Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

килӗнчен (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрҫӑ терт-асапӗ, хуйхи, куҫҫулӗ Ивановсен килӗнчен те иртсе кайман.

Страдания, горе и слезы войны не обошли стороной и дом Ивановых.

Ӗҫе чунтан парӑннӑ // Лидия УГАХИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 8 стр.

— Хуторта вӑрах хӑналанса пурӑнасшӑн-и? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич вӗсене килӗнчен кӑларса янӑ чух.

Провожая их, Пантелей Прокофьевич спросил: — Долго думаешь прогостить в хуторе?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак кунсенче Аникей акӑ мӗн асӑрхама пуҫларӗ: ӗлӗк ун килӗнчен тухма та пӗлмен е вӑл чӗннӗ-чӗнменех чупса пынӑ ҫынсем халӗ ун патне темӗнле кӑмӑлсӑррӑн ҫӳре пуҫларӗҫ…

В эти дни Аникей стал примечать, что те, кто раньше, не выходя, торчал у него в избе или прибегал по первому его зову, стали навещать его как бы с неохотой…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепӗр йытӑ хуҫине юраймасть е ашкӑнса мӗн те пулин пӑсӑк ӗҫ тӑвать те килӗнчен тухса тарать.

Иная собака не угодит хозяину либо нашкодит, уйдет из дому.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман темиҫе минутлӑха ӑна пачах куҫран ҫӗтернӗччӗ, унтан вӑл халӑх варринче, темшӗн килӗнчен сӗтӗрсе тухнӑ картла вылямалли сӗтел ҫинче тӑнине курчӗ.

На несколько минут Штокман потерял его из виду, а потом увидел уже в середине толпы стоящим на вытащенном из чьего-то дома ломберном столе.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Милиционер ӑна, хатӗрленме вунӑ минут парса, килӗнчен тытса кайрӗ.

Милиционер увел его, дав на сборы десять минут.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӗрлӗ атамана суйлатпӑр! — терӗ Антип Брехович Мелеховсен килӗнчен тухнӑ чухне.

— Краснова атамана будем выбирать! — сказал Антип Брехович, выходя с мелеховского база.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах та ку ӗҫпе тухӑҫлӑ та тупӑшлӑ ӗҫлеме пултарайманнипе, хуҫалӑхне юхӑнтарать, унӑн килӗнчен те тухса кайма тивет (ку вӑл Кӑрмӑшра, Чулхула кӗпӗрнинче пулса иртнӗ).

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Килӗнчен туртса тухма япали-мӗнӗ пур!

— С базу есть чего взять!

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шамильсен Мартынӗ, килӗнчен тухса тарнӑ мӑнтӑркка ҫӳрен учӗ хыҫӗнчен хӑваласа, площадь тӑрӑх вӑркӑнса ҫӳрет.

На площади Мартин Шамиль гонялся за сбежавшим с база сытым рыжим конем.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Виҫӗ кун килӗнчен тухмарӗ, колхоза следователь килнине пӗлсен, никама нимӗн каламасӑр, ҫуранах района тухса кайрӗ.

Дня три не выходил из дому, а когда узнал, что в колхоз приехал следователь, никому ничего не сказал и пешком отправился в район.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Апла Гришка ҫавӑн пирки тухса тарнӑ пулӗ-ҫке килӗнчен?

Стал быть, Гришка через это и убег из дому?

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кумӗ, хӑй ытла чӑркӑш ҫын мар пулсан та, арӑмне парӑнма юратман, ҫавӑн пирки ӗнтӗ вӑл килӗнчен хуть хӑҫан та ҫапса кӑвакартнӑ куҫпа туха-туха кайнӑ, хаклӑ арӑмӗ вара, ахлата-ахлата, хӑйӗн упӑшки чӑрсӑрланни ҫинчен, вӑл ӑна мӗнле хӗнесе асаплантарни ҫинчен каласа кӑтартма карчӑксем патне сӗнкӗлтетнӗ.

Кум, несмотря на всегдашнее хладнокровие, не любил уступать ей и оттого почти всегда уходил из дому с фонарями под обоими глазами, а дорогая половина, охая, плелась рассказывать старушкам о бесчинстве своего мужа и о претерпенных ею от него побоях.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫатан картин ишӗлчӗкӗ кӑна тӑрса юлнӑ, мӗншӗн тесен килӗнчен тухакан кашни ҫынах, ҫав ҫатан карта ҫине шанса, йытӑсене хӑвалама нихҫан та патак илсе тухман, кум пахчи патӗнчен иртсе каятӑп-ха, кирлӗ пулсан, ҫавӑнтан кӑларса илӗп, тенӗ.

Плетня видны были одни остатки, потому что всякий выходивший из дому никогда не брал палки для собак, в надежде, что будет проходить мимо кумова огорода и выдернет любую из его плетня.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Анчах ҫакӑн пек тӗттӗмре ӑна кам та пулин кӑмаки ҫинчен сӗтӗрсе антарма пултарӗ-ши, килӗнчен илсе тухайӗ-ши.

Но в такую темноту вряд ли бы удалось кому стащить его с печки и вызвать из хаты.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Уйӑх ҫутинче пулсан Чуб ӳркенес ҫук, тутлӑ курӑк ярса вӗретнӗ эрехпе шафран эрехӗ тесен, килӗнчен илсе тухма пулать-и тен ӑна.

Еще при месячной ночи варенуха и водка, настоянная на шафран, могла бы заманить Чуба.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫавӑнпах ӗнтӗ уйӑх вӑрлама шут тытнӑ, ӗмӗчӗ пӗрре пулнӑ унӑн: ватӑ Чуб кахал-ха вӑл, килӗнчен йӑпӑр-япӑрах илсе тухаймӑн ӑна, дьяк патне ҫитме ҫулӗ те кӗскех мар тата: ял тулашӗпе, армансем патӗнчен каймалла, ҫӑва ҫумӗпе иртмелле, ҫырма пуҫӗпе ҫаврӑнса тавра ҫӳремелле, тенӗ вӑл.

И для этого решился украсть месяц, в той надежде, что старый Чуб ленив и не легок на подъем, к дьяку же от избы не так близко: дорога шла по-за селом, мимо мельниц, мимо кладбища, огибала овраг.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тен, Кондратьев килӗнчен пӗччен мар, арӑмӗпе тухнӑран пулӗ, тен, мӗнле те пулсан урӑх сӑлтавпа райкома мар, халӑх хушшине кайрӗҫ, халӗ ӗнтӗ кашни делегаци Кондратьева чи малтан хайсем патне, унтан вара тин кӳршисем патне пыртарасшӑн пулнӑ.

Может из-за того, что Кондратьев из дома вышел не один, а вместе с женой, постарались с любым предлогом уйти в народ, а не в райком, теперь же каждая делегация захотела позвать Кондратьева вначале к себе, и лишь после к соседям.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав икҫӗр ҫухрӑма вӑл икӗ эрне хушши кайнӑ, вара, пачах чирлесе, вӑйсӑрланса пӗтнӗскер, вӑл хӑй килӗнчен тӑват ҫухрӑмри яла салана ҫитнӗ, ҫавӑнта вара вӑл хӑйӗн хӗрӗ тесе шутланакан, анчах та хӑйӗн хӗрӗ пулман хайхи аллине хӑй хуҫнӑ Укахвие тӗл пулнӑ та — хӑй те ӑна палламан, лешӗ те палламан.

Две недели шел он эти двести верст и, совсем больной и слабый, добрел до того места, в четырех верстах от дома, где встретился, не узнав ее и не быв узнан, с той Агашкой, которая считалась, но не была его дочерью и которой он выломал руку.

II // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ерофей Кузьмич, мӗн пуласса малтанах пӗлнӗ пек, килӗнчен енчӗк туллиех табак тултарса тухрӗ пулсан та халь, асаплӑ та чӗри вӑрканӑ вӑхӑтра, туртса яма пултарайманни те ӑна ытларах тертлентерчӗ.

Нелегко было и оттого, что в эти часы мук и волнений Ерофей Кузьмич не мог закурить, хотя, как человек предусмотрительный, захватил с собой полный кисет самосада.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней