Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑранса (тĕпĕ: вӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Томпсон фирмин ӗҫ-хӗлӗн никӗсӗнче — тӗлӗнмеллерех меслет: питӗ хытӑ ӗҫсе наркӑмӑшланнӑ е ҫав тери ывӑннӑ хыҫҫӑн тӗттӗмре вӑранса кайнӑ чухнехилле — ҫын ас тӑвӑмӗ кӗске вӑхӑтлӑх ҫухалнине туять; тӑна кӗнӗскер малтанах хӑй ӑҫтине пӗлмест; сӑнарлӑха кӑмӑллакансем ҫак тӑрӑма тӑсма юратаҫҫӗ, куҫӗ умне ӳкерчӗк кӑларса тӑратаҫҫӗ: акӑ ҫутӑ ҫунма пуҫлать те — вӗсем хӑйсем халиччен пулса курман, пулса курма та ӗмӗтленмен вырӑнта-мӗн.

В основу деятельности фирмы Томпсона было положено всем известное ощущение краткой потери памяти при пробуждении в темноте после сильного отравления алкоголем или чрезмерной усталости. Очнувшийся вначале не соображает, где он находится, причем люди подвижного воображения любят задерживать такое состояние, представляя, как при появлении света они окажутся с каком-то месте, где никогда не были или не думали быть.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Спангид алӑ ҫапса йышӑнни ҫапларах: унӑн «паллӑ мар ҫӗрте» вӑранса кайнӑ, «ӑҫта» иккенне пӗлнӗ ҫыннӑн шухӑш-кӑмӑлӗ пирки реклама статйи ҫырмалла — фотографисемпе, автор портречӗпе тата фирма ҫурт-йӗрӗн ӳкерчӗкӗсемпе пӗрле; ҫак статьян чи йышлӑ сарӑлакан «Самана» журналта тӳлевсӗр пичетленмелле — ҫакӑн тӑкакне Томпсон хӑй саплаштарать.

Спангид обязывался написать рекламную статью о своих впечатлениях человека, очнувшегося «неизвестно где» и узнавшего — «где». С приложением фотографий, портрета автора и снимков зданий фирмы эта статья должна была появиться бесплатно в самом распространенном журнале «Эпоха», что брался сделать Томпсон.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Каҫхине ултӑ сехетре, пари условийӗпе килӗшӳллӗн, Таулис пире сӑрӑ пилюля пӗрер парать те — пирӗншӗн малашнехи мар мӗнле те пулин вӑхӑтра эпир Томпсон пӳлӗмӗнчи хӗвел тухӑҫ енчи дивансем ҫинче, каҫхи апат хыҫҫӑн выртнӑ ҫӗрте, вӑранса каятпӑр.

В шесть часов вечера, согласно условию пари, Таулис даст нам съесть по серой пилюле, и, спустя какое-то, небудущее для нас время, мы очнемся на восточных диванах Томпсонова кабинета, куда легли после ужина.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

— Ку мана тамӑкрилле ӗҫнӗ хыҫҫӑн тӗттӗмре вӑранса кайнине аса илтерет, — терӗ Тенброк, — уйрӑмлӑх пӗрре ҫеҫ: ӗҫкӗ-ҫикӗ хыҫҫӑн ӑҫта выртнине ас тӑвӑм юлашкинчен кӑтартатех.

— Это напоминает пробуждение в темноте после адской попойки, — сказал Тенброк, — с той разницей, что память в конце концов указывает, где ты лежишь после попойки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Ирхине Брентган Лей хваттерӗнче вӑранса кайрӗ.

Утром Брентган проснулся у Лея.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Клиссон кӑмӑлсӑррӑн вӑранса кайрӗ.

Клиссон проснулся не в духе.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Редотт хӑрушла хыттӑн темӗн кӗрленипе вӑранса кайрӗ.

Когда разбудил Редотта страшный, глухой гул.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Дикобраз вӑранса йӗпписемпе чаштӑртаттарчӗ.

Дикобраз проснулся и зашуршал иглами.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

— Яра пар, Битт-Бой, Тӗрӗссине кастар! — такам кӗтесре вӑранса кайрӗ.

— Валяй им, Битт-Бой, правду-матку! — проснулся кто-то в углу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Анчах эпӗ акӑ мӗн ыйтасшӑн: каласамӑр, мӗншӗн эпир виҫсӗмӗр те пӗр вӑхӑтра вӑранса кайрӑмӑр, ҫав кун эсир манӑн шӑпана татса панӑччӗ ахӑр.

Но есть у меня просьба: скажите, почему проснулись мы трое в один день, когда вы, по-видимому, уже решили мою участь?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Шторм пулчӗ, — терӗ Аллигу вӑранса, унтан каллех тӗлӗрӗве куҫрӗ.

— Был шторм, — сказал Аллигу, проснувшись, и снова впал в сонное состояние.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кайӑксен чӗриклетӗвне хупласа хӗрарӑм кӗскен шари ҫухӑрни таврана саланчӗ те — ҫурҫӗр ен кӗтесӗнчи пӳлӗмре ҫывӑракан ҫамрӑк ҫын ҫав самантрах вӑранса куҫӗсене уҫрӗ.

Молодой человек, спавший в северной угловой комнате, проснулся в тот момент, когда короткий выразительный крик женщины заглушил чириканье птиц.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ кӑнтӑрла тӗлнелле вӑранса каяттӑм, яланах ҫав бухтӑра, эсӗ манпа тӗл пулнӑ ҫӗрте; «Этна» нихӑҫан та унтан тухман пек, манпа пӗрле вара — чӑн-чӑн суккӑрсем, хӑйсемшӗн хӑнӑхман кӑткӑс пӳлӗмсенче хыпашла-хыпашла куҫакансем; вӗсем пурнӑҫӗ тӑруках ҫапла улшӑннӑшшӑн хыттӑн кулянатчӗҫ, ҫывӑратчӗҫ, нумай ҫиетчӗҫ тата вӗҫӗмсӗр харкашатчӗҫ; эпӗ вара — ӑнлантарсам мана ҫакна? — каяймастӑп, кимӗ пин метр ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑрать тейӗн; анчах хӗвел аннӑ-анманах, ыйха путсанах, тӗлӗкре ҫакна кураттӑм: хушусем паратӑп, суккӑрсем вун виҫҫӗшӗ те — чӑн-чӑн морякла ҫаврӑнӑҫуллӑ, опытлӑ, ӗҫре вӗресе тӑраҫҫӗ; тата — паллӑ мар ҫар флочӗ тӑнӑ тӗле чее маневрсемпе пырса кӗретпӗр те карапсене путаратпӑр, кашнинчех каялла тухса шӑвӑнатпӑр, ҫакӑн хыҫҫӑн вара шанӑҫ пуҫӗпех пӗтнӗн макӑратпӑр.

Я просыпался около полудня, всегда в той бухте, где ты встретил меня, как будто «Этна» никогда не покидала ее, и со мной были подлинные слепые, бродившие ощупью в непривычном им сложном помещении военного судна; они громко жаловались на диковинную перемену жизни, спали, много ели и вечно ссорились, и я — объясни мне это? — не мог уйти, как если бы лодка висела на высоте тысячи метров; но, мгновенно засыпая с закатом солнца, видел во сне, что отдаю приказания, что все тринадцать слепых с быстротой и опытностью истинных моряков кипят в боевой работе и что, выплывая рядом хитрых маневров к самому пеклу неизвестного военного флота, мы топим суда, всегда ускользая обратно, а после этого плачем в безысходном отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Тинех вӑранса ҫитнӗн — шлюпка унӑн урисен айӗнче тӳлеккӗн чӳхенет; Аян тӑрса пӗр кӗсменпе авӑсать.

Шлюпка, точно проснувшись, закачалась под его ногами; Аян греб стоя, одним веслом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтӑн вӑл хӑйне таҫта шӑрӑхра, хӗвел питӗнче, чылай вӑхӑт ҫывӑрнӑн, кӑкӑрӗнчи ыратупа вӑранса кайнӑн туять, мӗншӗн тесен ыйхи чаплӑ та черчен пулчӗ, шел те — юрату тунсӑхӗпе тулнӑ курӑнусем унӑн вырӑнӗ ҫумӗнчен ирте-ирте ҫухалчӗҫ, вӑл кӑнтӑрлахи ҫунтаракан шӑплӑхра, пӗчченлӗхре вӑранса кайрӗ.

Временами ему казалось, что долго, в жару спал он где-то на солнцепеке и проснулся с болью в груди, потому что сон был прекрасен и нежен, и видения, полные любовной грусти, прошли мимо его ложа, а он проснулся в знойной тишине полдня, один.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ванькка таҫта ҫав тери вӑйлӑ ҫапӑннипе вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ирхине Телегин хӑйне темскер канӑҫсӑрлантарнипе вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шари! ҫухӑрса ячӗ вӑл, хӑй ҫумӗнчен халӗ те хӑпа пӗлмен упана пӗррех тӗкрӗ, ҫавӑнтах, хӑй сассинчен хӑй хӑранипе, вӑранса кайрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Виҫҫӗмӗш кунне сасартӑк стенара такам шаккани илтӗннипе вӑранса кайрӗҫ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

…Ирхине вӑл пуҫ та, шӑмшак та ҫав тери ыратнипе вӑранса кайрӗ, йынӑшса ячӗ, ҫавӑнтах, каҫхине мӗн пулса иртнине аса илсе, хӑйне алла илчӗ те шӑлне ҫыртрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней