Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑвать (тĕпĕ: ҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫумӑрӗ ҫаплах ҫӑвать.

А дождь все лил.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫумӑр вӗт ала витӗр юхнӑ пек ҫӑвать, унӑн сивӗ тумламӗсем ӳт патнех ҫитеҫҫӗ.

А дождь сеял, как сквозь мелкое сито, и холодные капли проникали сквозь одежду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫумӑр ҫаплах пӗр чарӑнми ҫӑвать, ҫил урнӑҫемӗн урса пырать.

Дождь лил с неослабевающей силой; ветер завывал с прежней яростью.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Шлепкесем ҫинчен шыв юхмалли трупаран аннӑ пек шыв юхать; пончон арки — «рекадо» — ҫинҫе шыв яраписенчен тӑнӑ евӗрлех туйӑнать Лаша чӗрнисен айӗнчен фонтан пек сирпӗнекен пылчӑкпа вараланнӑ ҫулҫӳревҫӗсем икӗ ҫумӑр айӗнчен уттарса пыраҫҫӗ — пӗрре ҫӳлтен ҫӑвать, тепре ҫӗр ҫинчен сирпӗнет.

Вода стекала со шляп, как из водосточных труб; бахрома пончо — рекадо, — казалось, состояла из тонких водяных струек Облепленные грязью, фонтаном вырывавшейся из-под копыт лошадей, путешественники ехали шагом под двойным ливнем — падавшим с неба и взлетавшим в виде брызг с земли.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анне тутлӑ апатпа сӑйлать, хуралнӑ кӗпе-йӗмсене ҫӑвать, кашнинех кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса пуҫсенчен ачашлать.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗрарӑм ҫурт ӑш-чикне тирпейре тытать, кӗпе-йӗм ҫӑвать, алса-чӑлха ҫыхать чашкӑ-тиркӗ ҫӑвать тата ҫурт хушшинчи ытти ӗҫсене тӑвать.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах та унсӑр пуҫне анне килте ӗҫлет: апат пӗҫерет, кӗпе-йӗм ҫӑвать, якатать.

Но кроме этого мама еще работает дома: варит обед, стирает, гладит.

Тӑххӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Маруся чӳречерен шаккарӗ те тӗксӗмленнӗ тӳпене пӑхса: «Юр ҫӑвать пулӗ», — тесе шухӑшласа илчӗ.

Постучав в окно, Маруся оглядела низкое, нахмуренное небо и подумала: «Снег, наверное, пойдет…»

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Землянка хыҫӗнчи пӗчӗк ҫырма хӗрринче Зимин аттине ҫӑвать.

Позади землянок, склонившись над ручьем, мыл сапоги Зимин.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йӗпхӳ ҫӑвать.

Моросил дождь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Юр вӗркесе ҫӑвать, тӑман ҫавӑрать, вӑрманти йӗрсене пытарать.

Сыпала, сыпала и кружила в воздухе белые лёгкие хлопья — засыпала путаные лесные следы.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Юр ҫунӑҫемӗн ҫӑвать.

А снег гуще, гуще.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Юр ҫӑвать пулас.

Никак снег падает.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Тулта каҫ та пулса килет, юр ҫӑвать.

За окном в сумерках густо валил снег.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Пӗрмай ҫумӑр ҫӑвать.

Всё шли дожди.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ҫумӑр ҫаплах чашлаттарса ҫӑвать, хура шторӑсемпе карнӑ чӳрече кантӑкӗсем чӑнкӑртатса чӗтренеҫҫӗ.

Дождь продолжал итти такой же крупный и частый; стекла окон, закрытые черными шторами, тонко звенели.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кухньӑран шӑппӑн калаҫни тата шыв шӑпӑртатни илтӗнет: унта Катя питне ҫӑвать.

Из кухни доносился тихий говор и плеск воды: Катя умывалась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урамра лапка-лапка юр ҫӑвать.

Помоги переводом

Вова хурлӑхӗпе савӑнӑҫӗ // Антал Назул. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 14 стр.

Хула ҫийӗнче кӗрхи йывӑр пӗлӗтсем тӑраҫрӗ, сивӗ ҫумӑр вӗтӗртетсе ҫӑвать.

Над городом висели тяжелые осенние тучи, сеял холодный дождь.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сирӗн кашнийӗнех аннӗр пур-тӑр-ха, ывӑлӗ вӑрҫӑра пӗтессе аса илсенех питне хура куҫҫульпе ҫӑвать пулӗ… —

И, небось, у каждого из вас мать есть, и, небось, как вспомнит про сына, что он на войне гибнет, так слезьми и обольется… —

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней