Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑнӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.
тӑнӑҫ (тĕпĕ: тӑнӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каллех ҫӗрлехи тӑнӑҫ тӗнче, тахҫан-тахҫан ҫакӑн евӗр пулнӑн е тата пиртен килмен япала пӗр ӑстӑрккаран тепӗр ӑстӑрккана вӗҫленми, татти-сыпписӗр куҫнӑн - тӑп, лӑпкӑ…

И опять ночная тишина накрыла мир.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫӑлтӑрсем, ҫӗр ҫине кӗрхи кунра ҫакнашкал тӑнӑҫ каҫ аннӑшӑн Матвипе пӗрле хӗпӗртесе, мӗл-мӗл ҫиҫеҫҫӗ.

Матвей поднял голову, далеко-далеко в черной вышине ярко мигают звезды, как будто тоже радуются теплой погоде.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӗнле вӗренмелле-ха ӑна Саша пек яланах пӗр пек тӑнӑҫ кӑмӑллӑ пулма, халӗ, ав, Володя та хӑйне ҫапла пулма хӑнӑхтарать.

Как выработать ровный, невозмутимый характер, какой был у Саши, какой вырабатывает в себе Володя?

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Питӗ тирпейлӗ шӑлса тасатнӑ, алӑксӑр-чӳречесӗр стена ҫумӗпе ҫӳп-ҫап ямалли шӑвӑҫ баксем, тимӗр-тӑмӑр валли уйрӑм ещӗк тата вӗсемпе юнашар, ҫунтаракан бомбӑсене сӳнтерме пулас, хӑйӑр тултарнӑ сакӑр килограмм кӗрекен хутран тунӑ пакетсем лартса тухнӑ килхушши питӗ тӑнӑҫ пек курӑнать, пӗр вӑтӑра яхӑн чӳрече умӗнче ҫак килхушши хӗрринче тӳссе выртма та май ҫук.

Аккуратно подметенный и протертый мокрою шваброй асфальтированный двор с цинковыми баками для мусора, чинно выстроившимися вдоль глухой стены, и отдельно ящик для металлического лома, и рядом с ним горка бумажных восьмикилограммовых пакетов с песком, очевидно для тушения зажигательных бомб, выглядел до того мирно, что просто невыносимо было лежать на краю этого двора, на виду по крайней мере тридцати окон, выходящих во двор.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ӑна тивӗҫлипе тавӑрас тесен, тӑнӑҫ кӑмӑллӑ пулмалла, кашни ӗҫех шутласа тумалла.

Помоги переводом

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫитрӗ те, украинецсемпе вырӑссен улӑм витнӗ пӳрчӗсем ҫуннӑ чух чаплӑ ҫуртсемпе газонсем умне тӑрса тӗрлӗрен сӑнӳкерчӗксем ӳкерттерекен, бензоколонкӑсемпе автобус чарӑнмалли вырӑнсене акӑш-макӑш илемлетекен, сӑра ӗҫекен, ҫатра йывӑҫсене касса тикӗслекен, унтан, автомат тытса, инҫетри Хӗвелтухӑҫ фронтне ҫитсе мирлӗ ялсене ҫунтаракан, вӗлерекен, аркатакан, пусмӑрлакан, унтан каллех ҫунтаракан, пере-пере пӑрахакан, асаплантаракан этемсем чӗртсе янӑ вӑрҫӑ вутне ҫак ҫуласа тасатнӑ евӗр, якатса тирпейленӗ евӗр курӑнакан тӑнӑҫ ҫӗр ҫине каялла илсе килчӗ.

Пришла и неумолимо принесла то, что было порождено на этой благополучной, вылизанной, приглаженной земле теми, кто фотографировался на фоне домиков и газончиков, когда горели украинские и русские избы, крытые соломой, теми, кто раскрашивал бензоколонки и автобусные остановки, пил пиво и подстригал кустарники, а затем с автоматом в руках шел на далекий Восточный фронт — и жег, стрелял, пытал, взрывал, унижал, насиловал и опять жег, стрелял, пытал…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ашшӗ-амӑшӗ пӗр-пӗрне килӗштерсен тӑнӑҫ пурнӑҫ хуҫаланать ҫемьере.

Мамы и папы счастливы, когда любят друг друга.

Виҫҫӗмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Акӑ пӗтрӗ те унӑн кӗске вӑхӑта пынӑ тӑнӑҫ пурнӑҫӗ…

Вот и кончилась его недолгая мирная жизнь…

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пулни-иртни тӑнӑҫ пурнӑҫ, ӗҫ-пуҫ, вӑрҫӑ-харҫӑпа ҫыхӑнман ытти темтепӗр ҫинчен аса илесси уншӑн рехет пулчӗ, мӗншӗн тесен ҫак ҫичӗ ҫул тӑсӑлнӑ вӑрҫӑ ӑна тӳсмелле мар йӑлӑхтарса ҫитерчӗ те, ун ҫинчен, службӑпа ҫыхӑннӑ пӗр-пӗр урӑх япала ҫинчен аса илсенех вӑл хӑсӑк килесле ӑш вӑрканине, тарӑху капланса хӑпарнине туйрӗ.

Ему приятно было думать о прошлом, о мирной жизни, о работе, обо всем, что не касалось войны, потому что эта затянувшаяся на семь лет война осточертела ему до предела, и при одном воспоминании о ней, о каком-либо эпизоде, связанном со службой, он испытывал щемящую внутреннюю тошноту и глухое раздражение.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата мӗн тери юттӑн курӑнчӗ ҫак тӑнӑҫ лару-тӑрура вӑл хӑй, — лашинчен пӗр талӑклӑха уйрӑлнӑ, салтак пурнӑҫӗпе лаша тарӗн, походсемпе чӗн амуницин ӑша лӗклентерекен йӳҫӗ шӑрши витӗр каснӑ юланутҫӑ…

И до чего же чужим в этой мирной обстановке выглядел он — всадник, на сутки покинувший коня, насквозь пропитанный едким духом солдатчины и конского пота, горьким запахом походов и ременной амуниции…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах ҫак тӑнӑҫ тӗнче пӗррехинче пӗтӗмпех ишӗлсе аннӑ — вӗсем патне каллех Пробатов леш икӗ хресченпе пынӑ.

Но мир этот однажды рухнул, когда их снова навестил Иван Пробатов.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дон леш енче пулемет сасси ҫилӗллӗн шатӑртатса тӑман, таҫтан туран — те Мигулински, те Казански станицӑсен ҫӗрӗсенчен — шыв тӑрӑх тупӑ сассисем вӑрӑммӑн кӗмсӗртетсе илтӗнмен пулсан, Дон хӗррине утӑ ҫулакансем килсе чарӑннӑ темелле: ытла та тӑнӑҫ курӑнать вӑрҫӑ вут-хӗмӗн линийӗ ҫинче Мӑн Кӑмрӑк повстанецӗсен сотни.

Если бы не злобное тарахтенье пулемета за Доном, не гулкое буханье орудий, доносившееся по воде откуда-то сверху, не то с Мигулинского, не то с Казанского юртов, можно было бы подумать, что у Дона станом стали косари — так мирен был вид пребывавшей на линии огня Громковской повстанческой сотни.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чие сачӗсем хушшине вӑрттӑн пытанса ларнӑ пек курӑнакан хуторӑн тӑнӑҫ чӗмсӗрлӗхне урапа кустӑрмисем чӗриклетнӗ, лашасем тулхӑрлӑ, сурӑхсем чӑхлатса ӳсӗрнӗ, ӗнесем мӗкӗрнӗ, ача-пӑча йӗнӗ тата тифпа чирленисем — вӗсене те пӗрле илнӗ — йынӑшнӑ сасӑсем хупласа хучӗҫ.

Скрип колес, фырканье лошадей и овец, рев коров, плач детишек, стон тифозных, которых тоже везли с собой в отступ, опрокинули нерушимое безмолвие хутора, потаенно захоронившегося в вишневых садах.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумайӑшсем, тӑнӑҫ пурнӑҫа астивсе курнӑ хыҫҫӑн, чаҫсене ӳсӗр таврӑнчӗҫ, урӑлса ҫитрӗҫ те, «пурнӑҫ-пӑрнӑҫа» тарӑхнипеле, ҫуран стройпа атакӑна, пулеметсем ҫине, тӳрӗ кӗрсе кайрӗҫ; теприсем, ниҫта шӑнӑҫтарайми капланса тулнӑ ҫилле шӑнарайманнипе, хӑйсен айӗнчи утсене туймасӑр, хӗрлисем ҫине ҫӗрле асар-писеррӗн пырса тапӑнчӗҫ, тыткӑна илнисене патронӗсене шелленӗ пирки хӗҫсемпе турарӗҫ, ӳчӗсене этемле мар тискеррӗн мӑшкӑлласа ирсӗрлерӗҫ.

И многие, откушав мирной живухи, пьяными возвращались в часть и, протрезвившись, со зла на «жизню-жестянку» шли в пешем строю в атаку, в лоб, на пулеметы, а не то, опаляемые бешенством, люто неслись, не чуя под собой коней, в ночной набег и, захватив пленных, жестоко, с первобытной дикостью глумились над ними, жалея патроны, приканчивая шашками.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Каргинскинче пӗр эрне хушши тупӑ-пӑшал сассисӗр тӑнӑҫ шӑплӑх тӑчӗ.

После боя на неделю в Каргинской установилось затишье.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шухӑшсем Мишкӑн тӑнӑҫ пурӑнса лӑпланнӑ кӑмӑлне ним шелсӗр хӑйраса кишӗкле пуҫларӗҫ.

Мысли стали ревниво точить покорную Мишкину успокоенность.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫеҫенхир ӑна тӑнӑҫ шӑплӑхӗпе, ӑслӑ мӑнаҫлӑхӗпе пусӑрӑнтарчӗ.

Степь давила его тишиной, мудрым величием.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӑйӗн тӑнӑҫ пурнӑҫӗ пӑсӑлнӑшӑн, хӗрлӗ гвардеецсен отрячӗсем округ чиккинчен каҫса кӗни ҫинчен Иван Алексеевич урлӑ пӗлсе хумханса ӳкнӗшӗн тӑвӑлса ҫиллине пӗтӗмпех Валет ҫине ҫавӑрса ячӗ.

Григорий сорвал на нем злость за свой нарушенный покой, за то волнение, которое пережил, услышав от Ивана Алексеевича о вторжении в округ красногвардейских отрядов.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Январьччен Татарски хуторӗнче те тӑнӑҫ пурӑнчӗҫ.

До января и на хуторе Татарском жили тихо.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мирлӗ халӑха вӑрҫӑ-харҫӑ мар, тӑнӑҫ пурнӑҫ кирлӗ.

Мирному народу нужна не война, а мирная жизнь.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней