Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗмӗ (тĕпĕ: пӳлӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ленин пӳлӗмӗ йӗркелесен аванччӗ ӗнтӗ халь, — терӗ замполит.

— Хорошо бы теперь оборудовать Ленинскую комнату, — сказал замполит.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин пӳлӗмӗ пушах.

В заикинской комнате пусто.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн палатӑра, ӗлӗк кӗпе-тумтир пӳлӗмӗ пулнӑскерӗнчӗ, радио тавраш ҫук.

Наша палата, бывшая некогда бельевой, не имела радио.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Арҫынсен пӳлӗмӗ» текен алӑк тӗлӗпе иртнӗ чух Геннадий Васильевич шӳтлесе илчӗ: — Ниҫта та вырӑн ҫук, хуть ҫакӑнта кӗр, — терӗ вӑл кулкаласа.

Проходя мимо двери с табличкой «для мужчин», Геннадий Васильевич пошутил: — Хоть сюда!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ цех начальникӗн пӳлӗмӗ патнелле, рабочисем кӗпӗрленсе тӑракан ҫӗрелле ыткӑнтӑм.

Я бросился к конторке начальника цеха, где стояла очередь пожилых рабочих.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Каҫхине, вӑл киле таврӑннӑ тӗле, унӑн пӳлӗмӗ пӗтӗмпех улшӑнса тӑнӑ: урай аслӑшпех хаҫатсем сарӑлса выртаҫҫӗ, кровать айӗнчен пӗр купа кӗнеке туртса кӑларнӑ.

Вечером, когда он вернулся, пол комнаты был завален развернутыми газетами, из-под кровати выдвинута груда книг.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вокзалри пур алӑксене те пӗлекен Павел хӑйӗн юлташне багажсен пӳлӗмӗ витӗр илсе тухрӗ.

Зная все ходы и выходы, Павел провел свою спутницу через багажную.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халех тӑрӑр, унсӑрӑн пурсӑра та шомпол парса тухатӑп! — тесе чупса ҫӳрет ҫилленсе ҫитнӗ полковник хурал пӳлӗмӗ тӑрӑх.

Встать сейчас же, а то всыплю всем шомполов! — бегал по караулке разгоряченный полковник.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тоня, тумланса, уҫӑлса ҫӳреме тухса кайма тӑнӑччӗ, амӑшӗ унӑн пӳлӗмӗ алӑкне кӑшт уҫрӗ те: — Тонечка, сан пата хӑна килнӗ, кӗртме юрать-и? — тесе ыйтрӗ.

Тоня уже собиралась идти гулять, когда мать, приоткрыв дверь в ее комнату, сказала: — К тебе, Тонечка, гости, можно?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павкӑн чӗри вӑйлӑн тапса илчӗ, вӑл учительсен пӳлӗмӗ еннелле утрӗ.

И Павка с заколотившимся сердцем пошел в учительскую.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл майкине тӳрлетрӗ те никам чӗннине те хирӗҫ сӑмах хушмасӑр дежурнӑй пӳлӗмӗ патнелле вӗҫтерчӗ.

Она одёрнула майку и, не отвечая ни на чьи вопросы, помчалась к дежурке.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Авӑ тата, трубапа юнашар, пирӗн хваттерӗн виҫӗ чӳречи; ӗлӗк атте пӳлӗмӗ пулнӑ, иртнӗ вӑхӑтсенче эпир Нинӑпа нумайччен вылянӑ пӳлӗмӗн тусанлӑ чӳречи ҫинче анма пуҫланӑ хӗвел ҫути вылять.

А вон высоко, рядом с трубой, три окошка нашей квартиры, и на пыльных стеклах прежней отцовской комнаты, где подолгу когда-то играли мы с Ниной, отражается луч заходящего солнца.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӑл ялан хӑйӗн пӳлӗмӗ тӑрӑх, аллисене хыҫалалла тытса, сайра-хутра е кантӑк умӗнче, е тӗкӗр умӗнче чарӑна-чарӑна тӑрса, халь те вӗри пӑнчӑ пур пек туйӑннӑ мӑйӗ ҫинчи вырӑна тутӑрпа хуллен сӑтӑрса утса ҫӳрерӗ.

Она все ходила взад и вперед по своей комнате, заложив руки назад, изредка останавливаясь то перед окном, то перед зеркалом, и медленно проводила платком по шее, на которой ей все чудилось горячее пятно.

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ун ҫине хӑрушӑ портретсем мачча ҫинчен те, урайӗнчен те пӑхрӗҫ, пӳлӗмӗ, куҫ сиктермесӗр пӑхакан портретсене ытларах вырнаҫтарас тесе, вӗҫӗ-хӗррисӗр пысӑкланса пычӗ.

Страшные портреты глядели с потолка, с полу, комната расширялась и продолжалась бесконечно, чтобы более вместить этих неподвижных глаз.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

— С`еst charmant, Lise, Lise, venez ici пӳлӗмӗ — Теньер пулӗмӗ пек, куратӑн-и, йӗркесӗрлӗх, сӗтел, ун ҫинче бюст, алӑ, палитра; акӑ, тусан, куратӑн-и, тусана мӗнле ӳкерсе хунӑ! с'еst charmant!

«C’est charmant, Lise, Lise, venez ici: комната во вкусе Теньера, видишь: беспорядок, беспорядок, стол, на нем бюст, рука, палитра; вон пыль, видишь, как пыль нарисована! c’est charmant.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Вӑл пӳлӗмӗ тӑрӑх хӑвӑрттӑн утрӗ, ҫӳҫне пӑтраштарса ячӗ, хӑй патне килекенсене кӗтсе илнӗ пек туса ҫемҫе тенкел ҫине пыра-пыра ларчӗ, унтан сике-сике тӑрса диван ҫине пыра-пыра ларчӗ, хатӗрлесе хунӑ пир патне пырса алли вӑр-вар ҫаврӑнкаланине кӑтартма кистьне пир тӑрӑх хӑюллӑн туртса илчӗ.

Он начал ходить скоро по комнате, ерошить себе волоса, то садился на кресла, то вскакивал с них и садился на диван, представляя поминутно, как он будет принимать посетителей и посетительниц, подходил к холсту и производил над ним лихую замашку кисти, пробуя сообщить грациозные движения руке.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Халь ӗнтӗ вӑл хусах, отставкӑна тухнӑ, вӗҫкӗнленме те пӑрахнӑ, мухтанмасть те, чӑркӑшланмасть те, чей ӗҫме тата пули-пулми ҫинчен сӳпӗлтетме ҫеҫ юратать; пӳлӗмӗ тӑрӑх уткалать, ҫунакан ҫуртасене майлакалать; кашни уйӑх иртмессерен хӑй ҫуртӗнче пурӑнакансем патне хваттер укҫи ыйтма ҫӳрет, аллине ҫӑраҫҫи тытса пӳрчӗ тӑррине пӑхма тесе тухкаласа кӗрет; кунне темиҫе хутчен дворнике ҫывӑрма пытанакан хӳтлӗхӗнчен хӑваласа кӑларать; пӗр сӑмахпа каласан, халь вӑл отставкӑна тухнӑ ҫын, унӑн шавлӑ пурнӑҫ хыҫҫӑн тата почта ураписем ҫинче кисренсе ҫӳренӗ хыҫҫӑн ниме юрӑхсӑр хӑнӑхусем ҫеҫ юлнӑ.

Он был уже вдов, был уже в отставке, уже не щеголял, не хвастал, не задирался, любил только пить чай и болтать за ним всякой вздор; ходил по комнате, поправлял сальный огарок; аккуратно по истечении каждого месяца наведывался к своим жильцам за деньгами, выходил на улицу с ключем в руке для того, чтобы посмотреть на крышу своего дома; выгонял несколько раз дворника из его конуры, куда он запрятывался спать; одним словом, человек в отставке, которому, после всей забубенной жизни и тряски на перекладных, остаются одни пошлые привычки.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Чартков хӑй хваттерӗн малти чӑтма ҫук сивӗ пӳлӗмне кӗчӗ; анчах художниксем хӑйсен малти пӳлӗмӗ сивӗ пулнине асӑрхамаҫҫӗ.

Чартков вступил в свою переднюю, нестерпимо холодную, как всегда бывает у художников, чего впрочем они не замечают.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Тӑватӑ кун иртрӗ, унӑн питӗрнӗ алӑкӗ пӗрре те уҫӑлмарӗ; юлашкинчен, эрне иртрӗ, пӳлӗмӗ ҫаплипех питӗрӗнсе тӑчӗ.

Протекли четыре дня, и его запертая комната ни разу не отворялась; наконец прошла неделя, и комната всё так же была заперта.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Арӑмӗн ывӑннӑ куҫӗсенче савӑнӑҫ, ырлӑх палӑрать; унӑн пӳлӗмӗ рай евӗр йӑлтӑртатать, унта ҫав тери ҫутӑ, ҫав тери тирпейлӗ.

В ее глазах, томных, усталых, написано было бремя блаженства; все в комнате его дышало раем; было так светло, так убрано.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней