Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

карчӑка (тĕпĕ: карчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Офицер ялта пурте «лапсӑркка Карл» тесе чӗнекен салтак енне ҫаврӑнчӗ; лешӗ йӑл кулса илчӗ, карчӑка ҫӳҫӗнчен ҫӗклесе ура ҫине тӑратрӗ.

Офицер повернул голову к рыжему солдату, которого на селе все звали «лохматым Карлой»; тот ухмыльнулся, схватил старуху за волосы и поставил на ноги.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ку вӑл — сан, ҫамрӑкӑн, хусах арҫынӑн ӗҫӗ… манӑн, ав, тахҫанах хам хатӗр-хӗтӗре карчӑка ҫу милки тума пама вӑхӑт ҫитнӗ, ҫатма тӗпне ҫу сӗрме…

Это — твое дело, молодое, холостое… а мне уж пора свою справу бабе на помазок отдавать, сковородки подмазывать…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуҫалӑхра мӗн те пулин тума тытӑниччен вӗсем Ильинична килӗшни-килӗшменни ҫинчен ыйтса та тӑмарӗҫ, канашламарӗҫ те, темшӗн тата вӗсен карчӑка калама та пӗр ӑшӑ сӑмах тупӑнмарӗ.

С ней они ни о чем не советовались и не спрашивали ее согласия, когда предпринимали что-либо по хозяйству; как-то не находилось у них и ласкового слова к старухе.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Май килет — кайса каласа кӑтарт ман карчӑка: сан кӑвак кӑвакарчӑну сывах ҫӳрет, ӑна килӗре те тӳнӗ, тылӑпа та тылланӑ, вӑл ҫавах чӗрӗ юлнӑ, ҫула май ырӑ ҫынсене йӗмсем ҫӗлесе парать, хӑҫан киле пырасси пӑхса та курӑнмасть, те…

Будет случай — перекажи моей старухе, что сиз голубок ее жив и здоров, и в ступе его толкли, и в мялке мяли, а он все живой, на ходу добрым людям штаны шьет и что не видно домой припожалует…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Икӗ ҫамрӑк ремесленник пӗр ватӑ карчӑка ҫӳлерех ларма пулӑшаҫҫӗ:

Двое парней-ремесленников подсаживали на вторую полку опрятную старушку:

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Ан ман хунеме карчӑка ман инкек ҫинчен калама.

Не забудь свекрухе сказать про мою беду.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата карчӑка та кала, хам хӑяймастӑп, намӑс.

И старухе ты скажи, у меня совести не хватает.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӑм та, тур ҫырлахтӑрах, ку сирӗн Мӗтри-мӗн, карчӑка пӑявпа мӑйӗнчен явакласа илнӗ те кил хушши тӑрӑх йытта сӗтӗрнӗ пек сӗтӗрсе пырать!

Оглянулась, а это Митрий ваш накинул старухе оборку на шею и волокет ее по земле, чисто как собаку, прости господи!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыв хӗрринче кӗпе ҫума хунӑ хӑмасем сатӑлт-сатӑлт туса илчӗҫ, Ксени чӗтренекен хӑмасем ҫинче ӳкесрен хӑраса тӑракан кӑвак ҫӳҫлӗ курпун карчӑка курчӗ.

Под выдвинутыми в реку деревянными мостками на козлах захлюпала вода, и Ксения увидела седую сгорбленную старуху, неуверенно вступавшую на шаткий настил.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин ҫак чӑрсӑр карчӑка тӳсме пултарайман, хӑй ӑна юратманнине те пытарман.

Он терпеть не мог эту самовластную и дерзкую старуху и не скрывал своей откровенной неприязни к ней.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сывӑ-и, инке! — ӑшшӑн саламларӗ вӑл карчӑка.

— Здравствуйте, тетенька! — ласково приветствовал он старуху.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Карчӑка ҫӑлма пӗри та таврӑнакан пулмарӗ.

Спасать старуху никто не вернулся.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ман карчӑка юри нумайрах ӗҫтереҫҫӗ…

— Мою бабу подпаивают…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ну, — тетӗп карчӑка, — саврӑм, шӑвартӑм, тӑрантартӑм…» — Христоня шӑхӑрса тухакан сасӑпа каллех хӑвӑрт-хӑвӑрт пӑшӑлтатма тытӑнчӗ, ура ҫине тӑчӗ.

«Ну, — говорю бабе, — кохал, поил, кормил…» — Христоня опять перешел на присвистывающий быстрый шепот и встал.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Апла калатӑп карчӑка

Тогда он прикажет хозяйке…

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иксӗр те килтех текен сас-хура ҫитрӗ те, каларӑм вара карчӑка: Мелеховсем патне кӗретӗп те пӗрле чакса каятпӑр, хаваслӑрах пулать, терӗм.

Слух поимел, что обои вы дома, заеду, говорю бабе, за Мелеховыми, все веселей будет.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсӗ… эсӗ ан кулян, анне! — хаваслантарма пикенчӗ вӑл карчӑка.

Ты… ты, мама, не горюй! — бодрил он старуху.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫемен ҫывӑрса юласран хӑрарӗ, Параська карчӑка малтанхи автансем авӑтсанах вӑратма хушса, саланмасӑрах ҫывӑрма выртрӗ.

Семен боялся проспать, не раздеваясь, он лег на лавку и попросил бабку Параську поднять его с первыми петухами.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Параська карчӑка йӑлӑнас пулать, — терӗ Анфиса.

— Попроси еще бабку Параську и деда Назара, — советовала Анфиса.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку халӑх ушкӑнӗнче ҫак пӗчӗк карчӑка епле уйӑрса илес мар-ха ун, — вӑл унӑн амӑшӗ-ҫке, Василиса Ниловна.

Да и как же можно было не отличить, не выделить из толпы эту маленькую старушку, как можно было не увидеть ее голову, — ведь это же была его мать, Василиса Ниловна.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней