Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑлхаран (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тавлашура Василий ҫиеле тухнӑ пек пулчӗ, анчах ҫапах та каҫхине вӑл нумайччен ҫывӑрса каяймарӗ: Любавӑн ҫилӗллӗ сӑн-пичӗ куҫ умӗнчен хӑпмасть, сасси хӑлхаран кайма пӗлмест:

Как будто верх в споре остался за Василием, а все же вечером он долго не мог уснуть: все стояло перед глазами гневное лицо Любавы, все слышался ее голос:

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Асӑрхануллӑрах пулмалла терӗҫ вӗт сана, — хӑлхаран пӑшӑлтатса каланӑ вӑл юлташне.

— Говорили же тебе, что надо быть осторожнее, — шептал он товарищу на ухо.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Старик Сергей патнелле пӗшкӗннӗ те хӑлхаран: — Ларать, — тенӗ.

Старик наклонился к Сергею и сказал ему на ухо: — Сидит.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Килте асламӑшӗ иртӗхсе кайнӑ чухне хӑлхаран е ҫӳҫрен туртнӑ та — иртсе те кайнӑ.

Дома бабка мимоходом дернет за ухо или за вихор — вот и всё.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Вӗсенчен пӗри, каҫӑр сӑмсалли, хӑйӗн юлташӗсене тӗртсе хӑлхаран темӗн ҫинчен пӑшӑлтатса каланӑ.

Один из них, курносый, подтолкнул своих товарищей и что-то шепнул им на ухо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Анчах халь унта тӳпене ҫитичченех кӑмрӑк тултарнӑ та, ҫавӑнпа час кӗреймерӗм, пиччӗшне ытала-ытала хӑлхаран кӑшкӑрать Василёк.

Только сейчас угля насыпали доверху, я не мог пролезть! — кричал Василек в ухо брата, обнимая его.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ӑна паллатӑп эпӗ, мӗншӗн тесен вӑл мана пӗрре кӑна мар хӑлхаран туртнӑ…

Лицо мне знакомое, ибо не однажды драл меня за уши…

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пуринчен ытла питрен, сӑмсаран, ниҫтан та май килмесен вара — хӑлхаран ҫапма юратаҫҫӗ.

И притом больше всего любят бить по лицу, в нос или, если уж не удастся, в ухо.

XII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ун умӗнче такам тӑрать пек, темӗнле пысӑк та сӑнсӑрскер, ҫын пек те мар хӑй, пӑрахут ҫинче чух каҫхи ҫил вӗрнипе хӑлхаран хаяррӑн чашкӑрса тӑнӑ океан пекех кӑшкӑрса ҫапла калать:

Кто-то стоит над ним, огромный, без лица и не похожий совсем на человека, стоит и кричит, совсем так, как еще недавно кричал в его ушах океан под ночным ветром:

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Аполлона хӑлхаран пӗлтерчӗ:

Аполлону шепнула:

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эмиль Санина хирӗҫ чупса тухрӗ, — Санин килессе вӑл пӗр сехетрен те ытларах кӗтнӗ — ӑна ӗнерхи лайӑх мар ӗҫ пирки амӑшӗ нимӗн те пӗлменни ҫинчен, ӑна систерме те кирлӗ марри ҫинчен, хӑйне татах магазина яни ҫинчен, анчах хӑй унта каймасӑр ӑҫта та пулин пытанса тӑрасси ҫинчен васкаса ӑна хӑлхаран пӗлтерчӗ; ҫаксене пурне те вӑл темиҫе ҫекунд хушшинче каласа пӗтерчӗ те Санин хулпуҫҫийӗ ҫине таянса, ӑна хӑвӑрт чуптуса илсе урам тӑрӑх анаталла чупрӗ.

Эмиль выбежал навстречу Санину — он более часа — караулил его приход — и торопливо шепнул ему на убо, что мать ничего не знает о вчерашней неприятности и что даже намекать на нее не следует, а что его опять посылают в магазин, но что он туда не пойдет, а спрячется где-нибудь; сообщив все это в течение нескольких секунд, он внезапно припал к плечу Санина, порывисто поцеловал его и бросился вниз по улице.

XIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Манса ан кайӑр» тесе Санина хӑлхаран пӑшӑлтатса каларӗ те Эмиль ирхи апат пирки хушма чупса кайрӗ.

Эмиль побежал распоряжаться насчет завтрака, предварительно шепнув Санину на ухо: «Не забудьте!»

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Джим мана хӑлхаран пӑшӑлтатса хӑй кӑштах шикленни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Джим шепнул мне, что ему что-то не по себе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

«Ӑс-тӑнлӑ ачасем вырсарникунсенче ҫакнашкал уҫӑлса ҫӳреҫҫӗ», тесе Берсенева хӑлхаран пӑшӑлтатрӗ Шубин.

«Благоразумные мальчики так гуляют по воскресеньям», — шепнул Шубин Берсеневу на ухо.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпир сире иккӗмӗш талӑк хӑвалатпӑр ӗнтӗ, — пӑшӑлтатрӗ мана хӑлхаран Макака.

— Мы вас вторые сутки догоняем, — шепнул мне на ухо Макака.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ пуҫа кӳршӗ енне ҫавӑрма тӑтӑм та хӑлхаран темӗскер ҫӑраскер, вӗрискер юхнине туйса илтӗм…

Я попытался повернуть голову в сторону соседа и почувствовал, что из ушей у меня течет что-то горячее и густое…

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унталлах патронсем, тин ҫеҫ пуснӑ сысна ашӗсем, чи малтан юхтарнӑ кӑвакрах самогон бутылкисем шӑвӑнаҫҫӗ, тата пӗчӗк атамансене хӑлхаран пӑшӑлтатса каланисем те, темле ҫынсем урлӑ, Орлик патне — хӑй патнех ҫитеҫҫӗ.

Туда текли патроны, куски свежей свинины, бутылки сизоватого «первача» и еще то, что передавалось тихо на ухо меньшим атаманам, а затем, через сложнейшую сеть, — самому Орлику.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Большевиксем влаҫа алла илсен пӗр юрӑ хӑлхаран татӑлмастчӗ: «Мы старый мир разрушим до основания, а затем мы наш, мы новый мир построим, кто был ничем, тот станет всем!»

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Мӗтри хӑйӗн тусне сӑмсаран та, куҫран та, хӑлхаран та чуптунӑ.

И большой человек целовал своего друга и в нос, и в глаза, и в уши.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вилме выртсан вара, килӗр: эпӗ ун чухне сире хӑлхаран пӑшӑлтатса, пӗтӗм тӗрӗслӗхе каласа парӑп.

Ну, а как умирать буду, приезжайте: я вам тогда на ушко перешепну всю правду.

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней