Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑсран (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗркаҫах хатӗрлес теттӗм, ӑсран тайӑлнӑ пекех пултӑм! — чееленчӗ Агафья Матвеевна.

А хотела еще с вечера, да память у меня словно отшибло! — схитрила Агафья Матвеевна.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ку темле ӑсран та хаклӑрах!

За то, что в нем дороже всякого ума!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн вӑл хӑюлансах ҫитет, ҫавӑан пек чухне унӑн чунӗ кӳтет, куҫҫулӗ пыра тулать, вара унӑн Штольц умне ыткӑнас килет, хӑйӗн юратӑвӗ ҫинчен сӑмахпа мар, куҫҫульпе макӑрса, ӑсран кайса пӗлтерес килет — Штольц вара пулни-иртнишӗн каҫартӑр.

Бывали припадки решимости, когда в груди у ней наболит, накипят там слезы, когда ей хочется броситься к нему и не словами, а рыданиями, судорогами, обмороками рассказать про свою любовь, чтоб он видел и искупление.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Штольц хӑйӗн вӑйне мӑнкӑмӑллӑн шанма кӑштах пӑрахрӗ; ҫынсем тӗрлӗ сӑлтавпа, сӑмахран… юратупа ӑсран кайни, пӗтни ҫинчен итленӗ чух вӑл ҫӑмӑлттайла шӳтлеми пулчӗ.

С него немного спала спесивая уверенность в своих силах; он уже не шутил легкомысленно, слушая рассказы, как иные теряют рассудок, чахнут от разных причин, между прочим… от любви.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унтах виҫӗ ватӑ хӗр, Илья ашшӗн инҫетрен тивекен тӑванӗсем пур, амӑшӗн пӑяхамӗ, кӑштах ӑсран тайӑлнӑскер, тата ҫичӗ чунлӑ именин хуҫи, хӑнана килнӗ Чекменов помещик та, темле карчӑксемпе стариксем те пур.

Там и три пожилые девушки, дальние родственницы отца его, и немного помешанный деверь его матери, и помещик семи душ, Чекменев, гостивший у них, и еще какие-то старушки и старички.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗрремӗш страницӑра пысӑк саспаллисемпе: «Мультимиллионер Арчибальд Стемп ухмаха тухнӑ, ӑна ӑсран тайӑлнисен клиникине вырнаҫтарнӑ» тесе ҫырнине курсан вӑл хаҫата аяккалла илсе хучӗ те хӑй умӗнче выртакан ҫемҫе тетте ҫине кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ.

чью первую полосу украшал крупный скандальный заголовок: «Мультимиллионер Арчибальд Стэмп сошел с ума и помещен в клинику для душевнобольных!» и с удовлетворением уставился на лежащую перед ним мягкую игрушку.

Эпилог // Галина Матвеева. Килти архив

Аннӳ ӑсран кайтӑр тетӗн-и?

Ты хочешь свести меня с ума?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя тинех туйса илчӗ: хӗрӗ ҫинчен нимӗн те пӗлменрен ун амӑшӗ те ӑсран каяс патнех ҫитнӗ ӗнтӗ.

До Жени вдруг тоже дошло, что ее мама тоже сходит с ума от неизвестности.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ун водителӗ ӑсран каймалла пысӑк хӑвӑртлӑхпа хӑвалать машинине, ҫапах та Мерседеспа икӗ джипран тарса хӑтӑлаймарӗ.

Он гнал, как сумасшедший, но удрать от «Мерседеса» и двух джипов ему не удалось.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӑсран каяс патне ҫитнӗ Серый Кармене шыраса тупрӗ.

Серый все же добрался до прохода, где его уже ждал Паарме.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Паян кунӗ те ҫавнашкал — ӑсран кайма пулать.

Сегодня день у нас такой. Сумасшедший.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӑсран кайнӑ-им эсир?

— Вы с ума сошли?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита юриех унӑн хулӗнчен ҫакланчӗ, лешӗ хӑйне ӑсран каясла телейлӗ туйрӗ.

Маргарита хмыкнула и демонстративно взяла обалдевшего от такого счастья Федора под руку так,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

 — Ӑсран тайӑлтӑн-им?

 — С ума сошел?

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мӗнле ӑҫтан, — мӑкӑртатнӑ старик, ӑсран кайнӑ пек пулса, — ну, ӳсӗр-тӗк ӳсӗр, паллӑ ӗнтӗ вӑль Ҫум-курӑк ӑшӗнче выртатчӗ, урӑх нимӗн те ҫук.

— Как это — откуда? — забормотал дедушка, прикидываясь совсем выжившим из ума стариком, — ну, пьяный и пьяный, известное дело, валялся в бурьяне, и годи!

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Епле каласа парас иккен тӗл пулнӑ чухнехи пирвайхи минутсене, ун пит-куҫӗнчен пӑхса хам ӑсран кайса тӑнине, чуптунӑ хыҫҫӑн каллех пит-куҫне пӑхса тӑнине, ыйтма тытӑнсах хама-хам пӳлнине епле каласа парас-ши, эпӗ мӗн ҫинчен ыйтни тахҫан, пин ҫул каялла пулса иртнӗ-ҫке, вӑл Ленинградра пурӑннӑ чух мӗнле асапланса выҫӑхни питӗ хӑрушӑ пулнӑ пулсан та, мана курасса шанчӑкне ҫухатнӑ пулсан та, ҫавсем пурте иртнӗ ӗнтӗ, ҫухалнӑ, акӑ халь вӑл ман умра, эпӗ ӑна каллех ыталаса илме пултаратӑп — тупата, кӑна ӗненме те кансӗр!

Как рассказать о первых минутах нашей встречи, о беспамятстве, с которым я вглядывался в её лицо, целовал и снова вглядывался, начинал спрашивать и перебивал себя, потому что всё, о чём я спрашивал, было давно, тысячу лет назад… И как бы ни было страшно то, что она мучилась и умирала от голода в Ленинграде и перестала надеяться, что увидит меня, но всё это прошло, миновало, и вот она стоит передо мной, и я могу обнять её… Господи, этому невозможно поверить!..

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайран вӑл ӑсран тухма пуҫланӑ.

Он медленно сходил с ума.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эп хӑтартӑм ӑна, — терӗ те вӑл салхуллӑн, хама ӗнентерме пултараймасран тем пек хӑрани каллех ӑна ӑсран ячӗ, — хам вилмен пулсан, эпӗ уншӑн та, саншӑн та кирлӗ пулассине пӗлсех тӑтӑм.

Я спас её, — мрачно повторил он, как будто страшная мысль, что я могу не поверить, снова поразила его, — и если сам не погиб, то лишь потому, что твёрдо знал, что нужен ей и тебе.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫе пӑрахмасӑрах пӗлӗт ҫинелле пӑхрӑм та тӗлӗнсе кайрӑм: прожекторсем ӑсран кайса шыранипе сарӑ уйӑх ҫутатакан лӑпкӑ каҫ хушшинче тавҫӑрса илейми уйрӑмлӑх пур, тискерӗн те капӑрӑн курӑнчӗ вӑрҫӑ сӑн-сӑпачӗ, пулеметсем кӗскен-кӗскен ҫатӑртатса янратаҫҫӗ, ҫӳлӗ уяр тӳпе ҫине тӗрлӗ тӗслӗ ракетӑсем ярӑнса хӑпараҫҫӗ.

Не отрываясь от работы, я взглянула на небо и поразилась: так странен был контраст между безумством шарящих прожекторов и спокойствием чистой ночи с равнодушно жёлтой луной, так страшна и нарядна была картина войны с коротким треском пулемётов, стремительным полётом разноцветных ракет в ясном, высоком небе.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ акӑ ҫитрӗм те выртса ҫывӑртӑм, ӑсран кӑна кайӑн ҫав.

 — А я вот пришёл и уснул, как это ни странно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней