Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулса (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӑна каллех ашшӗне шел пулса кайрӗ, кирлӗ мар ҫӗртенех кӳреннишӗн, чунсӑртарах пулнишӗн вӑл хӑйне ӳпкелесе илчӗ.

Ей уже опять было жаль его, и она укорила себя за ненужную обидчивость и черствость.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени каҫ пулсан кунта пӗтӗм ҫемье пуҫтарӑннине, пурте пысӑк сӗтел тавра пурҫӑн шерепеллӗ хӗрлӗ сарӑ абажур айне вырнаҫса ларнине аса илчӗ — чей ӗҫетчӗҫ, доминолла, картла вылятчӗҫ, радио итлетчӗҫ, сасӑпа интереслӗ кӗнеке е хаҫатра тухнӑ статьяна вулатчӗҫ, тавлашатчӗҫ, савӑнатчӗҫ, уявсем ирттеретчӗҫ — ҫакӑ пӗтӗмпех уҫҫӑн, шавлӑн, пурин куҫӗ умӗнче пулса иртетчӗ.

Ксения вспомнила, как сюда по вечерам сходилась вся семья, все рассаживались за большим столом под оранжевым, с шелковыми кистями абажуром: пили чай, играли в домино, карты, слушали радио, читали вслух интересную книгу или статью из газеты, спорили, веселились — шумно, открыто, на виду у всех.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ялта тӑрук хӑтсӑр та кичем пулса тӑчӗ, таҫтан нӳрлӗ ҫил вӗрсе илчӗ, вӑл хускатнипе Корней урисем патӗнче типӗ ҫулҫӑсем чӑштӑртатса илчӗҫ.

В деревне сразу стало неприютно и тоскливо, потянуло откуда-то сырым, промозглым ветерком, и, потревоженные им, зашуршали у ног Корнея сухие листья.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗҫ вӑхӑтӗнче йывӑр ҫын пулса пурӑннине, ача ҫуратнине, ача ӗмӗртсе пурӑннине, упӑшки ӳсер чухне ӑна пӑртак йӑпаткаланине пурне те вӑл пӗр ӳпкелемесӗр чӑтса пурӑннӑ.

Беременность среди работы и хлопот по хозяйству, роды, кормление грудью, порой пьяные ласки подгулявшего мужа — все выносила она, как должное.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Халлӗхе сывӑ пулса юлӑр тата, инке, ман сӑмахсене ан манса кайӑр.

А затем прощевайте и, тетенька, не забудьте моих слов.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпӗ акӑ мӗн калатӑп сире, инке: Григорий, сирӗн ывӑл, — совет влаҫӗн хаяртан хаяр тӑшманӗ пулса кайрӗ.

— Я вам, тетенька, так скажу: Григорий, ваш сынок — самый лютый для Советской власти оказался враг.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хам ҫамрӑк пулса курнӑ: хӗрсене пӑснӑ, хӗрарӑмсене тӑсса пӑрахнӑ, пӗлетӗп…

Сам молодой был, девок портил, из баб вытяжа делал, знаю…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ашӑкӗ чӑнах та акӑш-макӑш чаплӑ пулса тухрӗ, куҫа аякранах тӗрлӗ тӗссемпе хӳхӗм чӗнтӗрсен капӑр илемӗпе ачашласа савӑнтарчӗ.

И попона получилась на диво нарядная, издали радующая глаз ярчайшим разноцветьем красок и узоров.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокмана, унтан тата Иван Алексеевичпа Елански коммунисчӗсене вӗлерни ҫинчен пӗлнӗ хыҫҫӑн Мишка пӗтӗм чӗрипе казаксене курайми пулса ҫитрӗ.

После убийства Штокмана, после того, как до Мишки дошел слух о гибели Ивана Алексеевича и еланских коммунистов, жгучей ненавистью к казакам оделось Мишкино сердце.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ав мӗнле эсремет пулса кайнӑ!

Вот какой распрочерт оказался!

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӗтӗм площадь кӗл купи пулса юлнӑ.

— Плац весь выгорел.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Теплерен пӗрре ҫеҫ, окопран пуҫне кӑларса пӑкакан сӑнавҫӑ ҫинелле кӗске черетсем ӑсатса, сулахай ҫыранра пулемет шӑтӑртатса каять, унтан каллех таврара чылай хушӑ шӑп пулса килет.

Изредка лишь с правобережья начинал дробно выстукивать пулемет, посылая короткие очереди по высунувшемуся из окопчика наблюдателю, а потом опять надолго устанавливалась тишина.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор ун валли штабран ҫӗнӗ лаша тупса пычӗ, ҫӗрле Мӑн Кӑмрӑк сотни тӑракан участокра пулса, унта хӑварнӑ йӗнере илсе таврӑнчӗ.

Прохор привел ему нового, добытого в штабе коня, ночью съездил на участок Громковской сотни, привез брошенное там седло.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем икӗ талӑк, кумпа ҫӗре ҫӗтерсе, йӗри-таврара мӗн пулса иртни ҫинчен манса, тӗлӗкри майлӑ пурӑнчӗҫ.

Двое суток прожили они как во сне, перепутав дни и ночи, забыв об окружающем.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья, чарӑн… — именчӗклӗн мӑкӑртатрӗ Григорий, питне пӑркаласа, Прохор ҫинелле пӑхасшӑн мар пулса.

Аксинья, перестань… смущенно бормотал Григорий, отворачивая лицо, избегая глядеть на Прохора.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор — службӑра пулса курнӑ ытти казаксем пекех — вӑрҫӑ ҫулӗсенче утлӑ ҫартан кӑна кӗрекен ҫав хутӑш шӑршӑпа тӑванлашса ҫитрӗ.

Прохор — как и всякий служивый казак — сроднился за годы войны с этим смешанным, только коннице присущим запахом.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохора ҫӑмӑлтарах пулса килчӗ, каллех малалла утса кайрӗ.

Прохору стало легче, и он снова пошел.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗпер урлӑ каҫсанах конвойпа арестленисем хушшинче тытӑҫу пулса иртрӗ.

Сейчас же за мостом между конвойными и конвоируемыми возникла драка.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон сӑрчӗ ҫинчен лавсемпе пӗрле ҫеҫенхирти йӳҫек сывлӑш та хутора чӑлханса ҫитрӗ тейӗн — сывлама пӑчӑ пулса килчӗ.

Словно вместе с подводами свалилась в хутор с обдонского бугра и едкая степная духота.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗррехинче, Каргинскинче-ха, каҫ пулса ҫитсен, Григорий хӑйӗн хваттерне таврӑннӑ чухне площадьри пӗр ҫуртра вырнаҫнӑ батареецсем патне кӗчӗ: такампа тавлашса кайнӑ Такан Яккӑвӗ ҫенӗхре урине шӑпӑр ҫинче сӑтӑрнӑ хушӑра ҫапла калаҫрӗ:

Однажды в Каргинской, возвращаясь поздно вечером на квартиру, Григорий зашел к батарейцам, помещавшимся в одном из домов на площади; вытирая в сенцах ноги о веник, слышал, как Яков Подкова, споря с кем-то, говорил:

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней