Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӑва сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑва (тĕпĕ: ҫӑва) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫуратнӑ сана аннӳ, халь акӑ ҫӑва шӑтӑкӗ те йышӑнмасть.

Родила тебя мама, что не принимает и яма.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫӑва патне кайтӑр-ха вӑл, Хворостянкин…

— Ну шут с ним, с Хворостянкиным…

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫурӑлнӑ-тӑк, ҫурӑлнӑ пултӑр, ҫӑва патне!

Разорвало так разорвало, ну его!

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кайччӑр вӗсем часрах, ҫӑва тӗпне! — терӗ арӑмӗ.

— Да унесли б их черти! — ответила жена.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑҫта ҫӑва патне пӑс кӑларса тултартӑр?

Куда это нагнали столько паров?

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй ӑшӗнче вӑл Макарихӑна тем те каласа вӑрҫрӗ, ҫав вӑхӑтрах тата хӑйне хӑй лӑплантарса та хӑтланчӗ: «пултӑрах ӗнтӗ, ҫӑва патне вӑл распискӑпа! Кунта халь вӑхӑтра ҫаклатса илни паха, кая юлмалла мар!»

Про себя он ругал Макариху на разный лад, и в то же время успокаивал себя: «пусть будет, к черту ее с распиской! Здесь в нынешнее время, когда растаскивают добро, не надо отставать!»

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӑва патне кӗрех кайтӑр вӑл! — ҫиленсе кайрӗ Юргин.

— Пропади оно пропадом! — сердито ответил Юргин.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ӑҫта ҫӑва патне килсе тӑнӑ эсир?

— Зачем вы подошли к кладбищу?

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫаврӑнса каятчӗ те ҫав нимӗҫсене пурне те вутпа ҫунтарса яратчӗ, ҫӑва тӗпне вӗсене!

— Повернет и огнем спалит всех этих фашистов, будь они трижды прокляты!

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑнсӑртран пулса тӑнӑ ҫӗнӗ ҫӑва патӗнче никам та ҫук, анчах леререхре вара, хӗрлӗ ҫулҫӑллӑ вӗтлӗхре, хӗрарӑмсен пуҫ тутрисем курӑнкалаҫҫӗ, ҫын сассисем тата анчӑк вӗрнӗ сасӑсем илтӗнкелеҫҫӗ.

У нового случайного погостика никого не было, но дальше, в рыжем кустарнике, мелькали бабьи платки, слышались голоса и лай собачонки.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӑва патнех анса кайтӑрччӗ ку ылханлӑ пурнӑҫ!

— Пропади она пропадом, эта распроклятая жизнь!

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӑва патне-и?

На кудыкино болото?

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ ҫынни унашкал мар ҫав: утияла сартӑм та ваткӑ ҫине шӑллӑм ӳчӗ выртнӑ вырӑнти ҫӗре тултартӑм, ӑна чӗркесе ҫыхса ҫӗнӗ тупӑка хутӑм; вара, аттене пытарнӑ ҫӑва ҫине ҫӗклесе кайса, аттепе юнашарах чавса чикрӗм.

Однако я поступил иначе: собрал в вату землю с того места, где когда-то лежало тело, завернул в одеяло и положил в гроб, который потом зарыли рядом с могилой отца.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Ҫӑва ҫинче икӗ ҫул никам та нимӗнле йӗркелӗх те туман, халӗ вӑл ҫӗрпе танлашса ларнӑпа пӗрех.

Жалкий холмик почти совсем сровнялся с землей, — ведь уже два года за могилой никто не ухаживал.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Хулара пӗчӗк тупӑк сутӑн илтӗм, — шӑллӑм, ҫӗре кӗнӗскер, тахҫанах ҫӗрсе кайнӑ пуль терӗм, — хампа пӗрле ваткӑ тата утиял илтӗм, ҫӗре алтма тӑватӑ ҫын тара тытрӑм; унтан, масара урӑх вырӑна куҫарма, ҫӑва ҫине кайрӑмӑр.

Позавчера в городе я купил гробик, — тот, что в земле, должно быть, давно сгнил, захватил с собой одеяло, ваты, нанял четырех землекопов и отправился в деревню, на кладбище.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Тӗрӗссипе каласан, чӗрӗллех ҫӑва шӑтӑкӗнче…

Фактически в могиле заживо…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ашшӗ ҫӑва тухсан уйӑх ҫурӑлӑха инҫетри рейса каять.

Отец летом уходил на полтора месяца в дальнее плавание.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫук, ҫӑва тӗпне!

Нет, Бог с ним!

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Урӑххине тупнӑ-тӑк, ҫӑва патне; хӗрсем сахал-им?

— А другого нашла, черт с ней: девок мало ли?

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫӑва тӗпне унпала! — тавӑрчӗ Лукашка, тип-тикӗс шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, анчах та кулмасӑр.

— А черт с ней! — отвечал Лукашка, оскаливая сплошные белые зубы, но не смеясь.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней