Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

умӗн (тĕпĕ: ум) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Чим, чим, ҫӗр пиҫет! Чим, чим, ҫӗр пиҫет!» — хаваслӑн чӗвӗлтетрӗ кӑсӑя ҫав ӑшӑ ҫанталӑклӑ кун; сивӗтес умӗн вара — Григорий пӗлет ӑна — сасси улшӑнать: кӑсӑя хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑрӑлтатса канаш парать, вӑл чийлетни вара: «Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим! Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим!» тенӗ майлӑ янӑраса илтӗнет.

«Точи-плуг! Точи-плуг!» — радостно выговаривала синичка в этот ростепельный день, а к морозу — знал Григорий — менялся ее голос: скороговоркой синица советовала, и получалось также похоже: «Обувай-чирики! Обувай-чирики!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Заамурски полкӑн эскадронӗ ун умӗн, казаксене хыҫалтан хупӑрласа илме тесе, питӗ тавра ҫулпа вунӑ ҫухрӑм пек ункӑ турӗ те, унтан сасартӑк, сӑрт хыҫӗнчен ыткӑнса тухса, утсене хураллакан казаксене атакӑпа пырса ҫапрӗ.

Эскадрон заамурцев далеким кружным путем еще перед боем пошел в обход, сделал десятиверстный круг и, внезапно вывернувшись из-за бугра, ударил атакой по коноводам.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне, каҫ пулас умӗн, Каргинскинчен хӗрлӗ ҫарсен Лихачев ертсе пыракан карательнӑй отрячӗ восстание путарма килни паллӑ пулать.

На другой день к вечеру стало известно, что из Каргинской идет на подавление восстания карательный отряд красных войск под командой Лихачева.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ пулас умӗн Вешенскинчен икӗ лавпа хӗҫпӑшал илсе килчӗҫ: сакӑрвун тӑватӑ винтовкӑпа ҫӗр ытла хӗҫ.

К вечеру из Вешенской привезли два воза оружия: восемьдесят четыре винтовки и более сотни шашек.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вешенскине ӑсатас умӗн Прокофьевича Моховсен подвалне лартрӗҫ.

Посадили Прокофьевича перед отправкой в Вешенскую — в моховский подвал.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуху умӗн Штокманпа округран килнӗ пӗр ҫамрӑк хушшинче хаяр калаҫу пулса иртрӗ.

Собранию предшествовало бурное объяснение с одним из окружных работников, приехавшему вместе со Штокманом.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӑйӑр хытса ларнӑ тӗлӗ ҫийӗпе кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе хура пулӑ ишсе ҫӳрет; ҫӗрлесенче ӑшӑх вырӑнсене ҫӗкӗ апат шыраса тухать, ҫыран хӗрринчи симӗс лӑймака хушшинче сазан мӗкӗлтетет; пӑртаспа шӑла пулӑ кӑртӑшсемпе ырашпӗтрисем хыҫӗнчен хӑвалаҫҫӗ; ҫуйӑн рак хуранӗсем хушшинче мӗшӗлтетет, хушӑран симӗс шыва шӑмпӑлтаттарса пӑлхатать те уйӑх ҫутинче ылтӑн тӗслӗ йӑлтӑркка хӳрине ҫатӑлтаттарса илет, унтан каллех вара, ир енне шыв ҫисе якатнӑ хура карӑш айӗнче ӗнтӗркесе выртас умӗн, мӑнттай ҫамкаллӑ, уссиллӗ пуҫӗпе рак хуранӗсене тӗрткелесе ухтарма каять.

Над песчаным твердым дном стаями пасутся чернопузы; ночью на россыпь выходит жировать стерлядь, ворочается в зеленых прибрежных теремах тины сазан; белесь и суда гоняют за белой рыбой, сом роется в ракушках; взвернет иногда он зеленый клуб воды, покажется под просторным месяцем, шевеля золотым, блестящим правилом, и вновь пойдет расковыривать лобастый усатой головой залежи ракушек, чтобы к утру застыть в полусне где-нибудь в черной обглоданной коряге.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫҫулӗ тухми пуличчен макӑрса пӗтнӗ Лукинична улӑшкин вилес умӗн типтерлӗн тӑхӑннӑ шурӑ чӑлхаллӑ урисем патӗнче йӑваланчӗ.

Лукинична, выплакавшая все слезы, ползала в ногах мужа, опрятно одетых в белые смертные чулки.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевичпа Мишкӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене тӑнларӗ, ыйтусемпе пӳлчӗ, мундштукне кӑшласа кӑтӑртаттарчӗ, унтан, шуҫӑм ҫути килес умӗн, пирусне фланельрен ҫӗлетнӗ таса мар кӗпе ҫине ӳкерсе, сисмесӗрех ҫывӑрса кайрӗ.

Он слышал путаные рассказы Иван Алексеевича и Мишки, вставлял вопросы, грыз мундштук и уже перед зарей незаметно уснул, уронив папиросу на фланелевую грязную рубаху.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫула тухас умӗн кухньӑна кӗчӗ; ачисене чуптуса, хыпаланса калаҫрӗ:

Перед тем как выехать, он вскочил в кухню; целуя детишек, торопливо кидал:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ пулас умӗн таврӑнмаллаччӗ унӑн.

К вечеру он должен был вернуться.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун патӗнче вӑл хӗрлисем килес умӗн пулнӑччӗ-ха.

Он был у него перед приходом красных.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑйне тивес-тӗкӗнес ҫукки ҫинчен шантарса каланипе хӗпӗртесе кайнӑ Петро килне каҫ пулас умӗн тухса кайрӗ.

Уехал Петро уже перед вечером, обнадеженный и веселый.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эппин, арҫын йӗмӗпе ҫӳретӗн пулать-ха? — хӗрхеннӗ пек кулкаласа шӑл йӗрчӗ Петро ҫутӑ сӳнтерес умӗн.

Петро, перед тем как гасить огонь, снисходительно ухмыльнулся: — Мущинские исподники подцепила и носишь?

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Каймаллаччӗ пирӗн ҫавӑн чух, Подтелковсене вӗлерес умӗн, хӗрлисем патне…

— Ушли бы мы в красные тогда, перед убийством Подтелкова…

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки кунне, хутортан каяс умӗн, 13-мӗш кавалери полкӗн пулеметчикӗсем сарлака хыҫлӑ тавричански ҫуна ҫине Моховсен граммофонне хӑпартса лартрӗҫ, утсене чӑм кӑпӑка ӳкерсе, нумайччен хутор урамӗсем тӑрӑх ӗрӗхтерсе ҫӳрерӗҫ.

В последний день пулеметчики 13-го кавполка перед уходом поставили на широкоспинные тавричанские сани моховский граммофон, долго вскачь мылили лошадей по улицам хутора.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, мӑя пӑвакан кӗпе ҫухине тӳрлетнӗ май, чӳречерен пӑхрӗ те, юра юнпа вараласа, йытӑ йӑваланнине, вилес умӗн хӑрушла асапланса, персе шӑтарнӑ айӑкӗпе тимӗр сӑнчӑра кышланине курчӗ.

Григорий, поправляя ворот душившей его рубахи, увидел в окно, как в снегу, пятня его кровью, катается собака, в предсмертной яростной муке грызет простреленный бок и железную цепь.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ пулса ҫитес умӗн вӑл вите умне хывӑх тӑкса хӑварнӑшӑн тата шыв валашки ҫумне шӑннӑ пӑра катса тасатманшӑн Дуняшкӑна хирсе илме те, Степан Астаховсен сысна аҫи шӑтарнӑ ҫатан картана питӗрме те ӗлкӗрчӗ.

Он уже успел за короткий предвечерний час и Дуняшку выругать за то, что мякину просыпала у катуха и не выдолбила льда из корыта, и лаз заделать, пробитый в плетне боровом Степана Астахова.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне, чакас умӗн площадьре турра кӗлтуса тӑнӑ вӑхӑтра, Каргин мӑкӑрӗ ҫинчен пулемет шатӑртаттарма пуҫлать.

На другой день, когда на площади шло молебствие перед отступлением, с Каргинского бугра застрочил пулемет.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сирӗн ҫарсем хастар сӑн-сӑпатлӑ, дисциплинӑллӑ тата ҫирӗп шухӑш-кӑмӑллӑ пулни мана питӗ килӗшрӗ, — тет Краснова каялла каяс умӗн Пул генерал.

— Я очень доволен блестящим видом, дисциплинированностью и боевым духом ваших войск, — перед отъездом говорил генерал Пул Краснову.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней