Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫапӑнса (тĕпĕ: ҫапӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑлтӑркка хумсем, ҫыран ҫине капланса килеҫҫӗ те, чулсем ҫумне ҫапӑнса янӑравлӑн саланса, тем пӗлтерсе чеен кулаҫҫӗ…

Сверкающие волны загадочно смеялись, набегая на берег и звонко разбиваясь о камни…

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Ӗнер, ҫак рифсем ҫине ҫапӑнса, пирӗн карап арканчӗ.

Наш корабль вчера разбился об эти рифы!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Пилигрим» ҫапӑнса арканнӑ рифсем халь типпе юлнӑ.

Рифы, у которых разбился «Пилигрим», были теперь обнажены.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чулсем ҫине ҫапӑнса, карап корпусӗ шӑтрӗ, шӑтӑкран карап ӑшне шыв кӗре пуҫларӗ.

При ударе корпус судна получил пробоину, и в нее хлынула вода.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӑвӑл хӑваланипе ыткӑнакан «Пилигримшӑн» ҫиле хирӗҫле енчен ҫӗр курӑнни карап ҫапӑнса арканассине пӗлтерет-ҫке.

Да, сейчас, когда «Пилигрим» мчался, несомый ураганом, появление земли с подветренной стороны означало крушение со всеми его ужасными последствиями.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сывлӑмлӑ курӑк ачасен урисене ҫапӑнса ыраттарса пырать.

Росистая трава хлестала ребят по ногам.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗттӗм те хӗрлӗ тӗслӗ хумсем чулсем ҫумне ҫапӑнса ерипен ҫыран патнелле ыткӑннӑ.

Озаренные багровым светом волны тихо бежали к берегу, гулко разбиваясь о камни.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Вӑл малтан, сӑмсипе сӑхса илнӗ пек, шыв ҫине ҫапӑнса кӑпӑк ҫӗклентернӗ, ҫавӑнтах юсанса, хумсем ҫинче сулланма пуҫланӑ.

Клюнула носом, подняв целое облако брызг, и, тотчас же выпрямившись, закачалась на волнах.

Адмиралтейски верфь // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Тӗксӗм сӑрӑ тӗслӗскерсем, ҫӗтӗк-ҫатӑк та вараланчӑк ватка ҫыххи евӗрлӗскерсем, айӗн-ҫийӗн ҫаврӑнса, пӗр-пӗринпе ҫапӑнса, пӗрне-пӗри ҫӑтса ярса, малалла шурӗҫ.

Темно-серые, с разлохмаченными краями, словно грязная вата, они двигались вразброд, сталкивались и поглощали друг друга.

Тинӗсри чи хӑрушӑ ҫавраҫил // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 128–131 с.

Темӗнле пысӑк та йывӑр япала, пӗр енчен тепӗр ене пыра-пыра ҫапӑнса, арканса, шавласа тарӑн шӑтӑкалла йӑтӑнса аннӑ пек туйӑнчӗ.

Словно там что-то большое, громоздкое падало, рушилось и с грохотом валилось с одного уступа на другой.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Пӗчӗкрех кимми малтанхи куннех чул ҫумне ҫапӑнса ванчӗ.

В первый же день малая улимагда разбилась о камни.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Унччен те пулмарӗ, пӗр кайӑк алӑк хӗрринчен ҫапӑнса вӗҫсе тухса кайрӗ — ҫара ҫерҫи иккен.

И тотчас над головой с шумом пронеслась к выходу какая-то птица — да это же летучая мышь!

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Серпи инке шыв ӑсса хапхаран кӗретчӗ, ун витринчен ҫапӑнса, шывне тӑктарсах тухса кайрӗ, ӑнран кайнӑ тейӗр, чӑнах.

— Тетя Серби с ведрами от колодца как раз шла, так задела ведро-то, воду расплескала и ничего не заметила, видать, вправду не в себе девка.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерпике вӗри мунчаран ҫапӑнса тухнӑ чухнехи пек хӑшӑлтатать, мӑкӑртатать.

Шербиге будто только вышла из бани — лицо ее было потное и красное, дыхание частое и прерывистое.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл тӳрех хапха хыҫнелле тапса сикрӗ те Стёпкӑна ҫапӑнса чутах ураран ӳкерсе хӑваратчӗ.

Сломя голову она бросилась за ворота и чуть не сшибла с ног Степку.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Пӗтӗм ӗҫ те ҫакӑнта: епле те пулин шыва хирӗҫле сахалтарах ҫапӑнса пытӑр вӑл.

— Весь секрет, чтобы было как можно меньше сопротивление.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хытӑ чупса килекен ҫын такӑнса, аллисемпе кармакланса сулӑмлӑн тӗшӗрӗлсе ӳкнӗ пекех, ҫав хум та ҫивӗч чулсем ҫине ҫитсе ҫапӑнса йывӑррӑн ӳпӗнет.

Вал, точно разбежавшийся человек, споткнувшись с размаха, высоко взмахнув руками, тяжело опрокидывался на острые камни.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Урса, ыткӑнса килекен хӑйӗн тӑшманӗсем ҫине, — ҫавӑнтах, унӑн ури айӗнчех, ҫырана пырса ҫапӑнса, арканса каякан хумсем ҫине, — вӑл темле тӗмсӗлсе, шӑтарасла пӑхса тӑрать.

Он с какою-то завистью смотрел в упор на своих бешено набегавших врагов — волны, которые тут же, у его ног, разбивались о берег.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Тема, эсӗ епле уткаланине туса кӑтартас-и сана? — тесе ыйтрӗ вӑл Тёмӑран, унтан хӑйне хирӗҫ чӗнессе кӗтмесӗрех, мӑйне тӑсса хучӗ, — куҫӗсене айванлатрӗ, ҫӑварне карса пӑрахрӗ, аллисене усрӗ те чӗркуҫҫийӗсене хуҫлатса, пӗр стенаран тепӗр стенана пырса ҫапӑнса, тӗлсӗр-палсӑр уткалама пуҫларӗ.

— Показать тебе, Тёма, как ты ходишь? — спросила она и, не дожидаясь, встала, вытянула шею, сделала бессмысленные глаза, открыла рот, опустила руки и с согнутыми коленками начала ходить бесцельно, толкаясь от одной стенки к другой.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Стена ҫумне ҫапӑнса каялла сирпӗнекен пӑхӑр тӳммесем сывлӑшра епле вӗлтлетсе илнине, епле вӗсем, хӗвел ҫутти ҫинче йӑлтӑртатса, тусанлӑ ҫемҫе ҫӗр ҫине ӳкнине, ҫав тӳммесем епле самантрах тусанпа витӗнсе выртнине вӑл пӑхса сӑнаса ларать; вара, ирӗксӗрех хире-хирӗҫле ӗҫсене танлаштарни, — Абрамка патӗнче мӗн пулнипе кунта мӗн пулса иртнине танлаштарса пӑхни ӑна йывӑр тӗтре пек пусса хурать.

Он рассеянно следил за тем, как мелькали по воздуху отскакивавшие от стены медные пуговки, как, сверкнув в лучах яркого солнца, они падали на пыльную, мягкую землю, мгновенно покрываясь серым слоем, следил за напряженными, возбужденными лицами, и невольная параллель контрастов — того, что было у Абрумки и что происходило здесь, — смутно давила его.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней