Поиск
Шырав ĕçĕ:
Кунтан кунах ҫӑнӑх тусанӗ айӗнче, хамӑр урасемпе илсе кӗнӗ пылчӑк ӑшӗнче, шӑршлӑ, ҫӑра пӑчлӑхра чуста йӑвалаттӑмӑр, ӑна хамӑрӑн тарпа йӗпетсе кӗлентӗр тӑваттӑмӑр, Хамӑр ӗҫе эпир чунтан кураймастӑмӑрччӗ, хамӑр алӑ айӗнчен тухнӑ япалана нихҫан та ҫиместӗмӗрччӗ, хура ҫӑкӑр сушкӑран лайӑхрах пекчӗ.
Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.
Никам та, нимпе те хӗсмест сана: ҫиес килчӗ-тӗк — чарӑн та аллӑ пуслӑх пӗр-пӗр ӗҫ туса пар; ӗҫ пулмасан — ҫӑкӑр ыйт, параҫҫӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Хӗвел анса ларсан, эпир кӑвайт хурӑпӑр та, чей вӗретӗпӗр, ҫӑкӑр та пур пирӗн, ашӗ те пур.— Сядет солнце, мы запалим костер, вскипятим чаю, есть у нас хлеб, есть мясо.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Лампа тӗтӗм кӑларса ҫунать, хутран-ситрен кӑмака питлӗхӗ ҫатӑртатса илет, урайӗнче выртакан ҫӑкӑр хыттисем кӑштӑртатаҫҫӗ.Коптила лампа, изредка потрескивала заслонка печи, и корки испеченного хлеба на полках тоже трещали.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Кунта май ҫук… кунта ҫӑкӑр пӗҫереҫҫӗ… ҫук… кунта юрамасть!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Кам кирлӗ? — ыйтрӑм эпӗ; ҫав самантра Коновалов, ҫӑкӑр кӗреҫине урайне антарса ури ҫумне тытрӗ те, именкелесе, сухалне чӗпӗткелесе тӑчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Анчах кӗтмен ҫӗртен, пӗр каҫхине, эпир Коноваловпа кӑмакана ҫӑкӑр хывма тытӑннӑ вӑхӑтра, пекарня алӑкӗ уҫӑлчӗ те, тӗттӗм пӑлтӑртан шикленерех те ҫав хушӑрах иртӗнӳллӗн калаҫнӑ хӗрарӑм сасси илтӗнсе кайрӗ:
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл унта тӗл пулакан япаласен, кӗнекери геройсен ятне ӗнтӗ калатчӗ, пӗринче ҫапла, ҫӳлӗк ҫинчен ҫӑкӑр чашки ӳксе ҫӗмӗрӗлчӗ те, вӑл кӳренсе: — Эх, эсӗ, Прозоровский воевода! — терӗ мана.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унта вӗсем яланах нумайӑнччӗ; ҫӗтӗк-ҫатӑк тумланнӑскерсем, ҫурма-выҫӑскерсем, хӗвел ҫутинчен хӑраканскерсем, вӗсем ҫак шӑтӑк-шатӑк ҫуртра тӑманасем пек пурӑнатчӗҫ, пире, Коноваловпа иксӗмӗре, хапӑл тусах кӗтсе илетчӗҫ, мӗншӗн тесен вӑл та, эпӗ те, пекарньӑран тухас умӗн, пӗрер каравай шурӑ ҫӑкӑр илеттӗмӗр, ҫул май пӗр чӗрӗк эрех, ывсӑ тулли «вӗри апат» — ӳпке-пӗвер, чӗре, хырӑмлӑх туянаттӑмӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Кӑштах эрех, ҫӑкӑр, кӗнеке илеттӗмӗр те, ирех, Коновалов каларӑшле, «уҫӑ сывлӑша» тухаттӑмӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫӑкӑр ҫинчен те шухӑшламалла-ҫке, эпир, харкам хӑй сӑмахне ҫиеле кӑларасшӑн тавлаша-тавлаша, ӗҫе тытӑнтӑмӑр.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Унтан каллех чарӑнмалла пулчӗ — ҫӑкӑр пиҫрӗ, ӑна кӑларса ыттисене хыврӑмӑр, ҫӗнӗ чуста ҫӑрса лартрӑмӑр, кӑвас хутӑмӑр…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир кӑмакана ҫӑкӑр хыврӑмӑр та, тепре хывма хатӗрлесе хурсан, эпӗ тата пӗр сехет те хӗрӗх минут хушши кӗнеке вуларӑм.Мы посадили печь, приготовили другую, и снова час и сорок минут я читал книгу.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫӑкӑр хывар та — малалла вула!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Хӑш чухне, чуста ҫӑрнӑ май е ҫӑкӑр унанӑ май, сӑмсапа мӑрӑлтатмах пуҫлаттӑм.Но иногда прорывался и начинал мурлыкать себе под нос, меся тесто и катая хлебы.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ҫӑкӑр чӗрӗ!
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Ун чухне эпӗ ҫӑкӑр пекарнинче пекаре пулӑшакан пулса ӗҫлеттӗм.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Ҫӑкӑр илме каймасӑр кантӑк лартнӑ-тӑк мӗн шутламалла ӗнтӗ?— Вместо того, чтобы за хлебом идти, стал окно чинить в подъезде.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Арӑмӗ ҫӑкӑр магазинне кайма хистенине аса илмен пулсан кӑнтӑр апачӗчченех тӑрмашас кӑмӑл пурччӗ.Если бы не вспомнил, что жена за хлебом послала, так бы до обеда и провозился.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Ҫемҫе ҫӑкӑр пултӑр.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60