брил каждую середу и воскресенье.

I // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Борисоглебск хуторӗнчи ҫынсен ушкӑнӗнчен никамӑн та сасси илтӗнмерӗ.

Из толпы жителей хутора Борисоглебского никто не отозвался.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Анчах никамӑн пит-куҫӗ ҫинче те вӑл хӑй хутне кӗрекене кураймарӗ.

Но ни на одном лице он не прочел сочувствия своим словам.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мечӗкне шалккӑ, ун пекки никамӑн та ҫукчӗ, — хаш сывлать Ленук.

— Мячик жалко, такого ни у кого не было, — вздыхает Ленка.

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

— Вӑрҫӑра ним ахальшӗн пӗтнӗ ырӑ ҫынсене шел, ав, кусемшӗн никамӑн та хуйхӑрмалли ҫук.

— Жалко добрых людей, какие пропали, а об этих горевать некому.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Никамӑн та ҫывӑрасси килмерӗ, те шывра уҫӑлнипе, те вӑрманти уҫӑ сывлӑша пула ыйхӑ килмерӗ.

Никому не хотелось спать, может быть от холодной воды, может быть от пахучего лесного воздуха.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Яра куна пӗтӗмпех йывӑр ӗҫленӗ хыҫҫӑн никамӑн та унталла утас килмест.

Никому не хотелось итти после целого дня тяжелой работы.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Никамӑн та ян каян сасса итлес килмерӗ.

Никому больше не хотелось тревожить эхо.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Ҫакна пирӗнтен никамӑн та манма юрамасть!

Этого в наших стенах никто не должен забывать!

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сӗмлӗхре пӳртсем салхуллӑн лараҫҫӗ, халӗ вӗсен ӑшшинче ҫынсем тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑраҫҫӗ, ыран Ксенин вӗсене, кирек мӗнле пулсан та, колхоза малалла никамӑн та мар, Лузгинӑн ертсе пымалла тесе ӗнентермелле.

В густой тьме нахохлились избы, в дремотном их тепле спали сейчас люди, которых завтра ей нужно было во что бы то ни стало убедить в том, что именно Лузгин, а не кто другой должен вести колхоз дальше.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Паян-ыран хӗл персе ҫитет, анчах вутӑ никамӑн та ҫукпа пӗрех, теҫҫӗ, — хӑвӑрт пакӑлтатрӗ Нюшкӑ.

— Болтают, мол, зима нынче-завтра, а дров почти ни у кого нету, — тараторила Нюшка.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав кулла мӗншӗн ытармалла маррине калама та йывӑр, анчах амӑшӗ кулнӑ чухне унӑн куҫӗсем, тута хӗррисем темскерле ҫамрӑкӑнни пек айванӑн та вӑтанчӑклӑн курӑнаҫҫӗ, ҫавӑн пек кӑмӑла каякан кулӑ урӑх никамӑн та ҫук.

Трудно было даже сказать, в чем заключалась прелесть этой улыбки, но, когда она улыбалась, в выражении ее глаз, в уголках губ появлялось что-то юное, наивно-робкое, полное неповторимого, одной ей присущего обаяния.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла пурӑнас тетӗп эп, Андрей Федорович, Калинин ячӗпе тӑракан колхозра тырӑ купи-купипе пултӑр, государство нихҫан та ан кӳрентӗр, пирӗнпе ялан савӑнтӑр, пире никамӑн та ӳпкелеме сӑлтавӗ ан пултӑр…

А так, Андрей Федорович, я хочу жить, чтобы в калининском колхозе хлеба были горы, чтобы государство нами завсегда было довольно и чтобы никто не посмел нас ни в чем упрекнуть…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Никамӑн та ним чухлӗ те тӑхтамалла мар, — хытӑ татса каларӗ Сергей.

Никому и никакой отсрочки, — резко отрезал Сергей.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

 — Никамӑн та виноград пахчи ҫук, «Буденнӑйӑн» пур.

 — Ни у кого нет виноградников, а у «Буденного» имеются.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан та ытларах савӑнать вӑл халӗ: маттур ывӑлӗ ӗнтӗ ун умӗнче выртать, унтан чипер ҫын тӗнчере те ҫук, хура куҫхаршиллӗ вӑл, тӗнчере ун пек илемлӗ куҫхаршисем никамӑн та ҫук!

Более того, теперь она пуще гордится тем, что отважный сын теперь лежит перед ней, казалось, что на свете и нет человека прекраснее его, он с черными бровями, на свете никого нет с такими красивыми бровями!

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней