Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗнсе (тĕпĕ: чӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватти сӗлкӗшнӗ кӑмӑлпах пӗчӗк пӳрте кӗрсе кайрӗ, ҫур ҫӑкӑр касса, ачине чӗнсе илчӗ те ӑна ҫурма сасӑпа тем каларӗ.

Старик, насупившись, вошел в лачугу, отломал полкаравая и, позвав сынишку, что-то сказал ему вполголоса.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Инкеҫӗм, эппин Аврам бая пӗр минутлӑха чӗнсе тух-ха.

— Тетушка Аврамица, покличь-ка на минуту дядю Аврама.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсӗ никама систермесӗр Нанкона кунта чӗнсе кӑларӑн-и?

Не можешь ли ты как-нибудь тайком вызвать сюда Нанко?

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй, мусульман ҫынни, кил-ха кунта! — чӗнсе илчӗ вӑл Огнянова.

— Эй, мусульманин, поди-ка сюда! — окликнул он Огнянова.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Редакторпа ҫеҫ пӗрле пулсан та, пӗр хут ҫеҫ чӗнсе каламалла, вара ҫур сехет те иртмӗ, хамӑр ялав айне пилӗк ҫӗр ҫын тухса та тӑрӗ.

Стоит мне кликнуть клич, хотя бы вместе с одним лишь Редактором, и через полчаса под наше знамя станут пятьсот человек.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ак сан чӗппӳнтен ҫыру илсенех Кандов паян Клисурӑна вӗҫтерчӗ, — савнийӳ ытла тунсӑхласа ҫитрӗ пуль ҫав, хӑйне йӑпаттарма чӗнсе илчӗ ӗнтӗ вӑл Кандова…

Сегодня Кандов уехал в Клисуру, получив записочку от твоей голубки, — очень уж ее душа стосковалась по тебе, вот она и вызвала Кандова, чтобы он ее утешил…

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ сана эпир, Бойчо, ҫаплах ҫӑмӑллӑн парса ямастпӑр, — терӗ те вӑл, пӑлтӑралла тухса, ачине чӗнсе кӑшкӑрчӗ:

— Ну, теперь так легко мы тебя не отдадим, Бойчо! — сказал он и, выйдя в сени, крикнул сыну:

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо алӑкран тухса тӑчӗ те «хресчене» патнерех чӗнсе илчӗ.

Выскочив за дверь, Мичо постарался как можно спокойнее окликнуть «крестьянина».

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка ӑна хуса ҫитсен тавраналла пӑхса илчӗ те, ҫывӑхра шанчӑксӑр ҫынсем ҫуккине пӗлсе, суккӑра майӗпен ҫеҫ чӗнсе илчӗ:

Поравнявшись с ним, Лалка осмотрелась и, убедившись, что поблизости нет ни одного подозрительного человека, негромко окликнула слепого:

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Соколов тухтӑра чӗнсе кил-ха!

— Ступай позови доктора Соколова!

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, хуйхӑрса татӑлан Петра чӗнсе илсе, каллех нӳхрепе ертсе кайрӗ.

Огнянов отозвал в сторону убитого горем Петра и снова увел его в погреб.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара хӑйӗн юлташне чӗнсе илчӗ.

Он позвал своего спутника.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Староста, чӗнсе кил-ха старикне, ыйтса пӗлмеллисем пур унран…

— Староста, ступай позови старика, надо спросить его кое о чем…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗнсе кил ӑна кунта…

— Ступай позови его…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пенко, тӑванӑм, хӑвӑртрах кайса Графа чӗнсе тух-ха, Огнянов учителе эппин…

— Ненко, поди, милок, поскорей позови Графа, то бишь учителя Огнянова…

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй ҫавӑнтах ҫывӑх кӳршисене чӗнсе килме чупса тухрӗ, унтан вара ҫывӑхри ҫынсем темӗн чухлӗн пуҫтарӑнса та килчӗҫ.

Потом побежал сзывать своих ближайших соседей, а за ними во двор сошлись жители со всего околотка.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ вӑл учитльницӑ чӗнсе кӑларнӑ ачапа калаҫма тытӑнчӗ.

Огнянов позвал ту же девочку и начал с ней беседу.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй ачине чӗнсе кӑларасран кашниех хӑрама тытӑнчӗ.

Каждая дрожала от страха, боясь услышать фамилию своего ребенка.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада шӑппӑн кӑна тепӗр хӗрачана чӗнсе кӑларчӗ.

Рада глухим голосом произнесла новую фамилию.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл мана чӗнсе чарчӗ те: «Эс ӑҫта каятӑн, Соколов господин?» — тесе ыйтрӗ.

и он окликает меня: «Вы куда, господин Соколов?» — спрашивает он,

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней